De Siberische Eenhoorn is geen eenhoorn en heeft niets met folklore te maken

De oude neushoorn Elasmotherium sibiricum - of, meer in het algemeen, de Siberische eenhoorn - was een ruwharig gigantisch zoogdier met vreemd slanke benen en een enkele hoorn. Ondanks wat je vandaag kunt lezen in verschillende kranten van de opmerking, was het een eenhoorn op dezelfde manier als een zeepaard een mustang is, dat wil zeggen helemaal niet. Elasmotherium was geen eenhoorn omdat echte eenhoorns niet bestaan ​​en er geen reden is om te geloven dat ze ooit hebben gedaan. Zeker, een nieuwe studie die radiokoolstof dateerde van een Elasmotherium schedelfragment beweert dat de neushoorn veel later leefde dan gedacht. Het doet niet bedoel dat Elasmotherium naast mensen bestond of dat de mythe van de eenhoorn in Siberië begon, omdat dat niet gebeurde.

Wat er feitelijk gebeurde, was een team van Russische paleontologen, die hun onderzoek publiceerden in de American Journal of Applied Sciences in februari, analyseerde een neushoornschedel fragment gevonden in het noordoosten van Kazachstan. Wetenschappers geloofden lange tijd dat de laatste Siberische eenhoorn 350.000 jaar geleden stierf; deze studie geeft aan dat een zak van de neushoorns overleefd is, waardoor het tot ongeveer 27.000 B.C. Welke, goed, wat dan ook. Dat is cool! Ze mogen een paar honderdduizend jaar langer over de aarde zwerven. Hoewel er bewijs is dat mensen in de buurt kunnen zijn geweest - we zijn 27.000 jaar geleden in Siberië terechtgekomen - gaat de studie hier niet op in.

Misschien kan een argument worden gemaakt dat sommige gefossiliseerd zijn Elasmotherium schedels verwekken de mythe van de eenhoorn, net zoals er misschien draken in een fossielenbed van een dinosaurus zitten. Stoer. Maar je zult dat ook moeten afleggen tegen de realiteit dat de eenhoornscene van de westerse cultuur pas in de Middeleeuwen een hit zou worden, toen eenhoorns een symbool van onschuld en Jezus werden.

De dichtstbijzijnde neushoorn-eenhoorn link was Marco Polo's verslag van een Javaanse neushoorn, die hij een eenhoorn noemde omdat hij niet wist wat het nog meer was. Maar Polo verzon geen eenhoorns - een verkeerde vertaling van het Hebreeuws re'em, een eenhoornig wezen (misschien een oeros), werd monokeros in het Grieks, unicornos in het Latijn en ten slotte, duidelijke "eenhoorn" in de King James Bible.

Ga de narwal in: oude Europeanen zagen de slagtanden en werden gek, geïllustreerd door de troonstoel van Denemarken - allemaal narwal. De Siberische eenhoorn was een echt beest, maar we weten niet echt of het een rol speelde in de fantasie. Weersta de drang om de iconografie van Lisa Frank te sieren door het een grimmig oorsprongsverhaal te geven.