Hoe haal je een liegend individu uit de massa? | HET INDIVIDU
In de wereld van vrienden, de 8 miljoen -persoonige metropool van New York City voelt vrij klein. Er is Monica's appartement, Central Perk, soms is daar het appartement van Joey, en daar is die keer dat ze naar Pottery Barn gingen. Maar volgens een nieuwe studie in Natuur Menselijk gedrag, het idee dat een bende vriendjes maar op een klein aantal plaatsen zou blijven plakken, is niet alleen een komische trope - het is ook de manier waarop we in het echte leven leven.
Dat wil niet zeggen dat de plaatsen die we bezoeken nooit veranderen: meer bepaald, het is dat het aantal van plaatsen veranderen niet. In de studie, die half juli werd vrijgegeven, legt een team wiskundigen uit waarom, zelfs als er altijd nieuwe bars of restaurants zijn die jij en je vrienden willen checken, je altijd terug zult keren naar een maximum van 25 plaatsen op elk willekeurig moment.
Dat betekent dat wanneer u uw geografische cirkel verruimt om een nieuwe hotspot op te nemen, onbewust of niet, een voormalige favoriet waarvan u ooit hield, van de lijst wordt afgehaald. De onderzoekers ontdekten dat dit patroon - dat volgens hen wordt aangedreven door een combinatie van menselijke luiheid en nieuwsgierigheid - geldt, zelfs wanneer ze de dataset openen en de plaatsen opnemen die mensen op vakantie bezoeken.
"Onze studie laat zien dat, hoewel deze plaatsen kunnen veranderen naarmate onze behoeften en omstandigheden evolueren, hun aantal dat niet doet", schreef co-auteur en City, University of London, onderzoeker Laura Alessandretti, Ph.D. legt uit omgekeerde. "Wanneer een plaats de set met 'favoriete locaties' bereikt, wordt een andere plaats verlaten. Dit resultaat hangt niet af van hoe we definiëren wat een 'favoriete locatie' is."
Alessandretti en haar team analyseerden gegevens over de vaak bezochte locaties van 1.000 universitaire studenten die deelnamen als proefpersonen en aan 40.000 mensen die deelnamen aan een longitudinaal experiment, de Copenhagen Networks Study. Door de locaties te analyseren die de deelnemers gedurende twee jaar consequent bezochten, ontdekten de onderzoekers dat gemiddeld 25 mensen vastzaten. Deze "favoriete locaties" waren die die minstens tweemaal werden bezocht, en gedurende gemiddeld meer dan 10 minuten per week, binnen een tijdsbestek van 20 weken.
Deze haltes waren de kantoren van mensen, hun favoriete bars, bushaltes en metrostations - elke fysieke locatie waar mensen zich in de loop van het leven bevonden. Alessandretti zegt dat hun bevindingen in overeenstemming zijn met eerder onderzoek in de jaren 1990 door evolutionair antropoloog Robin Dunbar. Hij stelde voor dat het maximale aantal relaties dat mensen kunnen onderhouden 150 mensen is, met het argument dat deze beperking voortkomt uit de grenzen van menselijke cognitie.
"Bewijs voor een behouden hoeveelheid in menselijke mobiliteit" is uit! Http: //t.co/vHWNT7hnXQ
Het aantal vertrouwde locaties dat een persoon op elk moment bezoekt, is een geconserveerde hoeveelheid (~ 25) en correleert met nee. van sociale interacties.
w @lau_retti @suneman @sapiezynski @vedransekara pic.twitter.com/3PwoPLVn7l
- Andrea Baronchelli (@a_baronca) 18 juni 2018
Alessandretti denkt dat het fenomeen dat ze waarnam, op dezelfde cognitieve basis heeft. Omdat de bevindingen van haar team consistent zijn in alle culturen, leeftijden en geslachten, zegt ze: "deze limiet is diep geworteld in de menselijke natuur." Een beter begrip van de routines en mobiliteitspatronen van individuen kan een hulpmiddel zijn voor onderzoekers die op grote schaal menselijke beweging bestuderen. - degenen die proberen de migratie te voorspellen, epidemieën te voorspellen en transportsystemen te ontwerpen.
"Mobiliteit is een belangrijk aspect van het menselijk leven waaraan we veel tijd en energie besteden", zegt Alessandretti. "Onze resultaten tonen aan dat er universaliteit bestaat in de manier waarop we de balans vinden tussen de exploitatie van bekende plaatsen en het verkennen van nieuwe kansen."
Wetenschappers leggen uit waarom intelligent leven misschien geweld nodig heeft om te evolueren
Star Trek mag niet iemands idee zijn van rigoureuze wetenschappelijke nauwkeurigheid - tenzij je, zoals Bad Astronomer en wetenschapsjournalist Phil Plait het formuleerde, werd opgevoed met Doctor Who, in welk geval Trek er uitziet als een documentaire. Maar dat is een angstaanjagend lage balk, en dus plaste en NASA-ingenieur Bobak Ferdowsi bracht een uur door in de Sta ...
Wetenschappers leggen uit waarom we ons niet druk maken om richtlijnen voor drinken
Iedereen is zich er, in theorie, van bewust dat officiële drinkrichtlijnen bestaan, maar wanneer hebben ze iemand er echt van weerhouden om binnen twee uur een magnum te verpletteren en in een taxi te verduisteren? Precies. Nieuw onderzoek van de University of Sheffield stelt de reden voor waarom we de regels niet schamen: als ze niet realistisch kunnen zijn ...
Wetenschappers leggen uit waarom mensen zo slecht zijn in het opgeven van moeilijke problemen
In een nieuwe studie gepubliceerd in het juli nummer van "Neuron" verklaren wetenschappers de neurowetenschap achter waarom we niet opgeven wanneer we falen ervaren en beweren dat het allemaal neerkomt op hoe de hersenen leren. Hersenscans van apen laten zien dat activiteit verandert wanneer wezens stoppen met leren.