Hoe lang kunnen pubische luizen leven in beddengoed? Een deel van het antwoord is geschreven in hun DNA

Schaamluizen zijn niet de meest voorkomende SOA, maar ze zijn absoluut een van de vreemdste. Deze kleine zesbenige krabben, die enkele van onze oudste soortgenoten zijn, zijn echt afhankelijk van ons om te overleven. Ze kunnen echter af en toe afdwalen van de menselijke gastheer en rondhangen in kleding of beddengoed. Gelukkig kunnen ze zo lang zonder ons niet overleven.

Een van de belangrijkste dingen die je moet weten over schaamluis, is dat ze echt bepaalde voorwaarden nodig hebben om te overleven. Zoals omgekeerde eerder gemeld, de klauwen van schaamluis zijn specifiek aangepast aan vastzitten op dik haar rond de geslachtsorganen, die hen verankert aan de menselijke gastheer. Maar dat wil niet zeggen dat ze dat niet kunnen overleven op andere locaties, met name in kleding of lakens.

De schatting van de CDC voor de overleving van schaamluis bij een menselijke gastheer is één tot twee dagen. Dat is een deel van wat de besmetting zo ongelegen maakt, zegt Dr. Peter Leone, een expert op het gebied van schaamluis en infectieziekte-expert aan de University of North Carolina School of Medicine.

"Ik weet niet wat de buitengrens is", vertelt Leone Inverse. "Als iemand schaamluis heeft en de lakens heeft gebruikt, is het niet dat je er na een paar dagen geen zorgen over hoeft te maken. Misschien zou je het kunnen krijgen, zeker als ze een grote plaag hebben. Het is een probleem met kleding en beddengoed. '

Een bed vol schaamluis is een nachtmerrie met een bonafide uiterlijk, maar alleen omdat het mogelijk is, wil nog niet zeggen dat het dat is waarschijnlijk. De hele levenscyclus van de schaamluis is gecentreerd rond de gehechtheid aan de menselijke gastheer. Schaamluizen reproduceren door zich vast te hechten aan dikke grove haren en eieren, neten genaamd, op de haarschacht te leggen. Zodra die neten uitkomen (wat ongeveer zes tot tien dagen duurt) groeien ze uit tot nimfen en uiteindelijk tot volwassen schaamluis met hun kenmerkende klauwen. Belangrijk is dat zowel nimfen als volwassen schaamluizen bloed nodig hebben om te overleven, waardoor beddengoed een niet-gastvrije omgeving voor hen is.

Leone voegt eraan toe dat het eigenlijk vrij moeilijk is voor schaamluis om in de eerste plaats in beddengoed te belanden. Schaamluis reist niet goed te voet: zoals de CDC het stelt: "Ze hebben geen voeten die ontworpen zijn om vast te houden aan of te lopen op gladde oppervlakken." Dus om zelfs in beddegoed te komen, moeten schaamluis in direct contact komen contact ermee en dan op de een of andere manier uit de haren van de menselijke geslachtsorganen worden gedrukt.

"Het is niet alsof het op magische wijze het ondergoed dat iemand op heeft oversteekt en overal over het beddengoed kruipt", legt Leone uit. "Het is een beetje moeilijker met schaamluis omdat je iemand moet hebben die slaapt op een manier dat hun schaamhaar in contact komt met het laken."

Kortom, een schaamluis kan het niet lang volhouden. Ironisch genoeg kan deze eigenschap echter zijn gevormd door een instantie waarbij ze lang genoeg van hun oorspronkelijke gastheer hebben kunnen overleven om een ​​ander wezen te infecteren. Een paper uit 2007 gepubliceerd in BMC Biology toonde aan dat het DNA van menselijke schaamluis een aanzienlijke hoeveelheid materiaal deelt met gorilla schaamluis. Miljoenen jaren geleden, zo stelden de auteurs vast, lukte het gorilla-schaamluis om lang genoeg van hun gastheren af ​​te dwalen om naar menselijke pubes te springen, waarna het de soort werd die ons vandaag teistert terwijl ze zich aanpasten om te overleven.

In dat artikel schreef een team onder leiding van de Florida Museum of Natural History-onderzoeker David Reed, Ph.D., dat deze switch waarschijnlijk is gebeurd vanwege nauw contact - maar geen seksueel contact - tussen mensen en gorilla's. Parasieten, zoals schaamluis, "schakelen naar niet-verbonden hosts in gemeenschappelijk gebruikte gebieden, zoals rustplaatsen of nestplaatsen", schrijven ze.

In een oude wereld zonder bedden, is een "rustplaats of broedplaats" ongeveer zo dicht als je bij de werkelijke lakens kunt komen. Dus terwijl menselijke schaamluis slechts een dag of twee kan duren, oude gorilla-schaamluis heeft misschien lang genoeg van de gastheer geduurd om de menselijke variëteit aan schaamluis te krijgen die we tegenwoordig kennen.

Maar buiten die hartige gorilla-schaamluizen om oude mensen te besmetten en onze eigen unieke soorten schaamluis te veroorzaken, zijn krabben echt niet goed af bij de gastheer. Ja, ze kunnen overleven, maar gelukkig is het redelijk eenvoudig om ze kwijt te raken als ze daar eindigen. Leone beveelt aan om lakens, handdoeken of kleding in warm water met afwasmiddel te wassen, wat ze voorgoed moet afwerken.