David Bowie Was een internetpionier en Rock's Greatest Futurist

De wereld rouwde zondagavond op het nieuws van het overlijden van de legendarische zanger, songwriter, acteur, producent, kunstenaar, mode-icoon, David Bowie. Voor altijd een visionair, Bowie altijd artistiek geïnnoveerd, en het zou geen verrassing zijn dat hij dezelfde vooruitstrevende benadering van de technologie nam als hij nam naar muziek.

Nu moet worden opgemerkt dat de meeste internetondernemingen van Bowie verre van succesvol waren, maar dat was misschien meer een functie van het feit dat hij tien jaar ouder was dan de rest van ons. Bowie was bijvoorbeeld een van de eerste artiesten die zijn muziek via online download ter beschikking stelde. In 1996 hebben meer dan 375.000 fans nummers gedownload van davidbowie.com. Om dat in perspectief te plaatsen, had minder dan 30 procent van de huishoudens in de VS toegang tot internet, waren er slechts ongeveer 100.000 websites in totaal op het World Wide Web, en de snelste downloadsnelheden die beschikbaar waren, lagen tussen 28,8 Kbps en 33,6 Kbps (de 56,6 Kbps-modem) debuteerde pas in 1997). Dat is een heleboel mensen die veel (mogelijk gemeten) tijd online doorbrengen met het bekijken van kleine statusmeters en wachten tot Bowie hun harde schijven vult.

Een jaar later had Bowie het wilde idee om obligaties uit te geven tegen zijn toekomstige muzikale inkomsten. Bowie Bonds waren als een traditionele asset-backed beveiliging, maar in dit geval waren de activa in kwestie Bowie's intellectuele eigendom - namelijk de rechten op alle nummers die Bowie vóór 1990 noteerde. Met een gemiddelde levensduur van 10 jaar betaalden de obligaties een gezonde 7,9 procentbelang (Amerikaanse schatkistbiljetten betaalden op dat moment ongeveer 6,39 procent). Hoewel het betekende dat Bowie royalty's moest verbeuren, bracht het de komende 10 jaar meer dan $ 55 miljoen dollar op.

De Thin White Duke rolde vervolgens zijn Bowie Bond-meevaller in een nieuw project: zijn eigen internetprovider. Debie in Noord-Amerika en Groot-Brittannië in 1998, BowieNet was deels inbel-ISP, deels online fanclub en deels sociaal medianetwerk. Voor $ 19,95 per maand bood BowieNet gebruikers toegang tot internet en allerlei geavanceerde toeters en bellen, zoals een nieuwbrief, sportuitslagen, aandelenkoersen, weersupdates, een persoonlijk BowieNet-e-mailadres en maar liefst 5 MB ruimte in waarmee ze hun eigen gepersonaliseerde startpagina konden maken (voor jullie jonge mensen daar, in 1998 was het hebben van je eigen aanpasbare startpagina behoorlijk heet).

Bovendien kunnen gebruikers tegen een kleine vergoeding upgraden naar een premium-abonnement dat hen toegang geeft tot chatrooms en messageboards (waarop de hertog zelf zou in en uitknallen), premium-software (zoals een van de eerste interactieve internetten, Flash-gebaseerde mp3-spelers), en vooral ongekende toegang tot Ziggy zelf. De site zou gaan over gearchiveerde RealPlayer-video's van concerten van volledige lengte, exclusieve nummers (soms zelfs live studio-opnamen), regelmatige chatsessies met de hertog en zijn vrienden van beroemdheden, en zelfs een van de eerste live gestreamde opnamesessies van het internet in 1999. BowieNet stapte uit de ISP-game in 2006, maar bleef tot 2012 actief als fan-site met een sociaal netwerk.

Niet tevreden met alleen concurreren met bedrijven zoals NetZero en AOL, Bowie lanceerde zijn eigen Bowie-merk online bank in 1999. Inderdaad, je leest dat goed: Inschrijven bij BowieBanc kreeg spaarders hun eigen Bowie-editie ATM-kaarten en cheques, en natuurlijk, een gratis jaarabonnement op de BowieNet ISP als een bedankje. Hoewel Bowie's naam en gelijkenis helemaal over de kant van de gebruiker lagen, was de bank zelf eigenlijk USABancshares.com, de nieuwe online tak van BankPhiladelphia. In die tijd kreeg een online bank met een rockster niet echt de ontvangst die investeerders in gedachten hadden, maar nogmaals, dat is misschien net de hertog die voorop liep.

In 2000 hadden slechts 11 miljoen mensen in de VS ooit geprobeerd om online bankieren in welke hoedanigheid dan ook te gebruiken. Onthoud dat BowieBanc meer dan tien jaar geleden debuteerde voordat PayPal de meest vertrouwde naam werd in de verwerking van online betalingen en dat een bepaalde beroemdheid een fortuin maakte met minder dan veilige online prepaid Visa-kaarten.

In 2000 ging Bowie zitten voor een nu legendarisch interview met BBC-presentator Jeremy Paxman, waarin hij een aantal vrij gewaagde voorspellingen deed voor de toekomst van het internet. Hij geloofde dat het internet de macht zou wegnemen van platenlabels en een meer interactieve gemeenschap zou creëren tussen muzikanten en fans; dat het internet muziek zou veranderen in een meer publieksgerichte kunst. En hoewel de verandering die het internet bracht naar muziek uiteindelijk de verkoop van muziek in de jaren 2000 zou stimuleren, en vervolgens verantwoordelijk zou zijn voor het verlagen van Bowie Bonds naar status als junk-obligatie (waardoor Bowie's vooruitgang van $ 55 miljoen des te indrukwekkender en slimmer leek), was hij erg optimistisch over de toekomst van het internet als geheel:

"Ik denk niet eens dat we het topje van de ijsberg hebben gezien. Ik denk dat het potentieel van wat internet gaat doen met de samenleving, zowel goed als slecht, onvoorstelbaar is. Ik denk dat we op de drempel staan ​​van iets opwindends en angstaanjagends … Het zal onze ideeën over wat mediums zijn, verpulveren."

Zelden hebben we een meer transcendente figuur gezien dan David Bowie; hij was groter dan elk nummer dat hij ooit gezongen had, elke rol die hij ooit speelde, elke foto die hij ooit schilderde. Terwijl we de komende dagen en weken afscheid nemen van de dunne witte hertog, laten we zijn salie en vooruitziende blik begroeten, niet alleen voor zijn kunst, maar ook als de meest vooruitstrevende Internet-futurist van rock 'n' roll.