One Flew Over the Cuckoo's Nest Turns 40: Our Depiction of Psych Wards in Film Has not Changed

Toen Jack Nicholson's McMurphy in 1975 op het scherm schade aanrichtte in een psychiatrische inrichting, deed hij dat in een tijd waarin de verbeelding van het publiek pas begon na te denken over de aanwezigheid van de psychiatrische afdeling. Onze cultuur heeft sindsdien positieve vorderingen geboekt bij de de-institutionalisering, maar de afbeelding van geesteszieke patiënten in films en televisie heeft deze trend niet helemaal gevolgd. Precies veertig jaar na de release, One Flew Over the Cuckoo's Nest is nog steeds een van de meest vooruitstrevende en emotioneel complexe films over een psychiatrische afdeling ooit geproduceerd.

In de film onderzoekt McMurphy een psychiatrisch ziekenhuis en vraagt ​​hij zich af of hij en zijn medegevangenen de juiste behandeling krijgen. Hij begint de sedatie- en elektroshocktherapie tegen te gaan die wordt toegepast op patiënten door het organiseren van illegale veldtochten en het aanmoedigen van de mannen om hem heen om zich te misdragen. Wanneer hij zich realiseert dat veel van de patiënten niet door een wettelijke straf in het ziekenhuis worden vastgehouden en in plaats daarvan vrijwilligerswerk doen om in slechte omstandigheden te leven, explodeert hij.

McMurphy: Jezus, ik bedoel, jullie doen niets anders dan klagen over hoe je het hier op deze plek niet kunt uitstaan ​​en je hebt niet het lef om gewoon weg te lopen? Wat denk je dat je bent, voor Chrissake, gek of zo? Nou dat ben je niet! Jij bent niet! Je bent niet gekker dan de gemiddelde klootzak die op straat rondloopt en dat is alles.

In 1975 ondergingen psychiatrische ziekenhuizen een reeks hervormingen. Slechts veertien jaar voorafgaand aan de release van de film had Dr. Erving Goffman zijn bevindingen vrijgegeven dat psychiatrische inrichtingen meer deden om patiënten te 'institutionaliseren' in plaats van ze te behandelen of te rehabiliteren, waardoor ze levenslang afhankelijk van het systeem werden. Dus het verhaal in Koekoeks nest was een radicale, maar er is alleen sprake van afgeleide projecten die grotendeels voorbij gaan aan de maatschappelijke kritiek van de originele film.

Een opmerkelijke uitzondering op deze trend is 1999's Meisje, onderbroken, waarin een jonge vrouw herstelt van emotioneel trauma bij patiënten met complexe behoeften. De film imiteerde de toon van Koekoeks nest, waarbij het psychiatrisch ziekenhuis zelf wordt afgeschilderd als zowel een ontsnapping aan de realiteit als een angstaanjagende plek om te eindigen. Echter, terwijl de patiënten in Koekoeks nest zijn verondersteld beter af te leven van reguliere levens, weg van schadelijke experimentele behandelingen, Meisje, onderbroken maakt uiteindelijk duidelijk dat sommige vrouwen inderdaad vanbinnen horen. Lisa (Angelina Jolie) wordt steeds sadistischer en is niet in staat om met mensen om te gaan, zelfs een medepatiënt zelfmoord te plegen. Aan het einde van de film realiseert het publiek zich dat Susanna (Winona Ryder), hoewel de protagonist in staat is om haar mentale ziekte te overwinnen, mede dankzij haar tijdelijke ziekenhuisopname, Lisa deel uitmaakt van een instelling om het publiek te beschermen. De film gaat een stap verder dan de analyse van ziekenhuisopname in One Flew Over the Cuckoo's Nest, maar uiteindelijk blijkt niet dezelfde vergeving voor Lisa dat de Koekoeks nest doet zelfs voor zijn meer vluchtige karakters.

