Zwangerschap ervaringen

Die negen maanden met een ooievaar onderweg is een ervaring die geen enkele moeder ooit kan vergeten. In de baarmoeder van een mooie jonge moeder is er een leven dat wordt verzorgd in een klein hoekje van haar buik. Lees de ervaringen van deze moeder tijdens de verschillende stadia van haar zwangerschap.

Nieuwe moeders worden gevraagd om voorzichtig te zijn en veel do's en don'ts worden aan hen voorgesteld. Maar de ervaringen van elke nieuwe moeder zijn uniek en speciaal. Hier is hoe het ging voor Rhea, een nieuwe moeder.

Maand een: ik heb niet het gevoel dat ik zwanger ben. Alles voelt normaal, maar ik heb het gevoel dat er iets in mijn buik zit. Ik word snel moe en krijg af en toe kramp in mijn buik. Ik ben begonnen te snoepen voor snoep en kan gewoon niet stoppen met het eten van cakes en gebak.

Maand twee: Er is mij verteld dat ik mogelijk symptomen van ochtendmisselijkheid heb, maar ik heb er nog niets van gehad. Sterke smaken doen me af, vooral shampoos en parfums. Mijn neus is scherper en het reukvermogen is acuter. Ik voel me soms een beetje depressief en voel me opgeblazen.

Maand drie: Ik voel me soms misselijk en mijn maag lijkt een beetje op te zijn gezwollen. Ik voel me nog meer opgeblazen en heb het gevoel dat ik vol water zit. Ik voel me overal strak, alsof ik af en toe lucht vul. Ik ben soms depressief en zie er gewoon niet meer goed uit in mijn kleren.

Maand vier: Mensen beginnen de babybuil op te merken en ik wordt overal gefeliciteerd. Ik voel me geweldig en mijn huid begint te gloeien. Ik voel me erg rusteloos en ga vaak uit. Ik ben gelukkig, en ook heel, heel hongerig. Voor het eerst heb ik het gevoel dat ik voor twee personen eet, en dat maakt me blijer!

Maand vijf: Mijn maag is erg groot en ik slaap 's nachts moeilijk en vind het nog moeilijker om me om te draaien. Mijn bult is nu behoorlijk groot en duidelijk. Ik eet alsof er geen morgen is, en hou van alle soorten voedsel behalve vlees! Ik heb zin om te kotsen telkens als ik steaks ruik. Ik ben nog steeds erg blij, maar tegen de middag uitgehongerd.

Maand zes: Ik breng uren voor de spiegel door hoe mijn kleine baby groeit. Ik heb nog steeds honger en ik voel me elke keer als ik rondloop als een babywalrus. Ik heb moeite met stoppen en bewegen. Mijn reizen naar de keuken zijn toegenomen, en ik eet zoveel dat ik zelf geschokt ben. Ik heb elk uur honger. Ik ben nu officieel verslaafd aan chocolaatjes en eet elke dag verschillende repen rijke chocolaatjes.

Maand zeven: Oké, nu word ik boos. Ik kan niet gemakkelijk uit bed komen en ik kan niet lang rondlopen. Mijn man lacht elke keer als hij me van het bed probeert te krijgen, maar dat maakt me nog erger. Elke alledaagse taak is moeilijk geworden en mijn hele lichaam doet de hele tijd pijn. Ik merk dat ik me meestal ademloos voel, en dat maakt me bang. Maar afgezien daarvan is het leven nog steeds goed.

Maand acht: ik ben nu groot. En de baby is echt zwaar. Ik kan niet veel bewegen en breng de meeste tijd in bed door. Mijn lichaam doet altijd pijn, vooral door de rug. Mijn huid voelt vettig aan en mijn gezicht is hobbelig. Ik voel me niet mooi en ik denk dat ik puistjes begin te krijgen. Heel veel! Aargh, nu ben ik pissig.

Maand Negen: ik ben de hele tijd groot, onhandig en prikkelbaar. Mijn acne is in een week van mild naar verschrikkelijk gegaan. Mijn gezicht is bedekt met acne, en mijn rug ook. Ik wil eten, maar ik kan niet veel omdat ik geen 'maagruimte' meer heb. Ik voel me moe en buiten adem, en wil gewoon de baby uit me! Wel, ik ben nog steeds gelukkig hoor!

En toen was er… mijn baby!

Ik ben vier dagen voor de vervaldatum bevallen van een mooie baby. En terwijl ik die kleine bundel van vreugde in mijn handen hield, kwamen al die negen maanden waarin ze in mijn buik genesteld was in mijn gedachten.

En toen wist ik dat het zo de moeite waard was!