'Spider-Man' PS4: 'Spider-Cop' heeft niets te maken met Copaganda in het echte leven

$config[ads_kvadrat] not found

Marvel's Spider-Man Remastered: PS4 Pro vs PS5 Graphics Comparison

Marvel's Spider-Man Remastered: PS4 Pro vs PS5 Graphics Comparison
Anonim

Er is een nieuwe agent in de stad en hij heeft bewezen zeer verdeeldheid te zaaien onder de fans van Marvel's uitstekende nieuw Spider Man spel voor PS4. In alle ernst zijn sommige mensen totaal miskamd dat Spider-Man schijnbaar van autoriteit houdt en de inspanningen van de NYPD ondersteunt - zelfs als hun surveillancetiek onethisch en invasief lijkt.

Insomniac Games heeft Marvel's uitgebracht Spider Man eerder deze maand, en de weergave van de game van de NYPD - en Spider-Man's relatie met de politie - zorgen voor het enige beetje controverse rondom het spel.

Het symbool van deze controverse is ongetwijfeld Spider-Cop.

Maar wat - of wie - is Spider-Cop?

overal Spider Man, Peter Parker's belangrijkste bron van menselijke connectie komt via zijn relatie met NYPD kapitein Yuri Watanabe. Ze communiceren constant over alles, van willekeurige misdaden tot de meer prominente verhaalmissies van het spel. Vaak zal Spidey een groep slechteriken dweilen en Yuri bellen zodat ze enkele officieren kan sturen om ze weg te halen. Spider-Man doet al het harde werk, en de politie is meestal bezig met opruimplicht.

Spidey en Yuri's schertsen over de staat van de misdaad in New York City is de belangrijkste verhaallijn van het hele spel. Yuri is vaak super serieus, dus een van de beste lopende grappen die Spider-Man gebruikt om de gemoedstoestand te verlichten, is "Spider-Cop", een fan-fictie over zichzelf als een grijze NYPD-veteraan, uitgevoerd via derde persoon in een diepere stem.

De mop, in zijn geheel, loopt slechts ongeveer vier minuten in een spel dat spelers bijna 40 uur kan duren, maar veel critici hebben de arme Spider-Cop gevangen als een koning van zondebok en symbool van de zogenaamd problematische weergave van de game. NYPD.

Schrijf voor The Ringer, Justin Charity bekritiseert wat hij simpelweg 'The Spider-Cop Problem' noemt, waarbij hij het 'vreemde optimisme over modern politiewerk' opmerkt en het spel 'copaganda' noemt in zijn poging om politieagenten te sussen en hen te behoeden voor sceptische berichtgeving. hij wordt Spider-Man of Spider-Cop genoemd, Peter Parker doet in feite de baan van de NYPD voor hen in het spel omdat het een 'politiemacht presenteert die zo buitengewoon goedaardig en oncontroversieel is, al was het maar omdat het amper bestaat'.

Maar dit betekent niet dat zelfs in de openingsmissie van de game, veel boeven agenten direct werken voor Wilson Fisk. Veel van de zogenaamde 'goede' politieagenten vallen ten prooi aan de lastercampagne van J. Jonah Jameson op zijn radioshow, die als een anti-spider-man afkomt, Alex Jones-parodie die op vitriool werkt. In een zijmissie werkt Spider-Man met een sceptische officier die uiteindelijk toegeeft dat Jameson ongelijk had over Spidey.

Charity erkent ook de corruptie en onbekwaamheid die de NYPD doordringt, zowel in het spel als in het echte leven, het meest opvallend in het gebruik van hightech-bewaking.

Een belangrijke vroege missie stuurt Spidey op een zoektocht om NYPD-surveillancetorens in de stad te repareren en te kapen, iets dat andere schrijvers die in de echte New York City woonden, niet deugden - vooral wanneer de NYPD al vergelijkbare technologie heeft. Je zou gemakkelijk kunnen schrijven Spider Man Het toezicht torent uit als een inbreuk op de privacy, maar onthoud dat dit een is fictief universum en niet bedoeld als een echte afbeelding van New York City. Ze dienen een praktisch doel in het spel dat functioneert in het verhaal van het spel en als een alomtegenwoordige monteur in open-world games.

