Zoneren in en uit Hoe je je draak te trainen: The Hidden World is een ervaring. Terwijl je aandacht zou kunnen schenken aan dingen zoals plot of karakter, is het heel gemakkelijk om je oogballen naar hun fijne vikingbont te richten, de piekerige wolken waar de draken door vliegen, of het vuil en gras waarop ze liggen. Omdat de film nooit helemaal scoort op inzetten verwacht van een finale, waardoor je jezelf verliest The Hidden World De prachtige animatie is leuker dan wat de personages ook doen.
DreamWorks’ Hoe je je draak te trainen: The Hidden World, in de bioscoop op 22 februari wordt opnieuw geboeid door veteraan Dean Deblois, het laatste hoofdstuk van een trilogie geïnspireerd door de gelijknamige boekenreeks van de Engelse auteur Cressida Cowell.
In The Hidden World, de ooit zachtmoedige Hiccup (Jay Baruchel) bestuurt nu het Viking-eiland Berk met Tandeloos, een zeldzaam ras van de draak bekend als Night Furies. Met Berk overladen door draak en Viking-folk, moet Hiccup de Verborgen Wereld vinden - geboorteplaats en bewaakte utopie voor draken - nadat Grimmel (F. Murray Abraham), een gevreesde jager gerekruteerd door krijgsheren, de draken probeert te vangen en te beheersen.
Hoewel leuk en grappig voor alle leeftijden, The Hidden World teleurstelt, bankiert op sentimentaliteit in plaats van het leveren van karakter, inzet en verhaal. Dit is het hoogtepunt van een trilogie, zo wordt ons verteld, maar niets voelt als een climax. Het voelt nauwelijks als een finale in de televisieserie, laat staan het einde van een tienjarig filmsaga.
De wereld hoeft niet in gevaar te zijn voor filmische inzetten om zich echt te voelen. Enkele van de beste Marvel-films - de standaarddrager voor familie-blockbusters - zijn niet die met buitenaardse invasies of tijd-veranderende schema's, maar met spanning tussen gevestigde karakters (Zie: Spider-Man: Homecoming, met Peter Parker en de Gier, en Captain America: Civil War, met Captain America en Iron Man). Tegelijkertijd zou het redden van de wereld hebben gered The Hidden World, omdat dingen nooit ontmoedigend genoeg voelen.
Dus ik heb gezwicht.
Hoe hard ik ook probeerde om iets in het verhaal te geven, ik raakte meer bezig met de trouw van de film. Technisch gezien, The Hidden World is een prestatie van CGI-rendering in de weergave van een fantasieland en een luminescent koninkrijk waar draken wonen. Ik stopte regelmatig met zorgen te maken over het complot terwijl ik mezelf in de wereld gooide. Soms, wanneer de helden op hun draken stapten, zou ik vergeten waarom of hoe het verhaal daar kwam en gewoon focussen op het proberen voor te stellen wat de wind zou voelen in mijn gezicht bovenop een draak. Het zijn films zoals The Hidden World die aantonen waarom kinderen geïnteresseerd zijn Kerkers en Draken. Verbeelding is echt zoveel leuker dan de realiteit.
Gawking op landschappen is waar het plezier van The Hidden World loopt af. Het mist het epische verhaal beloofd in zijn titel die de kijker geëngageerd zou houden. En terwijl de thema's van verbondenheid en het vinden van een nieuw huis zullen resoneren met elk publiek, de lessen The Hidden World probeert het gevoel zo blijvend te maken als een rookwolk.
Omdat deze karakters nooit een fundamentele connectie met hun voorouderlijk land uitdrukken (en ook geen gevoel voor erfgoed), is er geen enkele vorm van angst wanneer het eiland Berk brandt.
In plaats daarvan lijken de meeste personages in dit laatste hoofdstuk van een trilogie licht geïrriteerd te zijn over een levensveranderend ongemak. Binnen vijf minuten zie je hoe snel de Vikingen naar hun omgeving reizen, wat interessant is dat ze geen duidelijk verschil maken voor de regio die ze net verlaten hebben. Er is geen echte verandering of strijd. Gewoon tijd en plot.
