Robotburgerschap: waarom onze kunstmatige assistenten op een dag paspoorten nodig hebben

Het is 2030. Je hebt zojuist een e-mail ontvangen: De droombaan in Japan is van jou. U begint met bellen, kijkt naar de huur op de appartementen in Tokio en maakt u klaar om de carrière van uw leven te maken. Er is slechts één probleem: kan uw Siri een visum krijgen?

Het is een potentiële wegversperring die minder vergezocht is dan je zou denken. In november 2018 kondigde de Maltese minister Silvio Schembri een initiatief aan om met vragen te worstelen, zoals hoeveel robots het land in één keer en meer moeten binnenlaten. Malta.ai is erop gericht om van Malta een van de top 10 landen ter wereld te maken als het gaat om gereedheid voor gevorderde A.I. Een van de eerste taken is om, samen met SingularityNET, een soort burgerschapstest voor robots te onderzoeken. SingularityNET CEO Ben Goertzel werkte het idee een paar dagen na de aankondiging uit in een blogpost. Zijn doel is om ervoor te zorgen dat, als robots en A.I. blijven meer verfijnd en autonoom worden, ze zullen nog steeds weten hoe ze de wetten van het land moeten volgen en respecteren.

"Ik weet wat het betekent om een ​​burger van de Verenigde Staten of Europa te zijn", vertelt Goertzel omgekeerde. "Als u een genaturaliseerd staatsburger bent van de Verenigde Staten, voert u een eenvoudige test uit over grondwet en overheid, enzovoort. Dat was wat ik dacht, welke tests kunnen worden gegeven aan een A.I., of robot die wordt bestuurd door een A.I., om het redelijk te maken om te overwegen die A.I. een burger."

Waarom Futuristische Siris een paspoort nodig heeft

Het initiatief raakt de kern van de relatie van de mensheid met machines. Wetten zijn ontworpen om mensen en organisaties te huisvesten, de enigen die verantwoordelijkheid kunnen nemen. Maar naarmate onze computers van stomme dienaren overgaan naar geavanceerde opstellingen die de Turing-test kunnen doorstaan, zullen wetgevers over de hele wereld moeten overwegen hoe deze pseudo-mensen functioneren in wettelijke systemen die voordien zijn ontworpen. Benoît Hamon maakte belastingrobots een belangrijk onderdeel van zijn loopbaan voor het Franse voorzitterschap in 2017, en Andrew Yang runt het Amerikaanse voorzitterschap voor een 'basisinkomen'-platform om het banenverlies door automatisering te compenseren. Het Europees Parlement heeft aangedrongen op ethische normen als leidraad voor de ontwikkeling van dergelijke machines en in de Verenigde Staten heeft de miljardair-filantroop Bill Gates ook opgeroepen tot een robotbelasting.

Maar naarmate de scheidslijn tussen eenvoudige tool en denkende entiteit blijft vervagen, zullen de wettelijke benamingen die leven en kunstmatigheid scheiden, moeten evolueren.

Volgens Goertzel betekent dit het ontwikkelen van een A.I. die de wetten van een land kunnen begrijpen, vragen over die wetten correct kunnen beantwoorden en die regels kunnen toepassen op situaties uit het echte leven. Hij geeft echter zonder meer toe dat de taakgroep deze ideeën moet verfijnen - en mogelijk moet hij deze snel verwerken.

"Kunstmatige intelligentie wordt in veel kringen gezien als de meest transformatieve technologie sinds de uitvinding van elektriciteit," vertelt Francois Piccione, beleidsadviseur voor de Maltese overheid, omgekeerde. "Om te beseffen dat een dergelijke revolutie plaatsvindt en niet het beste te doen om je voor te bereiden, zou het onverantwoordelijk zijn."

Vraagstukken rondom aansprakelijkheid beginnen nu al te ontstaan ​​met autonome auto's. Huidige systemen vragen gebruikers om te allen tijde alert te blijven, maar zodra een computer volledige controle kan krijgen, roept dit een aantal vragen op.

"Autonomie roept onvermijdelijk vragen op over verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid", zegt Piccione. "Om het punt te illustreren, als een auto zonder bestuurder een ongeluk veroorzaakt, wie of wat is aansprakelijk? Dit kan de fabrikant zijn, of de gebruiker van het systeem, of andere tussenpersonen. Maar aansprakelijkheid kan ook rechtstreeks en uitsluitend aan de robot of het systeem zelf worden toegeschreven. '

Maltese robots zouden niet eens de eerste zijn die het burgerschap zouden verwerven. Sophia, de humanoïde robot met SingularityNET, kreeg in oktober 2017 het ereburgerschap van Saoedi-Arabië. De stunt moest een gesprek over robots in de samenleving oproepen. In plaats daarvan druk je de aandacht op hoe Sophia meer rechten leek te hebben in Saoedi-Arabië dan echte vrouwen, omdat ze in het openbaar geen mannelijke voogd nodig had.

