Kan wetenschappelijke taal mooi zijn?

$config[ads_kvadrat] not found

Hoe ontkomen we aan dwingende schoonheidsidealen?

Hoe ontkomen we aan dwingende schoonheidsidealen?
Anonim

Voor veel mensen - waarschijnlijk de meeste - klinkt de koude, berekende taal van de wetenschap als de wah-wahing van de ouders uit pinda's. Leora Fox is anders. De neurowetenschapper en dichter van de Columbia University gelooft dat loneless taal onverwacht mooi kan zijn. Nog, het veranderen van "Coherente koppeling tussen een ferromagnetische magnon en een supergeleidende qubit" in de kunst neemt werk.

"Ik denk dat het eenvoudig is dat als je iets niet begrijpt, je er niet op gaat letten," vertelde Fox omgekeerde. "Vooral de taal van de wetenschap bevat deze bizarre woorden - dingen die je normaal niet zou horen - en ik denk dat het deze rare muzikale kwaliteiten kan creëren."

Lees dit fragment uit Fox 'gedicht, Nascent RNA-sequencing, een procedureel gedicht opgebouwd uit een artikel in het tijdschrift Wetenschap, om een ​​idee te krijgen van wat ze bedoelt:

… de verdeling van transcriptiefactoren, nucleosomen / en hun modificaties, (het leveren van een globale correlatie / van factoren en transcriptietoestanden), is /

Misschien zijn het de Latijnse wortels, de voorvoegsels en achtervoegsels, of gewoon de lengte van deze woorden, maar het valt niet te ontkennen dat ze een rustgevend innerlijk ritme hebben. Maar dat wil niet zeggen dat wetenschappelijke taal alleen mooi is voor de geluiden. Wetenschap coopt gewone woorden en geeft ze volledig nieuw betekenissen, waardoor ze rijker en emotioneler geladen worden. Fox zegt dat ze begon met het schrijven van wetenschappelijke poëzie "deels omdat veel van de woorden echt onheilspellend voelden."

Neem bijvoorbeeld 'ontluikend', een vrij gebruikelijke manier om RNA te beschrijven. "Als je in de biologie over het woord" ontluikend "spreekt, betekent het hetzelfde - zojuist gemaakt of gewoon geboren - maar het woord ontluikend, het is een beetje eng, het heeft deze emotie achter zich ", legt Fox uit. In dezelfde geest roept de term 'CG-eilanden', die verwijst naar streken in je DNA, tropische beelden op, en het bespreken van het 'serum' van het bloed verleent het een mystieke kwaliteit. Er is een wisselwerking tussen de bestaande definitie van een woord en de betekenissen van wetenschappelijke lagen erop, en het resulteert in een onverwacht rijke - en enigszins verwrongen - vocabulaire.

Een saaie wetenschapslezing zal altijd een saaie wetenschapslezing zijn. Totdat scholen hun wetenschappers gaan trainen om betere communicators te zijn, zal dat waarschijnlijk niet veranderen. Maar als je vast komt te zitten in een, probeer dan een beetje dichterbij te luisteren, er kan betekenis in de coulissen zitten.

$config[ads_kvadrat] not found