Madonna

Het Madonna-hoerencomplex was een psychologische term die in een andere tijd werd geboren. Misschien is het tijd om het te laten rusten. Tijden en houdingen veranderen.

Het Madonna-hoerencomplex is een psychologische term voor mannen die vrouwen op zo'n voetstuk plaatsen dat ze geloven dat seks met hen afbreuk doet, of ze weigeren seks met iemand te hebben omdat ze geloven dat het hen op een of andere manier bezoedelt.

Volgens Freud, die voor het eerst de term introduceerde: "Waar zulke mannen liefhebben, hebben ze geen verlangen en waar ze willen, kunnen ze niet liefhebben." Het is een fenomeen, zoals beschreven door Freud, waarbij een man in conflict komt door zijn extreme aanbidding van een vrouw en zijn verlangen naar haar tegelijkertijd.

Emotioneel niet beschikbaar?

Het is de splitsing die bij mannen een cognitieve dissonantie veroorzaakt. Kortom, ze weten niet hoe ze van iemand moeten houden en tegelijkertijd naar hen verlangen. Een of / of psychologische splitsing, het wordt nog steeds door veel psychologen gebruikt om uit te leggen waarom mannen zo emotioneel niet beschikbaar zijn in hun volwassen relaties.

Het dwingt mannen ook om een ​​vrouw te zien als een hoer en wenselijk, of als een moederlijke figuur, en iemand om te bewonderen. Het zijn niet alleen mannen die lijden aan het Madonna-hoerencomplex. Vrouwen wordt voortdurend geleerd dat ze zichzelf moeten reserveren.

En als ze te snel seks hebben, dan is dat een hoer van hen. Dezelfde driften zijn er voor mannen en vrouwen, maar vrouwen worden verondersteld de hunne te onderdrukken en het spel te spelen met behulp van seks als een hulpmiddel voor het uiteindelijke winnen van het hart van een man.

Is het Madonna-hoerencomplex nog steeds relevant in de 21ste eeuw?

Er is geen twijfel dat generaties experimenteren met seksualiteit op manieren die ooit taboe waren en tegen sociale mores, maar er zijn nog steeds genderrollen die blijven bestaan, zelfs terwijl feministische en gender-gooders proberen de natuurlijke genetische afdruk waarmee we allemaal zijn gecreëerd, ongedaan te maken.

Veel sociale psychologen geloven dat menselijke seksualiteit niet wordt gedefinieerd door genetische codering, maar door een afgesproken set seksueel gedrag in elke samenleving. Die sociale mores worden vervolgens doorgegeven via socialisatie en verzorging en gepleegd door de hele beschaving.

Het probleem is dat geslacht niet eenvoudig kan worden verklaard door rolmodellering en gedragsverandering.

Er is een interne drive die mensen moeten voortplanten. Het is ingeslagen in onze beschaving om de soort te laten gedijen. De oorspronkelijke aard van mannen drijft hen ertoe zich voort te willen planten om hun genetische eigenschappen voort te zetten, terwijl tegelijkertijd wordt verteld dat ze verondersteld worden monogaam te zijn en met slechts één vrouw te zijn.

Een tweedeling tussen genetica en sociale zeden, het Madonna-hoerencomplex is waarschijnlijk afgeleid van alle psychologische factoren die conflicteren met sociale factoren in elke samenleving.

Giftige mannelijkheid en veranderende geslachtsstereotypen

Net als giftige mannelijkheid, wordt mannen verteld dat hun kenmerken, wat mannen, mannen maakt, giftig zijn voor de samenleving en moeten worden onderdrukt. Dingen zoals competitie, agressie en bescherming worden verpletterd en vermaand door het onderdrukken van het gedrag van mensen en wat acceptabel wordt geacht en wat niet.

