De wetenschap verklaart waarom de toespraak van de Zwitserse president over lachen hilarisch is

De onlangs verkozen Zwitserse president Johann Schneider-Ammann is een virale hit geworden door zijn kiezers de broodnodige, precies gerichte hulp te bieden. Bij het promoten van een nationaal gezondheidsinitiatief in Zwitserland, verscheen Schneider-Ammann op een televisie-uitzending op zondag over de gezondheidsvoordelen van lachen. Tot vermaak van iedereen die toekijkt, deed hij dit zonder een glimlach te kraken. Het was, niet om er een te hoog punt op te zetten, hilarisch - en hilarisch aan een land dat niet bekend staat om het produceren van stand-up comics.

De absurditeit van de plechtige man die adviseert dat 'lachen goed is voor de gezondheid' en de Zwitsers 'momenten van geluk moeten delen' terwijl ze voor een groen scherm staan ​​met een druppelende fontein in de achtertuin, was gewoon te veel voor Franstalige Europeanen. Twitter ontplofte na de originele uitzending op de Zwitserse zender RTS en de Franse Jon Stewart, Yann Barthès van Le Petit Journal, noemde het "de grappigste toespraak in de geschiedenis van Zwitserland."

Maar waarom maakt zo flauw iets mensen zo hard aan het lachen? Er zijn een paar elementen in het spel, maar het komt vooral neer op ongerijmdheid. Het is pas recent dat er neurologisch bewijs is dat de psychologische bewering ondersteunt die, zoals Immanuel Kant beweert: "In alles wat een levendige stuiptrekkende lach opwekt, moet er iets absurds zijn."

Het brein verwerkt twee hoofdtypen humor: incongruentie-resolutie humor (iets met een clou) en onzin humor. Deze video is een goed voorbeeld van onzin humor - het is niet gemaakt om grappig te zijn, we weten niet echt waarom we lachen, maar het is nog steeds hilarisch.Onzinhumor is gebaseerd op absurditeit - de hersenen proberen de prikkels die het ontvangt te begrijpen en geven uiteindelijk gewoon op. Wanneer de hersenen een resolutie creëren tussen twee incompatibele scripts (het evenement en dan iets af van het evenement), beginnen Zwitserse mensen te grinniken.

Bovendien veroorzaakt bepaalde misstappen, zoals deze video, of wanneer iemand struikelt en valt, gelach omdat het het scenario van onze verwachtingen verandert. Als we ons realiseren dat er niets ernstigs is gebeurd (de val heeft iemand anders niet gedood), vertalen onze hersenen de gebeurtenis in een instantie van het spel. De nieuwe niet-serieuze context zorgt voor rijpe humor.

Het herkennen van absurditeit komt ook met het territorium van mens-zijn - we hebben een natuurlijke neiging tot humor. Lachen is een sociale emotie die ons helpt te binden, en we zijn geneigd om samen te lachen, zelfs als iets niet zo grappig is.

Hoewel Schneider-Ammann misschien niet zo blij is met wat er is gebeurd (hij heeft gezegd dat hij niet denkt dat humor ten koste van een ander grappig is), zou dit ertoe kunnen leiden dat mensen zich de lessen van het gezondheidsinitiatief herinneren. Lachen is een bewezen manier om te leren, bijvoorbeeld door te leren dat je president hilarisch en onconventioneel is.