Een belangrijk punt in het essay van Charity gaat in tegen een enorme gevangenisrelschop die later in het spel plaatsvindt, "een hellscape, overspoeld door bevrijde meatheads die allemaal van de gelegenheid gebruik maken om Spider-Man te mopperen" en op hem te schieten met raketwerpers. Liefdadigheid vraagt ​​zich af waar de ondervertegenwoordigde 'geweldloze overtreders, vooroorlogse gedetineerden en tieners' die worden vastgehouden in echte Rikers zich in dit spel bevinden. Toch springt hij over het feit dat er net de rivier in zit Spider Man is de Raft, een enorme hightech gevangenis waarin een gigantische man is gehuisvest die rondloopt in een neushoornkostuum en een andere die elektriciteit kan transporteren en kanaliseren via zijn lichaam.

Is het eerlijk om meer representatie en authenticiteit te eisen van videogamewerelden die zo overduidelijk fantastische alternatieve realiteiten presenteren? Peter Parkers New York is volledig fictief, dus waarom houden mensen het zo hoog? We moeten ons meer zorgen maken over het vergelijken van deze wereld met videogames met die van het Marvel Cinematic Universe of de diepere oorsprong in Marvel Comics dan met iets dat op de werkelijkheid lijkt. Spider Man maakt zich niets uit van iemands problemen met de echte NYPD omdat deze game simpelweg niet in de realiteit plaatsvindt - dus waarom passen we hier echte sociale analyses toe?

Deze vele kritiekpunten interpreteren de aard van Peter Parker en Spider-Man fundamenteel ook verkeerd.

Als ik speel Spider Man, het stuk "Spider-Cop" is minder een deel van de bredere "copaganda" en meer een biproduct van de hilarische onhandigheid van Peter Parker als Spider-Man. Het is een slechte grap die grappig en vormend is in de weergave van het personage.

Op een gegeven moment in de tweede helft van het spel maakt Spidey een vreselijke grap tegen Mary Jane en ze verwijt hem in wezen. Hij verontschuldigt zich en zegt dat hij ongemakkelijke slechte moppen maakt om de spanning te doorbreken. Dit gedrag is een psychologische dwang voor Peter wanneer hij de Spider-Man persona actief heeft.

De inspanningen van Spider-Man ondersteunen direct de bestaande machtsstructuur van de stad, maar vanuit zijn perspectief is dit een goed ding. Deze Peter Parker is al acht jaar Spider-Man, dus hij is in feite een superheld met veteranen, maar we worden er vaak aan herinnerd dat hij nog steeds een idealistische, naïeve 23-jarige jongen is die gelooft in mensen en in het systeem. Hij is geen fascistische icoon die het systeem versterkt (een legitieme analyse die er is).

Het verhaal van de game gaat tot het uiterste om Peter te schilderen als een idealist die alleen het goede in mensen ziet, die oprecht gelooft dat de structuren van de maatschappij hun functies kunnen en dienen.

Hij is geen uitgebrande duizendjarige die in de New Yorkse stad Trump's America woont. Hij is een hoopvol en vertederend persoon die in de wetenschap voor een dagbaan werkt omdat hij de wereld een betere plek wil maken. En hij wil "Spider-Cop" worden genoemd omdat hij van zijn stad houdt. Hij heeft geen problemen om het te controleren, vooral wanneer de echte politie niet in staat is om de bedreigingen die hij kan aan te pakken.

Marvel's Spider Man is momenteel exclusief beschikbaar voor PlayStation 4.

Bekijk ons ​​hier de eerste 30 minuten van het spel streamen:

$config[ads_kvadrat] not found