Het is geen wonder dat iedereen zo verdomd in de war is. Moeten vrouwen zich gedragen als Madonnas en seks voorhouden als een hulpmiddel? Of moeten ze gelijk zijn en toegeven aan hun seksuele verlangen zonder consequenties of angst om een ​​hoer te zijn? Kunnen mannen een freak in bed hebben, maar een vrouw die ze bewonderen en respecteren als hun liefhebbende vrouw?

Het lijkt alsof alles op zijn kop staat, maar de realiteit is dat er bij mensen echt niets is veranderd, behalve de manier waarop we onze seksuele neigingen definiëren en hoe we ze reguleren.

Veranderende zeden

Het goede nieuws, of slecht, afhankelijk van wat je denkt dat moraliteit is of hoe het moet worden gedefinieerd, is dat mensen veel meer van elkaars voorkeuren accepteren. Ze moeten ook niet langer hun interne seksuele driften verbergen, zoals homoseksualiteit of zelfs biseksualiteit.

Maar als sociale zeden veranderen, laten velen zich afvragen wie ze zijn, van wie ze kunnen houden, van wie ze geacht worden te respecteren en wat hen een goed versus slecht persoon maakt.

Seks wordt niet alleen minder "taboe" om over te praten, om naar te kijken of om mee bezig te zijn, maar het wordt ook steeds minder over moraliteit of oordeel. Het is niet meer het geval waar een vrouw een Madonna of een hoer moet zijn. In alle opzichten kan ze zowel zijn afhankelijk van waar ze is in het leven als wat ze voor zichzelf beslist.

Hoe internet de seksualiteit verandert

Het internet heeft seksualiteit van achter gesloten deuren verplaatst en naar elke pc over de hele wereld gebracht. Er is geen kruipen meer achter rode vloerbedekte deuren in de videotheek om je schoppen te krijgen, alles wat je hoeft te doen is Google "lullen" * of je nu lullen of Dicks Sportartikelen * bedoelt en er is meer porno dan je je kunt voorstellen.

Het gaat niet over mensen in een vuile industrie die films maken voor goed geld die zichzelf vernietigen, het gaat over de opwinding van voyeurisme, een glimp opvangen van andermans privacy en genieten van hun rit.

Door het vuile uit vuile seks te halen, kunnen mannen hun innerlijke wezen vinden en zich er niet voor schamen. Verlangen ze naar hun moeders… zeer twijfelachtig, hoewel sommigen misschien. Waar ze naar op zoek zijn, is iemand die hen zowel koestert als pleziert. Slechts weinigen verwachten dat een maagd hun dromen waarmaakt. Niet dat het redden van jezelf een uitstekend idee is, het is alleen dat als je dat niet doet, het je niet minder moreel of respectabel maakt.

Leeft het Madonna-hoerencomplex nog?

Het veranderen van het tij van seksuele mores gebeurt niet van de ene op de andere dag. Mijn vijftienjarige * oké, daar ben ik niet trots op *, vertelt me ​​nog steeds wanneer iemand in zijn klas een 'slet' is, wat betekent dat seks te vroeg of zonder de juiste omstandigheden nog steeds niet acceptabel is.

Maar de stand van één nacht op de universiteit tussen instemmende volwassenen wordt niet langer als geweldig beschouwd voor de gander en lelijk voor de gans, wat een goede zaak is… denk ik?

Ik denk niet dat de volgende generaties zich kunnen verhouden tot het Madonna-hoerencomplex. Natuurlijk zullen er altijd de Norman Bates van de samenleving zijn, maar over het algemeen denk ik dat de genderkloof kleiner wordt, mensen meer open worden over het accepteren van mensen en zich comfortabel voelen bij zowel genderrollen als sociale mores. Je kunt een getij niet stoppen, als je dat doet, kan het je misschien omdraaien.

Beschaving zal altijd proberen te definiëren wat je zou moeten voelen, wie je zou moeten zijn en wat je zou moeten geloven. Uiteindelijk is het enige dat telt of je seksueel in orde bent met je. Periode.