Ancient Cheese: sporen gevonden aan de Kroatische kust zijn 7.200 jaar oud

Niemand kan ontkennen dat kaas een belangrijke rol speelt in de moderne samenleving. Maar 7.200 jaar geleden, aan de kust van wat nu Kroatië is, was oude kaas dat levens redden. Zoals wetenschappers in een nieuw schrijven Plos One artikel over nieuw ontdekte sporen van de oudste kaas van de Middellandse Zee, gefermenteerde zuivelproducten waren niet alleen een zoute snack om op cocktailparty's te dienen. Kaas en melk hebben geholpen om te overleven.

In het artikel, gepubliceerd op woensdag, onthult het team onder leiding van Penn State universitair docent antropologie Sarah B. McClure, Ph.D., de resultaten van hun analyse van oude potten, waaruit bleek dat ze ooit werden gebruikt voor het maken van kaas. Eerdere studies over aardewerk in het gebied hadden aangetoond dat de mensen die daar woonden al ten minste 7.700 jaar melk hadden opgeslagen, maar de nieuwe studie suggereert dat Neolithische mensen leerden om die melk sneller dan verwacht op kaas te zetten.

"Dit verdrijft kaasmaken door 4000 jaar," zei de eerste auteur en Penn State universitair docent antropologie, Sarah B. McClure, Ph.D. De transformatie van melk in kaas, stelt ze in een e-mail aan omgekeerde, was belangrijk omdat het betekende dat lokale volwassenen de voedingswaarde van dierlijke melk konden plukken - een belangrijke hulpbron, vooral wanneer voedsel schaars was. Melk zat niet goed bij de lactose-intolerante locals, maar de gisting bij het maken van zachte kaas (en yoghurt) maakte de zuivelfabriek iets smakelijker.

"Ondanks de prevalentie van lactose-intolerantie onder oude boeren, kon melk worden geconsumeerd door jonge kinderen, terwijl fermentatie en kaasproductie volwassenen in staat stelde zuivelproducten te verteren en te profiteren van hun aanzienlijke voedingsvoordelen", zegt ze. "We stellen voor dat de melk- en kaasproductie bij de vroege Europese boeren de kindersterfte verlaagde en de demografische verschuivingen stimuleerde die de boerengemeenschappen naar de noordelijke breedtegraden trokken."

McClure en haar team konden dit allemaal opmaken uit hun analyse van functioneel en stilistisch verschillende soorten schepen, waaruit bleek dat de oude mensen in Europa aparte soorten potten hadden voor het maken van kaas. Door te scannen naar koolstofisotopen aan de binnenkant van deze kommen, ontdekte het team het bewijs van van kaas afgeleide vetten op de binnenoppervlakken van rhyta, kromme kommen met voeten, soms in de vorm van dieren of mensen.

"We gingen op zoek naar voedselresten, omdat we dachten dat we melk zouden krijgen als we andere onderzoeken in de regio zouden doen," zegt McClure. "Maar we waren verrast om bewijs van kaas te vinden, evenals melk in gespecialiseerde schepen."

De zeven die ook werden onderzocht in de studie, die wordt gebruikt om wrongel en wei te scheiden, suggereerden dat de kaas die deze Neolithische mensen aten "een stevige kaas was, waarschijnlijk als een boerenkaas of feta", zegt ze.

Het bestaan ​​van gespecialiseerd aardewerk alleen voor het maken van kaas suggereerde dat kaas een vrij belangrijk onderdeel van het dagelijks leven was geworden. Dierlijke melk was al belangrijk als een grotendeels kiemvrije aanvulling op kindervoeding; voor lactose-intolerante volwassenen die iets licht verteerbaars nodig hadden, presenteerde kaas een smakelijke voedingsbron. In het document beweert het team dat kaas zelfs kansen voor boeren heeft opengemaakt om verder naar het noorden in Europa te migreren.

De wrongel van Kroatië is niet de eerste oude kaas die de afgelopen weken de krantenkoppen haalde. In augustus onthulden wetenschappers een stuk oude kaas in een Egyptische piramide, waarvan werd aangetoond dat het ongeveer 3.200 jaar oud was - de oudste solide kaasmonster ooit gevonden. De nieuw ontdekte sporen van Kroatische kaas zijn minstens 4.000 jaar ouder, wat suggereert dat mensen het gouda-leven al veel eerder hadden ervaren dan we dachten.