Er is geen noodzaak om uit te hongeren over Rusland en het atmosferische experiment in China

Deze zomer hebben Chinese en Russische wetenschappers experimenteel de temperatuur van een deel van de atmosfeer met 212 graden Fahrenheit verhoogd. De recente berichtgeving in de media over de resulterende Aarde en planetaire fysica paper bracht alarm over meerdere snode plannen, zoals een nieuwe geopolitieke race om "de ionosfeer te beheersen" en zorgen dat de twee naties de macht hadden om het weer, natuurrampen en zelfs manipulatie te manipuleren. geesten. De complottheorieën zijn verontrustend, maar wetenschappers zijn niet geploeter.

Er werd gemeld dat de Russisch-Chinese experimenten "extreme effecten" hadden op de ionosfeer, een bovenste laag van de atmosfeer van de aarde zo hoog dat de moleculen erin geïoniseerd worden door kosmische en zonnestraling. In de studie toonden de onderzoekers de hitte aan in een gebied van de ionosfeer van 49.000 vierkante mijl breed met een hemelse golf van hoogfrequente radiogolven van de Sura Ionospheric Heating Facility ten oosten van Moskou. Ondertussen keek de Seismo-Electromagnetic Satellite van China naar de plasma-storingen die hij veroorzaakte.

Deze experimenten kunnen verontrustend klinken, geeft de University of Reading-ruimte en professor in de atmosferische fysica Christopher Scott, Ph.D., toe omgekeerde, maar in de context zijn ze niets om je zorgen over te maken.

"Dergelijke experimenten op de ionosfeer gebruiken een klein deel van de energie die wordt afgezet in de bovenste atmosfeer door natuurlijke verschijnselen, zoals ruimteweergebeurtenissen", zegt Scott. "Door een gecontroleerd experiment uit te voeren, waarbij de ionosfeer kunstmatig wordt verwarmd door radiogolven, kunnen de fysica en chemie van de bovenste atmosfeer worden bestudeerd."

Bovendien vertelt de ionisator-expert van Boston University, Meers Oppenheim, Ph.D. omgekeerde, "Het ding aan de ionosfeer is dat het enorm is, en zelfs wanneer je er enorme hoeveelheden energie in pompt, heeft het heel weinig effect", veroorzaakt de zonne-flux in straling meestal dat de temperaturen in de ionosfeer in grote mate variëren, hij voegt eraan toe, dus een tijdelijke toename van 212 graden is "niet zo spannend".

Samenzweringstheoretici zijn echter al bijna tien jaar niet overtuigd van deze argumenten.

Waarom de ionosfeer verwarmen?

Voor de Russische en Chinese wetenschappers achter het nieuwe document - en ongetwijfeld overal wetenschappers - was dit logistiek moeilijke experiment een succes. Ze hebben aangetoond dat het mogelijk is om vanuit de ruimte naar de ionosfeer te kijken met behulp van een satelliet die over een verwarmd gebied gaat.

Ionosferisch onderzoek is al meer dan een eeuw aan de gang en wetenschappers hebben sinds de jaren vijftig kachels gebruikt om ermee te experimenteren en ermee te experimenteren. Omdat de ionosfeer de radiogolven reflecteert en wijzigt die worden gebruikt voor communicatie en navigatie, komen studies ervan vooral ten goede aan militairen en hun GPS-systemen. En omdat de ionosfeer boven Rusland niet hetzelfde is als bijvoorbeeld de ionosfeer boven Alaska, is internationale samenwerking noodzakelijk om het geheel te begrijpen.

De Verenigde Staten zijn geen toeschouwer op dit gebied: de meest krachtige hoogfrequente zender voor ionosfeeronderzoek is het hoogfrequente actieve Auroral Research Program (HAARP) in Alaska, gebouwd in 1993 - een favoriet doelwit van complottheoretici.

The Ionosphere Conspiracies

HAARP, dat meer dan $ 290 miljoen kostte om te bouwen, is al bijna tien jaar een obsessie voor complottheoretici. Het is de schuld van de aardbeving in 2010 in Haïti, de tsunami van 2011 in Japan en een tornado in Moore, Oklahoma in 2013. Sommigen beweren dat het de geest van mensen kan beheersen en het weer. Het is geen wonder dat conspiracisten bang zijn dat Rusland en China een soortgelijk instrument hebben.

Dat gezegd hebbende, betekent dit niet dat het Amerikaanse leger geen belangstelling heeft getoond voor HAARP, dat werd gefinancierd door de luchtmacht, de marine en het Defense Advanced Research Projects Agency. Aanvankelijk was het leger geïnteresseerd om te zien of het laagfrequente communicatiesignalen naar onderzeeërs kon uitzenden, maar het bleek dat het gemakkelijker was om dat met bestaande technologie te doen. Het was ook geïnteresseerd in de vraag of het kan worden gebruikt om deeltjes van de Van Allen-stralingsriem te verwijderen en toe te voegen, zodat het kan worden gebruikt als verdedigingsstrategie tegen kernbommen uit Noord-Korea.

"Blijkt dat het niet lijkt alsof je kunt, maar het was een hoop voor het geval iemand een nucleair wapen lanceerde en probeerde het op te blazen," zegt Oppenheim. "Maar de vraag was of je een kachel zoals HAARP kon gebruiken en op de juiste manier liet oscilleren om die deeltjes te laten wegvloeien. Dat was iets waar het leger zich echt zorgen over maakte, omdat je daarmee een biljoen dollar aan ruimtevaartuigen en veel van onze communicatiemiddelen zou kunnen vernietigen. "En daarom besloot het leger de banden met HAARP te verbreken en het terug te bezorgen aan onderzoek wetenschappers.

Welke Ionosphere Heating Tools echt voor zijn

Vandaag de dag gebruikt de University of Alaska het nog steeds om de eigenschappen en het gedrag van de ionosfeer te bestuderen.

"Er zijn al deze samenzweringstheorieën over HAARP en kennelijk hebben de Russen veel van hen gekocht", legt Oppenheim uit. "Maar de waarheid is dat de militairen er totaal geen interesse meer in hebben omdat het niet veel militaire toepassingen heeft. Het is gewoon een heel nuttige, wetenschappelijke tool."

Bij Sura werken de Russische en Chinese wetenschappers het meest waarschijnlijk samen om hun faciliteiten op dezelfde manier te gebruiken als Amerikaanse wetenschappers HAARP gebruiken en de Scandinaviërs hun verwarming EISCAT gebruiken om eenvoudig te begrijpen wat er in de hogere atmosfeer gebeurt. Dat is tenslotte waar het Internationale Ruimtestation leeft; mensen op het ISS, die constant worden getroffen door een moeilijk te voorspellen weerstand, profiteren rechtstreeks van dit begrip. Zo is er iemand geïnteresseerd in hoe natuurlijke fenomenen zoals de aurora borealis werken, hoe de ionosfeer GPS-communicatie kan verstoren en hoe de ruimtestromingen er doorheen stromen.

Er valt veel te winnen door de ionosfeer te bestuderen, zegt Oppenheim, en het is moeilijk om een ​​"echte bedreiging voor biologische systemen" te zien, ondanks de zorgen van complottheoretici.

"Er zijn veel meer risico's en gevaren verbonden aan andere technologieën - ik zou me meer zorgen maken over de microgolven die mobiele telefoons uitstoten", zegt de professor. "Wetenschappers hebben deze kachels al een tijdje gebruikt en de lucht is nog niet gevallen."