Kun je jouw stress-systeem resetten?
Inhoudsopgave:
In de afgelopen eeuw hebben gedragsonderzoekers de vooroordelen en vooroordelen blootgelegd die bepalen hoe mensen de wereld zien en de wortels en stokken die onze dagelijkse handelingen beïnvloeden. Hun ontdekkingen hebben psychologieboeken en geïnspireerde generaties studenten gevuld. Ze hebben ook geïnformeerd hoe bedrijven hun werknemers beheren, hoe opvoeders nieuwe curricula ontwikkelen en hoe politieke campagnes overtuigen en kiezers motiveren.
Maar een groeiend aantal onderzoeken heeft bezorgdheid gewekt dat veel van deze ontdekkingen lijden aan ernstige eigen vooroordelen. Meer specifiek, de overgrote meerderheid van wat we weten over menselijke psychologie en gedrag komt van studies uitgevoerd met een klein deel van de mensheid - universiteitsstudenten, middenklasse respondenten die in de buurt van universiteiten wonen, en hoogopgeleide inwoners van rijke, geïndustrialiseerde en democratische naties.
Om de omvang van deze bias te illustreren, moet u bedenken dat meer dan 90 procent van de onlangs in het vlaggenschipblad van de psychologische wetenschap gepubliceerde studies afkomstig zijn uit landen die minder dan 15 procent van de wereldbevolking vertegenwoordigen.
Als mensen wereldwijd op dezelfde manier dachten en gedroegen, zou selectieve aandacht voor deze typische deelnemers geen probleem zijn. Helaas, in die zeldzame gevallen waarin onderzoekers een breder bereik van de mensheid hebben bereikt, vinden ze vaak dat de "gebruikelijke verdachten" die het vaakst worden opgenomen als deelnemers aan psychologiestudies, eigenlijk uitbijters zijn. Ze onderscheiden zich van de overgrote meerderheid van de mensheid in zaken als hoe ze meevallers delen met vreemden, hoe ze redeneren over morele dilemma's en hoe ze optische illusies waarnemen.
Aangezien deze typische deelnemers vaak uitschieters zijn, beschrijven veel wetenschappers ze nu en de bijbehorende bevindingen met het acroniem WEIRD, voor Westers, geschoold, geïndustrialiseerd, rijk en democratisch.
WEIRD is niet universeel
Omdat er zo weinig onderzoek is uitgevoerd buiten dit beperkte aantal typische deelnemers, kunnen antropologen zoals ik niet zeker weten hoe wijdverspreid of consequent het probleem is. Uit een groeiend aantal casestudies blijkt echter dat het aannemen van dergelijke typische deelnemers wereldwijd de norm is, niet alleen wetenschappelijk verdacht is, maar ook praktische gevolgen kan hebben.
Overweeg een ogenschijnlijk eenvoudige patroonherkenningstest die vaak wordt gebruikt om de cognitieve vaardigheden van kinderen te beoordelen. Een standaarditem bestaat uit een reeks tweedimensionale vormen - vierkanten, cirkels en driehoeken - met een ontbrekende spatie. Een kind wordt gevraagd om de reeks te voltooien door de juiste vorm te kiezen voor de ontbrekende spatie.
Toen 2711 Zambiaanse schoolkinderen deze taak voltooiden in een recente studie, vulde slechts 12,5 procent correct meer dan de helft van de vormsequenties die ze kregen. Maar toen dezelfde taak werd gegeven met vertrouwde driedimensionale objecten - dingen zoals tandenstokers, stenen, bonen en kralen - bereikten bijna driemaal zoveel kinderen dit doel (34,9 procent). De taak was gericht op het herkennen van patronen, niet het vermogen om onbekende tweedimensionale vormen te manipuleren. Het gebruik van een cultureel vreemd hulpmiddel heeft de capaciteiten van deze kinderen dramatisch onderschat.
Misplaatste veronderstellingen over wat 'normaal' is, kunnen ook van invloed zijn op de methoden die wetenschappers gebruiken om hun theorieën te beoordelen. Een van de meest gebruikte tools in de gedragswetenschappen is bijvoorbeeld het presenteren van een deelnemer aan een statement - zoiets als 'Ik vertrouw mensen over het algemeen'. Vervolgens wordt de deelnemers gevraagd één punt te kiezen op een vijf- of zevenpuntslijn, variërend van zeer mee eens om het absoluut mee oneens te zijn. Deze genummerde regel wordt een "Likert-item" genoemd naar de sociaal psycholoog-initiator Rensis Likert.
