Waarom onze superheld-hongerige wereld een 'supergirl' seizoen 2 nodig heeft

Super meid is niet perfect. Het eerste seizoen had momenten van onhandigheid, onbalans en hardhandigheid. Het tempo was niet helemaal op slot, en soms probeerde de show ons zoveel te vertellen in een enkele aflevering, dat we door de credits vertrokken met een verhalende whiplash. Maar voor al zijn onvolkomenheden, Super meid is essentieel voor de hedendaagse televisie en we hebben het nodig om bij te blijven.

Nu, Super meid Het lot is onzeker. CBS moet de show nog een keer vernieuwen en de geruchten gaan over bezuinigingen en een verhuizing naar The CW - het huidige huis van andere DC-shows De flits, Pijl en DC's Legends of Tomorrow.

Een migratie naar The CW is misschien niet slecht. Het kan geven Super meid de vrijheid om meer progressieve verhaallijnen te verkennen, om zichzelf in gewaagde nieuwe arena's te duwen zonder de druk van het bijhouden van de CBS ratings-molochs. Sterker nog, een overstap naar The CW heeft de kracht om een ​​zeer positief iets te zijn - zelfs met bezuinigingen - maar waar het ook gaat, we moeten een tweede seizoen van Super meid.

Om duidelijk te zijn, Super meid Het eerste seizoen is niet slechter (en is in feite veel beter) dan veel rotsachtige eerste seizoenen, vooral als je alleen superheldenshows overweegt. Iets meer dan halverwege het seizoen, Super meid leek zijn basis te vinden, te begrijpen wat het geweldig, speciaal, anders maakte en zijn aandacht steeds vaker op de juiste plaatsen richtte.

De show probeerde ook nogal wat aan te pakken. Het vertoonde een nieuwe held voor een vrij groot publiek (niet klassiek afgestemd op vrouwelijke hoofdrolspelers, let wel), en het kreeg te maken met familie, identiteit, eigenwaarde, twijfel, vertrouwen en angst. Super meid deed iets dapper en nieuw, en de reeks werd beter, met de laatste afleveringen die nieuwe kracht en zekerheid brachten in een seizoen dat grotendeels ging over het testen van de wateren.

Er is een publiek dat deze show nodig heeft - ongeacht of de CBS-beoordelingen dit weerspiegelen. Meisjes hebben het nodig Super meid en ze moet bij hen blijven. Omdat er precies twee shows in de lucht zijn die rond een vrouwelijke superheld draaien, en Jessica Jones is zeker niet kindvriendelijk.

Er zijn veel mensen die van houden Super meid ook al was het niet speciaal voor ons geschreven. Er is niets mis met het leuk vinden van media die niet alleen voor jou is gemaakt - het is misschien een nieuw gevoel voor degenen die gewend zijn om goed vertegenwoordigd te zijn in de media, maar het zal je niet doden. Belofte.

Waardering van fictie over demografische kenmerken vereist echter erkenning van het feit dat men niet het enige publiek is. Het vereist een intellectuele stepping aside, want voor al onze kritieken op Super meid, de show doet precies wat het zou moeten doen: het is een positieve, opwindende, kick-butt-programmering voor jonge meisjes, die te vaak buiten de televisie worden geplaatst. Velen van ons houden van Super meid, maar het is voor de jonge meisjes van de wereld, omdat ze net zoveel als een held nodig hebben als wij volwassenen.

En verander je neus niet in iets dat voor jonge meisjes is - de overgrote meerderheid van de populaire cultuur draait om de grillen van twaalfjarige jongens, letterlijk of spiritueel.

Kara Danvers (Melissa Benoist) leeft, ademhalingsbewijs dat het ok is om niet perfect te zijn, zolang je maar hard probeert en het juiste doet. Ze laat ons zien wat het betekent om een ​​vriend te zijn en dat, hoewel ze een bonafide superheld is, het goed is om hulp te vragen (en te vragen). Ze is een bastion van vergeving en begrip en worstelt met woede en teleurstelling op manieren die aangrijpend en verhelderend zijn. Meer dan dat, ze laat ons zien dat het oké en normaal is om een ​​soort onzekerheid en twijfel te zijn - je kunt nog steeds een cape aantrekken en de wereld redden.