Wat natuurlijk een nog complexere vraag oproept: in een wereld waar menselijk de rechten zijn verre van opgelost, het lijkt enigszins deugend om te beginnen met het bespreken van robotrechten voor machines die nog niet eens zijn uitgevonden. Maar Goertzel heeft het initiatief als "een echt vooruitstrevende en positieve daad van de kant van de Saudische regering" gezien.

Een marketing spel?

Andere experts in het veld zijn nog niet overtuigd. David Gunkel, professor aan de Northern Illinois University, wiens boek Robotrechten beschouwt de ethiek van het toekennen van dergelijke voordelen aan machines, vertelt omgekeerde dat Sophia's burgerschap "voornamelijk over marketing ging", gericht op het aantrekken van de tech-industrie naar de Future Investment Summit van het land. Het was tenslotte alleen een ereburgerschap, in wezen vergelijkbaar met een eredoctoraat.

"Ik moet nog een goed onderbouwd en / of overtuigend argument zien voor het verlenen van A.I. of robots burgerschap, "zegt Gunkel. "Ik zie goede redenen om vragen over rechtspersoonlijkheid voor A.I.s en robots te overwegen, maar dat is een geheel andere reeks vragen."

Het probleem van het burgerschap van Siri omvat eigenlijk twee verschillende debatten. De eerste betreft wat er gebeurt als een A.I.doet iets verkeerd, een debat dat zich al voordoet rond autonome auto's. Maar de tweede is veel gecompliceerder: Siri en anderen bevelen respect op het punt dat de maatschappij begint te overwegen dergelijke rechten als "rechtvaardig" te verlenen.

"Geen van deze vragen vereist dat A.I./robots burgers zijn", zegt Gunkel. "In feite hebben we deze vraag al beantwoord en beantwoord voor een andere klasse van kunstmatige entiteiten - de multinationale onderneming. Bedrijven zijn rechtspersonen met het doel ze onderwerpen van en onderworpen aan nationaal en internationaal recht te maken. Dit heeft en kan gedaan worden zonder het staatsburgerschap van de onderneming toe te kennen."

Goertzel suggereert echter dat zelfs rechtspersoonlijkheid problemen heeft. Wat als een gedecentraliseerde autonome organisatie, bijvoorbeeld een cryptocurrency, zichzelf wil registreren als een bedrijf? Heeft het een mens nodig om de taak te voltooien?

"De focus ligt op het verlenen van certificering in Malta aan deze systemen, waaronder ook beperkte rechten en plichten vallen", zegt Piccione. "Het volgen van deze route zou in feite geen nieuw concept zijn, aangezien vandaag bedrijven en andere geregistreerde entiteiten aansprakelijk zijn maar ook rechten hebben, bijvoorbeeld om onroerend goed te bezitten. Dit kan hetzelfde mechanisme zijn dat wordt gebruikt voor 'robots' of andere A.I. systemen inclusief autonome voertuigen."

Moet het burgerschap ook niet-wettelijke rechten inhouden?

Bedrijfspersoonlijkheid kan alleen zoveel vragen beantwoorden. Gunkel zegt dat we leven in een "robotinvasie" waar machines "nu overal zijn en vrijwel alles doen." Terwijl ze van eenvoudige hulpmiddelen overgaan naar een acteur in de maatschappij, lijkt het slecht te zijn om hen over te laten aan de status van door mensen geleide entiteiten.

"Ik geloof dat we het vraagstuk van morele en rechtspersoonlijkheid voor A.I. moeten overwegen - en in feite al zijn gaan overwegen. en robots, los van het probleem dat te maken heeft met burgerschap, "zegt Gunkel. "En wat misschien nog erger is, ik maak me zorgen dat speculaties over 'robotburgerschap' de meer directe vragen over de morele en juridische status van A.I./robots kunnen verduisteren. '

Goertzel voorspelt dat er al in 2029 een kunstmatige intelligentie op menselijk niveau zou kunnen ontstaan. Als die voorspelling klopt, betekent dit dat iets halfs mensachtig al in 2025 zou kunnen starten. Dat laat pas ongeveer zes jaar voordat de wetgevers zullen moeten nadenken hoe om entiteiten te behandelen die in de buurt zijn van de intelligentie van een gewone burger.

Of het antwoord het burgerschap zelf is, is echter minder duidelijk, maar één ding is zeker: de grens tussen mens en machine staat op het punt om veel vager te lijken. Films zoals Haar en Ex Machina verken het samenspel tussen menselijke schijnbare systemen en de resulterende relatie. Zelfs als we alle visumkwesties van Siri oplossen, kunnen de grenzen op meer manieren dan alleen de juridische kwestie nog steeds onrustig zijn.