Terwijl de verwoesting van een dorp wordt verdoezeld, is er genereuze tijd gewijd aan een romantische subplot waar Tothless een zeldzame, vrouwelijke "Light Fury" verwekt. Het is schattig - de kinderen in mijn screening kregen een kick-watching Tandeloze dans als een domoor, en ik ook, maar ik kon het gevoel niet verdrijven dat tijd elders beter zou zijn besteed.
Veel van de schuld voor The Hidden World ligt in Grimmel, een volledig functionele slechterik die duidelijk de ster van de hele serie had moeten zijn. Doet denken aan Khan uit Star Trek II, Grimmel is gewoon het soort "suave bad guy" met een vaag vreemd accent dat hem tot een franchisefavoriet zou hebben gemaakt. Maar zoals zijn enige film is The Hidden World, hij heeft geen tijd, ontwikkeling of iets gekregen om een eeuwige kracht te worden die kinderen zich zullen herinneren.
Na het zien The Hidden World, het is verrassend dat een van de grootste multimedia-franchises voor kinderen van vandaag geen enkele iconische schurk heeft voortgebracht. Waar is deze serie 'Darth Vader? Waarom leiden ze niet tien jaar agressie naar Hiccup en Tandeloze? The Hidden World is een bewijs van hoe een goede antagonist een verhaal kan definiëren, vooral degenen die succesvol genoeg zijn om een serie te spawnen. Met deze kerst koop je je nichtjes en nichten Kylo Ren-actiefiguren, niet Grimmel.
Er had zoveel meer kunnen zijn aan het einde van Hiccup's coming of age-verhaal. Je wilt dat deze nietige kerel de held wordt die hij hoort te zijn, en hij doet het bijna! Maar zonder een slechterik om als bindweefsel te dienen, of een wereldbeëindigende inzet om de heldhaftigheid van onze protagonist gedurende negen jaar te definiëren, zijn Hiccup en Tandeloos gewoon goede kerels die een slechte kerel verslaan. Stoer. Ik heb ook een film gezien.
Ik heb medelijden met de generatie die letterlijk met deze films is opgegroeid. Oorspronkelijk geprezen als de volgende grote familiefranchise toen de eerste film eons geleden in 2010 werd uitgebracht. The Hidden World betaalt die verwachtingen niet af. Evenmin loont het de tijd en aandacht van het publiek op een zinvolle manier. Zelfs als het geen expliciet vreselijke film is, The Hidden World is een verkeerd beeld van verhalende proporties.
Het is tenminste leuk om naar te kijken.
Hoe je je draak te trainen: The Hidden World treft theaters op 22 februari.
Autonome voertuigen zullen veranderen hoe we tv kijken en wat we kijken
Amerikanen verbruiken dagelijks gemiddeld 15,5 uur aan media. Op een dag van 24 uur, dat is slechts 8,5 uur, nemen we onze gadgets af en richten we ons op iets anders. En voor minstens een deel van die tijd zijn onze ogen - statistisch gesproken - onderweg. Ford denkt dat dit gaat veranderen. Het bedrijf diende ...
NASA-onderzoekers kijken naar Auroras Verhuizen naar het magnetische veld van de Beat of Earth
In een nieuwe studie gepubliceerd in Nature Physics op maandag illustreren NASA-wetenschappers een beter begrip van hoe het magnetisch veld van de aarde de creatie en beweging van atmosferische aurora beïnvloedt. Gegevens uit NASA's tijdgeschiedenis van gebeurtenissen en macroscale interacties tijdens substormen (THEMIS) tonen hoe aurora's trillen en d ...
Waarom vind ik hem leuk? 12 redenen waarom je de man die je leuk vindt echt leuk vindt
Als je je afvraagt waarom ik hem leuk vind, ben je niet de enige die daar is geweest. Maar waar gaat het over hem? Ontdek waarom je hem echt leuk vindt.