De meeste lezers van dit artikel hebben waarschijnlijk in hun leven op veel Likert-items gereageerd, maar wanneer deze tool naar een andere instelling wordt gebracht, is het wisselend succes. Sommige mensen weigeren te antwoorden. Anderen geven liever gewoon ja of nee antwoord. Soms reageren ze zonder problemen.
Als iets dat zo eenvoudig en normaal is als een Likert-item in verschillende contexten faalt (en niet in andere), roept het serieuze vragen op over onze meest basismodellen van hoe mensen prikkels moeten waarnemen en erop reageren.
Streven naar een wetenschap van de hele mensheid
Om deze mogelijk enorme lacunes in ons begrip van menselijke psychologie en gedrag aan te pakken, hebben onderzoekers een aantal oplossingen voorgesteld. Een daarvan is om onderzoekers te belonen die de tijd en moeite nemen om langdurige onderzoeksrelaties op te bouwen met verschillende gemeenschappen. Een andere is om gedragswetenschappers te werven en te behouden met verschillende achtergronden en perspectieven. Weer een andere is om meer aandacht te schenken aan de normen, waarden en overtuigingen van studiegemeenschappen, of ze nu WEIRD zijn of niet, bij het interpreteren van resultaten.
Een belangrijk onderdeel van deze inspanningen zal zijn om verder te gaan dan theorieën van 'universele mensen' en theorieën te bouwen die voorspellingen doen over hoe de lokale cultuur en omgeving alle aspecten van menselijk gedrag en psychologie kunnen vormen. Deze omvatten theorieën over hoe handel in markten mensen meer respect voor vreemdelingen kan maken, hoe sommige samenlevingen WEIRD zijn geworden in de afgelopen eeuwen, en hoe het aantal persoonlijkheidskenmerken dat we in een samenleving vinden - zoals sympathie, consciëntieusheid, neuroticisme - afhangt van de complexiteit van een maatschappijorganisatie.
Voorstanders zijn het oneens over de beste paden om verder te gaan dan de wetenschap van WEIRD naar het bouwen van een wetenschap van de hele mensheid. Maar hopelijk zal een combinatie van deze oplossingen ons begrip vergroten van zowel wat ons mens maakt als wat zo'n opmerkelijke diversiteit creëert in de menselijke ervaring.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation van Daniel Hruschka. Lees hier het originele artikel.
NASA-wetenschapper verklaart dat we in de jaren zeventig Mars hadden kunnen bereiken, waarom we dat niet deden
Tussen 1968 en 1972 gingen 24 mensen naar de maan. Van die Apollo-astronauten stapten 12 van hen op de maan. Sindsdien heeft geen enkele mens zich buiten de baan van de lage aarde gewaagd. En voor al het geweldige werk en onderzoek dat astronauten in de tussenliggende decennia hebben gedaan, blijft de vraag: waarom niet ...
Is het einde van DNA-onderzoek nabij? Het testen van eiwitten zou een manier van de toekomst kunnen zijn
Het is gemakkelijk om DNA-testen te zien als een onfeilbaar identificatiemiddel, maar dergelijke tests zijn niet perfect. Ze zijn gewoon een stuk betrouwbaarder en robuuster dan vingerafdrukken, die op hun beurt zoveel beter zijn dan bijvoorbeeld polygraaftests (die in feite totaal onzin zijn). Maar verwar de best beschikbare wetenschap niet met ...
Pet Science: Hier is waarom u waarschijnlijk uw hond niet op een vegan dieet zou moeten zetten
Met het toenemende veganisme is het niet meer dan logisch dat in een land van dierenliefhebbers het veganistische dieet zou overgaan in de wereld van dierenvoeding, wat zou leiden tot het beschikbaar maken van vegetarisch en veganistisch hondenvoer op de markt. Maar is het eigenlijk veilig voor uw hond om vleesvrij te gaan?