Doorgaans worden psychiatrische ziekenhuizen niet afgebeeld zoals ze in het echte leven bestaan: als een middel om een ​​einde te maken aan mensen met een psychische aandoening. In plaats daarvan houden ze zich aan een media-trope die is ontstaan ​​in de primaire antagonist in One Flew Over the Cuckoo's Nest, de beruchte verpleegster Ratched. Psychische afdelingen zijn, volgens hedendaagse fictieve media, hyperbolische, angstaanjagende plaatsen waar alleen griezelige ziekenhuizen en monsterlijke verpleegsters werken. uit 2001 Een mooie geest laat zijn held vallen, Nash, door hem tijdelijk in een psychiatrische afdeling te dwingen.

Films zoals Shutter Island en Sucker Punch verdomd hun helden voor een leven achter de tralies als ze niet intelligent genoeg zijn om te ontsnappen. Sarah Connors moet in een psychiatrische afdeling worden gered Terminator 2: Dag des Oordeels. Zelfs Oranje is het nieuwe zwart, de Netflix-serie die wordt geprezen om zijn vooruitstrevende boodschappen over diversiteit, beeldt de psychiatrische afdeling van de gevangenis af als een plaats voor het geesteszieke personage van de show, Suzanne (ook bekend als 'Crazy Eyes'), om elke prijs te vermijden. Er is geen discussie tussen de personages over de vraag of psychiatrische zorg Suzanne zal helpen; het is gewoon een gegeven dat de psychiatrische afdeling haar alleen maar verder zal schaden.

Mel Brooks en Alfred Hitchcock hebben deze films in deze films geprikkeld Hoge angst, gevestigd in het Psychoneurotic Institute for Very, Very Nervous. Ze spotten de manier waarop geestesziekten en ziekenhuisopnamen vaak worden gebruikt in thrillers, als gestileerde bedreigingen voor personages die innerlijke onrust gebruiken. Sommige onafhankelijke films, waaronder Het is een beetje een grappig verhaal en Secretaris psychiatrische ziekenhuizen gebruiken als werkende delen van het herstel van hun personages door psychische aandoeningen. In Het is een beetje een grappig verhaal, Craig controleert zichzelf op een psychiatrische afdeling en vertelt het publiek dat zijn verblijf zijn depressie niet genas, hoewel het hem zeker heeft geholpen.

Craig: Oké, ik weet dat je denkt: "Wat is dit? Kind brengt een paar dagen door in het ziekenhuis en al zijn problemen zijn genezen? "Maar dat ben ik niet. Ik weet dat ik dat niet ben. Ik kan zeggen dat dit nog maar het begin is. Ik moet nog steeds mijn huiswerk onder ogen zien, mijn school, mijn vrienden. Mijn vader. Maar het verschil tussen vandaag en afgelopen zaterdag is dat ik voor de eerste keer in de zoveel tijd uitkijk naar de dingen die ik in mijn leven wil doen.

Op seizoen 3 van Proost, die in 1984 werd uitgezonden, controleert Diane (Shelley Long) zichzelf in een psychiatrisch ziekenhuis. Ze begint met haar psychiater, Frasier (Kelsey Grammer), en vervolgt de relatie na het verlaten van het ziekenhuis. Ironisch genoeg werd Shelley Long gecontroleerd in een psychiatrisch ziekenhuis na een zelfmoordpoging in 2004, en haar co-ster Kelsey Grammer heeft publiekelijk gesproken over zijn levenslange strijd met klinische depressie. Beide acteurs, bekend met psychische aandoeningen, hebben in de afgelopen vier decennia een bijdrage geleverd aan een van de meer vergevingsgezinde afbeeldingen van psychiatrische hospitalisaties op het scherm.

Een evenwichtige weergave van psychiatrische ziekenhuizen, waarbij alleen de schadelijke aspecten van de behandeling worden veroordeeld zonder van de hele onderneming een cartoon te maken, is niet populair, maar het is waarschijnlijk de enige manier om door te gaan One Flew Over the Cuckoo's Nest Zijn nu-veertig jaar erfenis. Terugblikkend op de impact die de originele film had op het moderne publiek en het stigma rond geestesziekten, kunnen we ons alleen maar afvragen waarom de volgende films nog niet helemaal zijn opgevolgd.