CO2-concentraties zullen niet opnieuw onder de 400 ppm-benchmark voor klimaatverandering komen

Tot voor kort waren atmosferische concentraties kooldioxide van minder dan 400 delen per miljoen alles wat u ooit had gekend. Ze waren allemaal op deze planeet al miljoenen jaren bekend. Maar die dagen zijn voorbij, en ze komen niet snel terug, volgens een nieuwe studie gepubliceerd in Natuur Klimaatverandering.

De benchmark van 400 ppm is willekeurig, maar het is de moeite waard om op te merken, omdat het een enorme toename vertegenwoordigt van wat de planeet in miljoenen jaren heeft gezien. In de afgelopen 800.000 jaar, met uitzondering van de afgelopen eeuw, varieerde het kooldioxidegehalte in de atmosfeer tussen 180 en 280 delen per miljoen. Toen kwamen mensen erachter hoe ze fossiele brandstoffen voor energie konden verbranden en het CO2-niveau steeg van daaruit. Sommige onderzoekers hebben gesuggereerd dat 350 ppm een ​​"veilig" niveau is voor de mensen, planten en dieren die zich hebben aangepast aan het leven op deze planeet zoals wij die kennen.

Wat het meest schokkend is, is hoe snel de planeet is gegaan van een planeet waar 400 ppm ongehoord is, naar een waar niveaus van minder dan 400 in de nabije toekomst niet meer worden gezien. Er waren enkele gevallen van metingen van meer dan 400 ppm in 2012 en 2013, maar de eerste keer dat de planeet 400 lezingen duurde voor een volledige maand was amper een jaar geleden, in maart 2015.

De CO2-concentraties in de atmosfeer gaan elk jaar op en neer met de seizoenen, omdat grote noordelijke bossen grote hoeveelheden koolstof opzuigen in het voorjaar en de zomer. Maar de algehele opwaartse trend is duidelijk, en de kloof tussen seizoensgebonden boven de 400 ppm en permanent - bijna niet bestaand.

Dankzij een bijzonder sterke El Niño geloven onderzoekers dat we niet nog heel lang onder de 400 ppm zullen duiken. Het probleem is dat zodra CO2 in de atmosfeer komt, het daar eeuwen of zelfs millennia kan blijven. De belangrijkste manier waarop het uit de atmosfeer komt, is door op te lossen in de oceanen, wat zijn eigen gevolgen heeft voor de gezondheid van de planeet. Dus hoewel de menselijke uitstoot is afgevlakt, blijft de koolstofdioxide in de atmosfeer in toenemende mate groeien. Omkering van de trend betekent een dramatische daling van de verbranding van fossiele brandstoffen en waarschijnlijk ook negatieve emissietechnologieën zoals koolstofafvang en -opslag.

De gevolgen van wereldwijde klimaatverandering kunnen dramatisch en onomkeerbaar zijn, of ze kunnen incrementeel zijn. Hoe dan ook, het is tijd om afscheid te nemen van Planeet Aarde zoals je het ooit kende.

Misschien zeg je je eerste afscheid van je neven, de Bramble Cay-melomys, een ratachtig knaagdier dat het eerste bevestigde zoogdier is dat uitgestorven is vanwege de klimaatverandering. Deze soort melomys leefde uitsluitend op Bramble Cay, een klein koraaleiland voor de noordkust van Australië. Toenemende stormen over zee en storm overspoelden de cay vaak met zout water om de vegetatie te doden waar de kleine kerels van afhankelijk waren voor voedsel. De overstromingen hebben de melomys mogelijk ook in grote aantallen verdronken. Onderzoekers ondervroegen het eiland in 2014 en vonden geen bewijs van overlevenden.