Waarom hebben mensen nog steeds wijsheidtanden? Evolutie verklaart

Onze grootouders en ouders vertellen verhalen over de tijd dat kinderen hun amandelen routinematig verwijderden. Maar voor mensen die in de jaren zestig en later zijn geboren, gaan hun routinematige operatieverhalen over het hebben van derde kiezen, ofwel verstandskiezen.

Als een wetenschapper die de evolutie en ontwikkeling van gezichten en tanden bij mensen en andere dieren bestudeert, schieten de handen van minstens de helft van het publiek omhoog als ik een kamer van mensen vraag of er verstandskiezen zijn verwijderd.

Mensen willen hun vertelkunstverhalen delen en vragen: waarom hebben we verstandskiezen? Waarom raken ze geïmpacteerd? Waarom evolueren we ze niet gewoon weg?

Mensen zijn primaten. De meest levende neven van onze soort zijn Afrikaanse apen, met name chimpansees. Apen hebben verstandskiezen; dat doen ook apen. Het hebben van verstandskiezen is slechts een deel van onze evolutionaire erfenis.

Geëvolueerde wijsheid?

Net als de rest van je tanden vormen wijsheidstanden in je kaakbot. Maar ze vormen erg laat in vergelijking met onze andere tanden.

Tweede kiezen beginnen zich te ontwikkelen rond de leeftijd van drie. Wijsheid tanden beginnen vaak niet groeien tot de leeftijd van negen, maar ze zijn zeer variabel, beginnend zo jong als vijf en zo oud als 15. Ze barsten uit het tandvlees tussen de leeftijd van 17 en 24, zo niet ouder.

Een tand die niet goed door je tandvlees en in je mond naar buiten komt, wordt "geraakt". Geconfiteerde tanden kunnen worden gekoppeld aan problemen zoals tandvleesaandoeningen, cysten of schade aan de tweede kies.

Zelfs wanneer verstandskiezen slecht uitgelijnd beginnen, kunnen ze draaien en van plaats veranderen in je 20 of 30 seconden.

Wijsheidtanden zijn niet alleen de tanden die het vaakst worden geraakt, maar ook de tanden die vaak niet worden gevormd.

Omdat verstandskiezen niet essentieel zijn voor het overleven van moderne mensen, vragen mensen vaak of de evolutie deze vervelende eigenschap uitwist. Maar ik denk het niet.

Ten eerste kunnen geïmpacteerde verstandskiezen ons problemen bezorgen, maar ze doden ons zelden. Zelfs als ze dat wel deden, omdat evolutie tegen verstandskiezen zou kiezen, zouden molaren beïnvloed worden door de genenpoel voordat we kinderen hadden. Dit zou ons stoppen om genen door te geven die zouden kunnen leiden tot impactie.

Maar het is onwaarschijnlijk dat er in de eerste plaats specifieke "impactie-genen" bestaan. Er zijn echter verschillende risicofactoren voor impactie, inclusief wat we eten.

Krappe wijken

De belangrijkste reden waarom we verstandskiezen raken, is gebrek aan ruimte aan de achterkant van het kaakbot. Ons team ontdekte dat wanneer verstandskiezen zich erg laat ontwikkelen en opduiken, het grootste deel van deze ruimte al wordt geclaimd door de eerste en tweede kiezen, zodat de verstandskies niet omhoog en door het tandvlees kan bewegen.

Een gerelateerd probleem is kaakgroei en totale lengte. Als de kaak niet lang genoeg groeit, komen snel genoeg, later vormende verstandskiezen ook uit de ruimte en kunnen ze niet goed of helemaal niet uitbarsten.

Maar ruimte is niet het hele verhaal. Wetenschappers kunnen nog steeds niet verklaren waarom sommige verstandskiezen worden beïnvloed. We hebben nieuwe manieren nodig om tandartsen te helpen op betrouwbare wijze te voorspellen welke verstandskies een risico loopt.

Iets om op te kauwen

Op basis van wat we weten, kunnen we impactactie voorkomen? Kan zijn.

Apen hebben zelden verstandskiezen beïnvloed. Hetzelfde geldt voor mensen die niet-geïndustrialiseerde diëten eten.

Onze kaken evolueerden om biomechanische stimulatie te verwachten van een dieet van, laten we zeggen, noten, ongekookte groenten en rauw vlees. Tegenwoordig hebben we de neiging om onze kaken zacht, bewerkt voedsel te voeren, zoals gladde pindakaas op zacht brood. Als gevolg hiervan hebben we de afgelopen decennia waarschijnlijk niet het groeipotentieel van onze kaakbeenderen vergroot.

Als je nog steeds groeit, kun je nu handelen. Begin met het eten van knapperiger, krachtiger voedsel, zoals noten en rauwe groenten. En als je kinderen hebt, moedig ze dan aan om voedsel te eten dat kaakbewegend is, zodra het gezond is om dat te doen. Hoewel de wetenschap nog niet met zekerheid kan zeggen dat het zal werken, kan het waarschijnlijk geen kwaad.

Een probleem voor de volksgezondheid?

Miljoenen van wijsheid tand extractie operaties worden uitgevoerd wereldwijd elk jaar. Het behandelingspercentage voor verstandskiesproblemen is hoger dan de mate van impactie zelf. Tot een derde van deze operaties is overbodig.

Extractie-chirurgie draagt ​​ook zijn eigen risico's, waaronder verwonding aan nabijgelegen tanden, zenuwen, kaakbot of sinussen. Dat is een grote verspilling van tijd, energie, geld, vermijdbare pijn en risico's. Het schuwen van niet-essentiële chirurgie is de reden waarom we niet langer routinematig kinderen sturen voor tonsillectomieën.

Gezonde, uitgebroken verstandskiezen zijn meestal geen groot probleem voor de meeste mensen. Misschien moeten ze deze moeilijk bereikbare tanden extra zorgvuldig borstelen om bederf te voorkomen.

Sommigen beïnvloed verstandskiezen vormen geen risico. Maar anderen kunnen de tweede kies en het omliggende kaakbot beschadigen of een infectie en pijn veroorzaken. Deze kiezen zullen waarschijnlijk moeten verschijnen.

Wanneer moet je ze eruit laten halen? Sommige chirurgen verwijderen verstandskiezen liever vroeg op de leeftijd van 16 of 17, hoewel deze kiezen nog steeds kunnen draaien en goed naar voren kunnen komen. Aan de andere kant, het verwijderen van molaren laat in het leven kan hard zijn voor oudere, fragiele of zieke patiënten.

Waakzaam wachten kan een redelijke benadering zijn, en een die wordt aanbevolen door verschillende federale en openbare gezondheidsinstanties, evenals tandartsen.

Wijsheid tanden zijn niet per se essentieel, maar ze zijn ook niet nutteloos. Het zijn hulpmiddelen om te eten, een deel van ons lichaam en een fascinerende case study van hoe de evolutie van de menselijke cultuur en voeding de menselijke ontwikkeling en groei kan beïnvloeden.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door Julia Boughner. Lees hier het originele artikel.