RETRO GAME REPLAY | 'Smash TV' (1990)

Er is een spelshow op dit moment, in 2015, die ik tijdens het tunen voor mijn heb gevangen Wayward Pines herhalingen. Het heet BOOM!, met een uitroepteken, en biedt deelnemers die een bom onschadelijk maken voor $ 500.000. Het is nog steeds typisch trivia Q & A, maar in de vorm van EOD.

Nee dat is het niet een echte bom, maar dit is de nachtmerrie waar Suzanne Collins in schreef De Hongerspelen, of Koushun Takami maken Battle Royale. Het is een faux-fatale realiteitsspelshow televisie. Het is de duistere realiteit die aan het einde was Shaun of the Dead en het is precies hier in ons gezicht.

Maar meer dan twintig jaar geleden een dwaze arcadespel van Williams en ontwikkeld door talent dat zou gaan creëren Mortal Kombat, spoofed de shit-show televisie zou kunnen zijn Smash TV. In de verre toekomst van 1999 nemen deelnemers deel aan een hyper-gewelddadige gameshow om kleuren-tv's, stereo's of broodroosters te winnen. Maar als ze verliezen, gaan ze dood. En de game? Overleving.

Het is niet zo welsprekend in zijn satire van tv als die van Sidney Lumet Netwerk, maar het is een leuk excuus om dingen te schieten.

Verzorgd voor consoles voordat het uiteindelijk zijn weg vindt naar thuisconsoles, Smash TV was gemaakt voor die snelle uitbarsting van chaos terwijl je wachtte tot je vader zijn schoenen op de bowlingbaan kreeg. Je speelt als een deelnemer in deze fictieve spelshow en schiet golven van vijanden neer, verzamelt power-ups en wapens voordat je de baas naar beneden legt en naar de volgende kamer gaat. Elke kamer heeft verschillende thema's, maar ze zijn niet consequent. Het gaat om de eindbaas.

Half mens. Half gerobotiseerde tank. Allemaal prime time. Zoals het samensmelten van Bob Barker, hem ontmoedigen door veertig jaar en hem dan met kanonnen bewapenen, is de "EVIL MC" een van de raarste, onbezongen eindbazen in de annalen van gaming.

Natuurlijk moest er meer zijn dan alleen die baas. Met het plagen van een "Pleasure Dome" -niveau werd de game zonder de game verzonden omdat de ontwikkelaars niet dachten dat spelers zelfs maar zo ver zouden komen. Welnu, dat deden ze, en ze werden gedwongen om het toe te voegen met een geheel opnieuw uitgegeven nummer van de game (en dit is voor downloadbare content!). Zelfs in 1990 kon je de veerkracht van gamers niet onderschatten.

Populaire indiegames op de markt van vandaag, zoals Hotline Miami, kunnen hun top-down shooter-lijn terug traceren tot games zoals Smash TV hoewel het niet bijzonder innovatief was. Het was een door en door een gokkastspel, met de meest typische functies van een game in volle kracht: niveaus, power-ups, eindbazen. Het is er allemaal.

Maar wat blijft Smash TV van een vergeten overblijfsel te zijn was het uitgangspunt. Hyper gewelddadige televisie. Van Netwerk naar Nightcrawler naar echte spelshows zoals Overlevende en BOOM!, het is merkwaardig hoe gekleineerd Smash TV behandelde zijn eigen uitgangspunt. Niet dat iemand er echt in moet overleven Overlevende evenmin zal er iemand zijn ontlichaamd BOOM! maar onze aantrekking tot edgy geweld lijkt alleen te worden gehinderd door het fundamentele menselijke fatsoen. Hoe ver weg zijn we van wat Smash TV ingebeeld?