Maar het is niet alleen Kara. Cat Grant (Calista Flockhart) is er nog een van Super meid Helden, zelfs als ze niet kan vliegen. Vanaf het moment dat ze zei: "Als jij 'Supergirl' als iets minder dan uitstekend ervaart, is dat niet het echte probleem voor jou? 'Ze stuurt een duidelijke boodschap: een vrouw zijn moet slim en krachtig zijn en volmaakt in staat.

Hoewel Cat soms een frustrerende aanwezigheid is in Kara's leven, is haar karakter rijk, gelaagd en voortdurend verrassend - net als je denkt dat Cat Grant bedacht is, bewijst ze dat er een strikte morele code is onder haar stoere, pragmatische uiterlijk en verwoestende oneliners. Cat Grant duwt altijd Supergirl en Kara om beter te zijn, groot te zijn. Ze is nooit opgehouden met in haar te geloven, of haar vermogen om de wereld te veranderen en te redden. Zij is in sommige opzichten de grootste bondgenoot van Supergirl.

Hoewel er semi-romantische verhaallijnen waren rond James Olsen (Mehcad Brooks) en Winn (Jeremy Jordan), was de grootste relatie tussen Super meid heeft helemaal niets met romantiek te maken - het is de relatie tussen Alex Danvers (Chyler Leigh) en Kara.

Hoewel niet verwant aan bloed, is de zusterlijke band van Alex en Karas overtuigend en gemakkelijk het grootste liefdesverhaal van de show.

Het spaart het leven van Alex dat Kara uit "verstoppen" haalt, om zo te zeggen. Het is Alex die zich zorgen maakt over Kara en haar probeert te beschermen, ook al probeert het proberen om je buitenaardse / superhelden zus te beschermen tegen superkrachtige kwaaddoeners, alsof je een kangoeroe probeert vast te pinnen aan een trampoline. Het is Alex die onfeilbaar vertrouwen in Kara legt en haar ervan overtuigt dat ze de held is die National City nodig heeft. Alex is ook zelf een held - dapper en zelfopofferend en diep geëngageerd in het beschermen van de wereld en de mensen van wie ze houdt. Het is de relatie van Alex met Kara die de show aandrijft en het veel van zijn hart geeft, en de focus op vrouwelijke personages, verhalen en banden is buitengewoon belangrijk.

In essentie, Super meid wil ons leren dat "held" geen term is die gereserveerd is voor mannen, buitenaardse wezens of mensen met een superkracht. Het wil ons laten zien dat hoop sterker is dan angst, dat goedheid de overhand heeft, dat dapperheid en zelfrespect en vriendelijkheid allemaal heroïsche kwaliteiten zijn, dat imperfectie de regel is maar dat inspanning en geest ons uitzonderlijk kunnen maken. Het is het tegenovergestelde van een duistere en gruizige superheldenshow. Het is helder en optimistisch en het is het enige wat daar op lijkt. In een tijd waarin superheldenfilms R-ratings verzamelen en de strijd om meer vrouwelijke superheld-films waarop vrouwen doorgaan, Super meid is belangrijk en was nog niet klaar om het te zien gaan.

We hebben een held nodig zoals Kara Danvers - allemaal hart en dapperheid en menselijk ondanks haar Krypton-bloed. We hebben stemmen nodig zoals die van Cat Grant en Alex Danvers, die ons vertellen dat het geen superkracht is of kogelvrij is of kan vliegen, dat maakt een held, het is de bereidheid om in de problemen te komen en een handje te helpen als iedereen anders is wegrennen. Wij hebben nodig Super meid De besmettelijke hoop en optimisme en toewijding om meisjes ook een held te geven. Wij hebben nodig Super meid om rond te blijven hangen, want ze heeft nog veel meer om ons te leren.