Oudste ooit Baby Snake ontdekt Bevroren in een Amber Coffin

Slangen zijn spiernoedels die al minstens 140 miljoen jaar bijten en bloeien. En terwijl ze naast Antartica zijn verdwenen van kronkelen naast dinosaurussen naar het leven naast mensen op elk continent, is één ding in wezen hetzelfde gebleven: de slangen zelf. Deze ogenschijnlijk tijdbestendige staat van homeostase wordt onderstreept door de recente ontdekking van oude slangen bewaard in laat-krijtachtige barnsteen.

Een internationaal team kondigde woensdag aan in het dagboek Science Advances dat ze twee slangen ontdekten die gevangen waren in de gouden gefossiliseerde hars - een daarvan wordt beschouwd als de oudste bekende gefossiliseerde babyslang. Deze unieke en zeer kleine slangenjongen, de Xiaophis myanmarensis heeft een anatomie die vergelijkbaar is met levende slangen, ondanks de geschatte 99 miljoen jaar oud. Met 97 wervels en ribbones lijkt het het meest op de moderne Aziatische pijp slang, een zachte en glanzende ongewervelde die beschikt over een krachtige kaak.

De anatomie van de slang is een bewijs dat zijn algemene lichaamsvorm al heel lang bewaard is gebleven, co-auteur van de studie en hoogleraar Michael Caldwell van de Universiteit van Alberta, Ph.D. legt uit omgekeerde.

"Dit was een verrassing", zegt hij. "Wat het echt betekent, is dat de moderne 'snakeess' minstens 100 miljoen jaar geleden is geëvolueerd. '

Deze gefossiliseerde slangen werden gevonden in het Zuidoosten van Myanmar; maar toen ze leefden en glibberden, bestond hun thuis in Laurasia, een van de twee mega-continenten die ontstonden toen Pangaea splitste. De wetenschappers waren in staat om de oude oorsprong van de slang aan te wijzen door het gebruik van uranium-lood datering, waaruit bleek dat de barnsteen die beide slangen omhulde ongeveer 99 miljoen jaar oud is.

De barnsteen zelf is nieuw vanwege zijn vermogen om als een kijker in het verleden te dienen. Ingekapseld zijn fragmenten van de insecten en planten die naast de slangen leefden, waardoor het een mini-tijdcapsule van het Mesozoïcum is.

"De barnsteen bewaart een moment in de tijd dat de druppel in de slang sloeg, de beestjes en de planten ingehaald in de hars," zegt Caldwell, "en geeft als zodanig gedetailleerde informatie die je niet kunt krijgen van de rockplaat, over de oude omgeving waarin deze kleine slang leefde - een bos."

Hoewel de nieuwigheid van een baby-slangenexemplaar een eerder onhoudbare blik op het ontwikkelingsproces van oude slangen onthulde, is er nog steeds zoveel over slangen dat niet wordt begrepen. Volgens Caldwell, "zo ongeveer alles over slangen is een mysterie." Dat omvat hun oorsprong, wie van hagedissen hun naaste verwanten waren, de evolutie van compleet ledematenverlies, hun unieke schedelmorfologie, en waarom hun voorpoten verdwenen voor hun achterste- ledematen. En hoewel deze slangen exemplaren oud zijn, is hun soort als geheel veel ouder.

"We moeten in nog oudere stenen blijven kijken als we de oorsprong van slangen willen begrijpen," zegt Caldwell, "niet alleen hun latere specialisaties en evolutie."