Wetenschappers gooien cadaverponsen om te bewijzen dat we allemaal geëvolueerd zijn van broers

'Bro wetenschap' verwijst naar theorieën die de menselijke evolutie verkrachten tot aan onze basisdrang tot vuistgevecht. In een nieuwe studie gepubliceerd in de Journal of Experimental Biology, onderzoekers hoopten bewijs te vinden dat de menselijke hand was geëvolueerd om een ​​strakke vuist te vormen om mannen te helpen om vrouwen te bevechten. Want dat is waar menselijke evolutie over gaat, brah!

Maar het is moeilijk om de effectiviteit van een stoot te beoordelen zonder een paar gebroken botten op te lopen, dus het team gebruikte wapens van negen mannelijke kadavers om het ponsen voor hen uit te voeren. De lichamen van het lijk vormgegeven in "geschraagd" (duim gekruld rond de wijsvinger en middelvinger) en "unbuttressed" (duim naar buiten) vuisten, onderzoekers van de Universiteit van Utah gebruikten de handen van het kadaver om verschillende stoten en open-palm slaps te gooien op opgevulde halters bedoeld om te schatten de stevigheid van een menselijk gezicht. Ze hoopten bewijs te vinden dat onze vuistmakende vaardigheid oude mannetjes toestond om harder stoten te geven aan hun buren zonder te veel verwondingen op te lopen.

Hun experiment met kadaver-boksen, dat honderden stoten inhield, slaagde erin het bewijsmateriaal te leveren waarnaar ze op zoek waren: een steunpilaar is 55 procent krachtiger dan een niet-geslepen en twee keer zo krachtig als een klap met open hand. Zonder de juiste verhoudingen te hebben ontwikkeld, was het niet mogelijk geweest om zo'n effectieve steunende vuist te vormen.

Critici van de bro-wetenschap beweren dat vuistvorming gewoon een gelukkig toeval is van menselijke vingers die zich ontwikkelen voor behendigheid. We zijn gebouwd om gereedschappen te gebruiken en als mensen echt geëvolueerd waren om elkaar in het gezicht te slaan, dan zouden onze gezichten ook geëvolueerd zijn om de slagen te weerstaan.

Hoofdauteur David Carrier en zijn team hebben er niets van. Ze suggereren dat de handverhoudingen die zich ontwikkelden, zijn geoptimaliseerd voor ponsen en handigheid. Ze hebben al betoogd dat onze evolutionaire voorvaderen, de Australopiths, gezichtsstructuren hadden die bedoeld waren om slagen van boze buren te weerstaan, en de enige reden waarom dezen delicater zijn, is omdat we als soort uiteindelijk speenden voor fysieke brutaliteit.

Als we echt producten zijn van brute mannelijke voorouders, uitgerust met anatomie aangepast om te vechten, is het mogelijk dat onze emoties en reflexen ook zijn, suggereert Carrier. Hij is het er niet mee oneens dat mensen van nature coöperatief en vreedzaam zijn, maar hij gelooft ook niet dat agressie geen grote rol speelde in onze evolutie.

Of zijn vuistvechtingstheorie al dan niet juist is, er is geen tekort aan bewijs dat er nog steeds bromotions op de loer lopen, millennia nadat onze voorouders eerst ruzieden.