Wat de 'Evil Empire'-toespraak van Ronald Reagan zegt over seizoen 4 van' The Americans '

Onderschat nooit hoe vaak, in de loop van de Amerikaanse geschiedenis, God en zelfs Jezus Christus zelf de belangrijkste presidentiële retoriek zijn ingegaan. Ronald Reagan's 1983 "Evil Empire" -toespraak is een van de beroemdste politieke toespraken van het Koude Oorlog-tijdperk, en de Bijbel is een veel groter deel ervan dan kernwapens. In de spreektijd van een half uur karakteriseert de president niet alleen het communisme als een bedreiging voor de westerse democratie en het kapitalisme, maar ook als een bedreiging voor het morele weefsel van het land. Er zijn lange, vurige passages waarvan het moeilijk te zeggen is dat ze ooit de definitieve versie hebben bereikt:

"Een aantal jaren geleden hoorde ik een jonge vader, een zeer prominente jongeman in de entertainmentwereld, die een geweldige bijeenkomst in Californië toesprak. Het was in de tijd van de Koude Oorlog, en het communisme en onze eigen manier van leven waren erg in de hoofden van mensen. En hij sprak tegen dat onderwerp. En plotseling hoorde ik hem zeggen: 'Ik hou meer van mijn kleine meisjes dan van wat dan ook -.' En ik zei tegen mezelf: 'Oh nee, doe dat niet. Je kunt niet - niet zeggen. "Maar ik had hem onderschat. Hij vervolgde: 'Ik zou liever zien dat mijn kleine meisjes nu sterven, nog steeds in God geloven, dan dat zij opgroeien onder het communisme en op een dag sterven niet langer in God te geloven.'

"Er waren duizenden jonge mensen in dat publiek. Ze kwamen overeind met vreugdekreten. Ze hadden meteen de diepe waarheid herkend in wat hij had gezegd, met betrekking tot het fysieke en de ziel en wat echt belangrijk was. '

Het is geen toeval dat een deel van de toespraak "Evil Empire" wordt gespeeld tijdens de slotmomenten van de seizoensfinale van FX's De Amerikanen; In zekere zin helpt de tekst om alle afzonderlijke turbulenties die de show aandrijven, te verenigen. Terwijl een nieuwsuitzending over de toespraken van Reagan wordt gespeeld, zien we Paige predikant Tim aanrollen en onderbreken Philip en Elizabeth een verhit debat om te bekijken. Zoals de omroep (Cronkite?) Het beschrijft, is de toespraak van Reagan opmerkelijk omdat hij het Sovjetconflict "in morele termen" "werpt".

De expliciet christelijke segmenten worden weggelaten uit de clip die we in de aflevering zien, maar ze vormden de kern van Reagan's angstzorgen. De toespraak werd immers afgeleverd bij de National Association of Evangelicals in Orlando. De term "evil empire", die hier het eerst werd gebruikt, werd berucht in de jaren erna, stenografisch gebruikt om te verwijzen naar de versnellende spanning tussen Rusland en de Verenigde Staten.

Het feit dat Paige zo diep betrokken raakt bij het christendom tijdens dit culturele moment is meer dan alleen maar een eenvoudig complot: Reagan plaatste het communisme vaak in rechtstreeks verzet tegen de christelijke moraal. Er zou geen rebels spel zijn dat Paige zou kunnen maken dat het geduld van Philip en Elizabeth meer zou proberen dan zich te wijden aan nu-protestantse evangelisatie. in Seizoen 3 - vooral in Philip's grootste tirade van de serie - zien we hier het bewijs van:

De jaren 1980 zagen ook een bijzondere ontwikkeling in de focus van jeugdgroepen op counseling binnen ministeries. Paige's bijna ongemakkelijk nauwe relatie met pastor Tim en zijn vrouw is een indicatie van deze trend. Het maakt het feit dat ze zich gedwongen voelt om de identiteit van haar ouders aan hem te onthullen des te waardevoller en haar niveau van toewijding aan haar ouders onduidelijk. Het lange haar van Pastor Tim, de informele jurk en de affiniteit met de popmuziek zijn indicatief voor een hippe, jeugdvriendelijke soort in christelijke bedieningen die in de vroege jaren 80 nog jong waren geweest - slechts ongeveer 15 jaar oud. De zaken liepen booming, zoals Reagan vermeldt in de uiteenzetting van zijn toespraak van 1983:

"Er is een groot spiritueel ontwaken in Amerika, een vernieuwing van de traditionele waarden die de basis zijn geweest van Amerika's goedheid en grootheid.

"Een recent onderzoek door een in Washington gevestigde onderzoeksraad concludeerde dat Amerikanen veel religieuzer waren dan de mensen van andere naties; 95 procent van de ondervraagden gaf een geloof in God en een grote meerderheid geloofde dat de Tien Geboden een werkelijke betekenis in hun leven hadden. En een andere studie heeft aangetoond dat een overweldigende meerderheid van Amerikanen overspel, tienergeslacht, pornografie, abortus en harddrugs afkeurt. En deze zelfde studie toonde een diepe eerbied voor het belang van familiebanden en religieus geloof. '

De retoriek van Reagan werd zelden explicieter religieus, of nadrukkelijk anti-Russisch, dan in deze toespraak van maart 1983. Het dramatische gebruik ervan in de finale van vorig seizoen suggereert dat - zoals aan het begin van Seizoen 1 toen Stan bij de FBI kwam in D.C. - er een ander make-or-break-moment in de show aankomt. De moreel-bedreigende Sovjet-crisis, in Reagan's geest, aan het eind, net als de privé-raadsels van Paige en Philip. Terwijl Paige worstelt om grip te krijgen op de onthullingen van haar ouders, worstelt Philip met zijn eigen tegenstrijdige gevoelens door hoofd bij Gabriel te houden en in het geheim EST-seminars bij te wonen. Zoals Reagan het stelt:

"Hoewel Amerika's militaire kracht belangrijk is, wil ik hier toevoegen dat ik altijd heb gezegd dat de strijd die nu voor de wereld gaande is, nooit zal worden beslist door bommen of raketten, door legers of militaire macht. De echte crisis waar we vandaag voor staan ​​is een geestelijke crisis; aan de wortel is het een test van morele wil en geloof. '

Dit onderstreept het conflict dat centraal staat in het familiedrama in De Amerikanen, evenals het wereldwijde politieke conflict. Het geloof van iedereen wordt getest en het gewicht van de specifieke paranoia en obsessies van de historische momenten ligt achter hen en doet het schip zinken. Men vraagt ​​zich af of De Amerikanen kan verder gaan dan nog een seizoen; het moment van blootstelling voor Philip en Elizabeth voelt veel te dichtbij, of althans, zijn moment van bezwijken voor zijn eigen twijfel en schuldgevoel.