Is het einde van DNA-onderzoek nabij? Het testen van eiwitten zou een manier van de toekomst kunnen zijn

$config[ads_kvadrat] not found

Dit Italiaanse dorp is een laboratorium voor corona-onderzoek

Dit Italiaanse dorp is een laboratorium voor corona-onderzoek
Anonim

Het is gemakkelijk om DNA-testen te zien als een onfeilbaar identificatiemiddel, maar dergelijke tests zijn niet perfect. Ze zijn gewoon een stuk betrouwbaarder en robuuster dan vingerafdrukken, die op hun beurt zoveel beter zijn dan bijvoorbeeld polygraaftests (die in feite totale onzin zijn). Maar verwar het beste niet beschikbaar wetenschap met de beste mogelijk wetenschap, omdat een nieuwe techniek die is ontwikkeld door onderzoekers van het Lawrence Livermore National Laboratory wellicht over voldoende middelen beschikt om DNA achterhaald te maken.

De methode van het team is in staat om unieke eiwitmarkers te identificeren die zijn genomen uit monsters van menselijk haar. De onderzoekers zijn er al in geslaagd om eiwitmarkers op skeletresten te identificeren die wel 250 jaar oud zijn. Dat suggereert dat dergelijke markers veel langer meegaan dan DNA normaal doet, omdat DNA-moleculen onbruikbaar kunnen worden voor identificatiedoeleinden na blootstelling aan licht, warmte of andere omgevingscondities.

De methode staat nog in de kinderschoenen. Op dit moment kost het een paar dagen en meerdere haarmonsters om een ​​bepaald individu uit een populatie van een miljoen mensen te identificeren - indrukwekkend, maar dat zou nog steeds betekenen dat iemand verward kan worden met ongeveer 7.000 andere mensen als we de hele wereldbevolking overwegen. Maar dit zijn graadverschillen, niet van aard, omdat het moeilijk was om op dit punt in de eerste plaats te komen. Nu zeggen de onderzoekers dat het mogelijk moet zijn om de verfijningen te maken die nodig zijn om dit een standaardtechniek te maken in misdaadlaboratoria, waarmee het ooit mogelijk is om een ​​bepaald individu in de hele wereld te identificeren uit een enkel haarmonster. Andere soorten weefsel zoals huidcellen en botten kunnen op een dag ook op dezelfde manier worden getest.

De truc om dit allemaal te bereiken, is het opzetten van een set van ongeveer 100 eiwitmarkers waarvan de variaties betrouwbaar kunnen worden gebruikt voor identificatiedoeleinden. In zekere zin is dit nieuwe soort testen een uitbreiding van DNA-testen: DNA levert immers de moleculaire instructiehandleiding die het lichaam gebruikt om eiwitten te maken. Omdat het DNA van iedereen uniek is, zal hun specifieke set van markers ook zo zijn, en het feit dat eiwitten veel groter zijn dan DNA-moleculen betekent dat ze niet zo gemakkelijk worden afgebroken in slechte omstandigheden.

Dus zal proteïne testen DNA vervangen als de geprefereerde identificatiemethode van het misdaadlab? Zeker, de voorlopige resultaten van Lawrence Livermore suggereren dat dit een robuustere meetmethode zou kunnen zijn dan DNA, maar dat alleen is niet het hele verhaal. We moeten er nog achter komen of de onderzoekers de test inderdaad kunnen verfijnen, zodat deze een persoon uit de hele menselijke populatie kan kiezen en - wat nog belangrijker is - als het in staat is om dit te doen op een manier die niet enorm duurder of tijdverslindender dan het testen van DNA.

De waarschijnlijke toekomst op korte termijn is dat eiwittests op een dag dienen als aanvulling op het oude strijdpaard dat DNA-testen is, maar op de lange termijn? Dit zou de test kunnen zijn die op een dag het testen van DNA ronduit schilderachtig maakt. Bekijk deze video van het Lawrence Livermore-team voor meer informatie over hun onderzoek.

$config[ads_kvadrat] not found