Een terugblik op de 'Greatest Futurist Illustrator' uit de jaren '50

Debuteert in 1958, Arthur Radebaugh's Dichter dan we denken strip bracht het nieuwste op het gebied van technologie en futurisme naar kranten in de Verenigde Staten en Canada. Tijdens zijn vier jaar durende periode waren de illustraties die de toekomst van de technologie voorspelden even vooruitstrevend als fantastisch. Dat wil niet zeggen dat Radebaugh het altijd goed had. Het zou eerlijk zijn om ideeën als "Cities ingekapseld in glas" en "Space Farming" te zeggen, die misschien een beetje tekort schoten of misschien nog maar enkele tientallen jaren voorsprong hebben op hun tijd.

Een van de dingen die zijn werk van zijn tijdgenoten scheidde, was de toewijding van Radebaugh om op de hoogte te blijven van de allernieuwste technologie van zijn tijd. Terwijl hij door Noord-Amerika reed in een Ford-busje dat hij tot een reizende studio had omgebouwd, wilde Radebaugh niet alleen over geavanceerde technologie horen, hij wilde het zien, horen en voelen. Hij wilde face-to-face praten met de uitvinders en ingenieurs en zich dan voorstellen hoe de technologie, hoe theoretisch ook, er in de praktijk zou uitzien, maar wat het was kon mogelijk evolueren naar.

Het is een vrij radicale verwaandheid, als je erover nadenkt: stel je voor als een van de leidende futuristen van vandaag een gesyndiceerde cartoonist die de toekomst zoekt via landreizen door de wildernis van Amerika. Maar weet je wat? In die vreemde naoorlogse periode, toen Detroit een technische hoofdstad was en het zuiden nog steeds te kampen had met tropische ziektes, was het misschien logisch om vanaf het snelwegniveau een glimp van de toekomst op te vangen. Hier zijn enkele manieren waarop Radebaugh de 21e eeuw volledig heeft genoemd zoals wij die kennen.

Video telefoons

Het opnemen van een soort videotelefoonapparaat kwam vrij vaak voor in de toekomstbeelden van het nucleaire tijdperk, maar Radebaugh was in staat om een ​​vrij gedetailleerde uitleg te geven van zijn hoe zijn "Visafoon" zou werken. Onderdeel daarvan was dat Radebaugh naar Bell Telephone Labs reisde en met technici praatte over de technologie waar ze op dat moment aan werkten.

Chirurgie met Gamma-messen en protonbalken

Afgezien van een aantal van de esthetica, is de Radebaugh-illustratie niet al te ver weg van de vele medische procedures die tegenwoordig plaatsvinden. Protontherapie met straalbuizen bestaat al sinds de jaren veertig van de vorige eeuw, maar werd een meer algemeen hulpmiddel bij het verwijderen van tumoren in de jaren negentig. Het "gamma-mes" is helemaal geen mes, maar eerder een operatiemethode met ioniserende straling. Toevoegen van lasers en endoscopen en Radebaugh's visie van bloedeloze operaties was behoorlijk accuraat.

Ontzilting van waterplanten

Waarschijnlijk niet de beste locatie voor waterskiën, maar grootschalige waterontziltingsinstallaties zijn inderdaad een ding van het heden. Terwijl de ontziltingsinstallaties in dorre kustgebieden zoals Israël en Saoedi-Arabië zijn gebruikt, is de staat Californië in het afgelopen decennium van plan 15 massieve fabrieken te bouwen, waaronder de eerste in San Diego, die na operationeel de grootste ter wereld zal zijn.

Gemechaniseerde sportstadions

Terwijl pro-sportstadia steeds meer high-tech worden, lijken ze meer en meer op de illustratie van Radebaugh. Hoewel de zelfrijdende sectionele tribunes nog niet helemaal zijn, is het gebruik van bouwmaterialen met een hoge treksterkte, gemakkelijke conversie tussen sport, modulaire tribunes en zelfs intrekbare dakbedekking een van de innovaties die Radebaugh in 1960 riep.

Fabrieksboerderijen

Monorail tankwagens niettegenstaande, de visie van Radebaugh van massieve geconsolideerde bedrijven die geavanceerde wetenschap, techniek en industrie combineren, zijn in de jaren 2010 een vaste plaats. En bekijk die GMO-tomaten!

Zonnewoningen

"Het is jammer dat huizen gebouwd op draaitafels nooit gepakt worden!" Zei geen verzekeringsmaatschappij ooit. Maar 360-graden rotatie terzijde, Radebaugh deed het goed met zijn voorspelling dat zonne-energie een go-to-methode zou worden voor het voeden en verwarmen van huizen.

Elektromagnetische verfopdrachten

Het meest vergezochte aan deze afbeelding is het prijskaartje van $ 1,50. Elektromagnetische kleurveranderende verf is misschien nog niet verkrijgbaar in de detailwinkel om de hoek, maar de technologie bestaat beslist. Hoewel belachelijk duur, kun je vandaag uitgaan en een verfbeurt krijgen die van kleur verandert afhankelijk van de toegepaste elektrische lading.