Public Lab vecht terug tegen onderdrukkingswetenschap Eén gegevenspunt tegelijk

In de nasleep van de BP Deepwater Horizon olieramp in 2010, kwam een ​​organische groep van wetenschappers en geleerden in de wetenschappelijke wetenschappen samen om te proberen te achterhalen wat er was gebeurd. Niet tevreden om te wachten op rapporten van de overheid of een onwrikbaar vertrouwen in de zelfbeoordelingen van BP, deze groep begon met het documenteren van effecten om de betrokkenen in staat te stellen met harde gegevens te discussiëren. Technologen en lokale bewoners verenigden zich: vissers vlogen enorme vliegers uitgerust met camera's achter hun boten en onderzoekers hechtten de beelden aan massieve kaarten. In tegenstelling tot de olie zelf, staakten de geïnteresseerde partijen. Het openbaar laboratorium voor open technologie en wetenschap was geboren.

Zoals later bleek, was het Public Lab evenzeer een organisatie als een proces. Het duurde niet lang voordat het netwerk werd uitgebreid met 10.000 leden die onderzoek deden naar een aantal milieuproblemen. Volgens Liz Barry, de directeur van gemeenschapsontwikkeling, organiseert de non-profitgroep mensen online en offline om samen te werken, gegevens te genereren en problemen op te lossen. Het idee is om de aard van het debat tussen gemeenschappen en het bedrijfsleven voor altijd te veranderen en de manier waarop professionele wetenschap interageert met lokale belangen te veranderen.

In zekere zin staat Barry in het centrum van een achterstallige opstand. Ze helpt mensen met cijfers te bewapenen om het gevoel te onderdrukken of volledig te onderdrukken dat de wetenschap onderdrukkend is, terwijl het precies het tegenovergestelde zou moeten zijn. De wetenschap is tenslotte alleen politiek als het mag zijn.

Waarom moeten gemeenschappen hun eigen onderzoek kunnen doen? Is er een gevoel dat externe stakeholders niet nauwkeurig situaties melden?

Vaak bevinden mensen met milieuproblemen zich niet in anderszins goed voorziene situaties. Dus het is een nieuwe last bovenop de lasten.

Wanneer je gaat praten over een situatie en je alleen maar kunt klagen tijdens een vergadering in het gemeentehuis, is het buitengewoon gemakkelijk om te worden ontslagen en is het buitengewoon moeilijk om invloed te krijgen, omdat er misschien een industrie is die tegen je spreekt en je leefde ervaring tegenspreekt. Deze industrieën kunnen zich zeer dure laboratoriumtests veroorloven en datasets afgeven die in feite de werkelijkheid definiëren. Voor alle openbare verhandelingen en juridische doeleinden wint degene die de grootste gegevens heeft.

We wilden dat omdraaien door mensen in staat te stellen gegevens te verzamelen met behulp van tools die volledig open-source zijn. De technologie van hoe deze hulpmiddelen werken, staat open voor iedereen om te inspecteren en te begrijpen wat de gegevens werkelijk zeggen. Het zijn niet alleen monsters die naar een lab worden gestuurd.

Net aan de andere kant van die floodwall (die subtiel protesteert tegen het "toekomstige" stadion) is een heluva veel razende water van de Mississippi. De "Public Lab River Rat Pack" begint 2016 met een knal met zijn inaugurele ballonfotografie in kaart brengen van de rivier (op zijn tweede hoogste kam ooit) #publiclab #publiclabriverratpack @ ammendez33 @jstitelman @elisenovak @public_lab

Een foto geplaatst door Derek Hoeferlin (@__d_lish__) op

Dat is allemaal logisch, maar er zijn enorme overheidsinstanties die zich toeleggen op dit werk. Wat kan Public Lab doen met die enorme bureaucratie niet?

In veel landen zijn er geen milieuagentschappen waar u op kunt vertrouwen om de openbare veiligheid te waarborgen. En zelfs in de Verenigde Staten zijn menselijke omgevingen erg complex en zowel de vervuiling door de erfenis als de voortdurende vervuiling wordt zo slecht begrepen dat vaak situaties waarin mensen kunnen leven, nooit op een gedetailleerde schaal zijn bestudeerd of begrepen. De schaal van onderzoek is dus nogal mismatch: het meeste milieuonderzoek wordt gedreven door satellietbeelden. Hier verzamelen we kaarten met een resolutie van één centimeter.

Industriële belangen zijn erg sterk en ik denk dat iedereen kan zien dat er meerdere feiten zijn die tegelijkertijd waar zijn. Het klopt dat de gezondheid van een regio afhangt van de economische basis, die misschien wel heel industrieel is. Het is ook waar dat de gezondheid van een regio afhangt van het niet hebben van een zieke populatie vanwege toxische milieus. Dat wordt altijd gemedieerd en we helpen mensen hun milieuverhalen te vertellen, zodat alle partijen hun argumenten politiek kunnen formuleren.

In de context van de Verenigde Staten, waar we functionerende milieuagentschappen hebben en iedereen dezelfde taal - van gegevens - kunnen spreken, kunnen burgers en overheid samenwerken. En in situaties waarin ze niet naar de overheid kunnen kijken, beheren mensen hun eigen omgeving en hebben ze systemen nodig om feedback te krijgen over hun omgeving.

#oiltestingnarratives op # barnraising2015 pic.twitter.com/sw03dpdft6

- Public Laboratory (@PublicLab) 21 november 2015

Ik weet dat Public Lab een belangrijke rol speelde bij het helpen van Chicago-activisten om giftig afval te documenteren in lokale buurten en erin slaagde om te streven naar betere regelgeving over Tars Sands-bijproducten. Kun je me daar een beetje over praten?

Er is een groep activisten uit Zuidoost-Chicago die een combinatie van instrumenten gebruiken om te gaan met ongedekte afvalstapels petroleumcokes een bijproduct van het zuiveren van bitumen uit de oliezanden van Canada. Dit zwarte stof blaast het eten en de huizen en kleding van mensen en mensen ademen het in. Het is erg moeilijk om het milieuprobleem vast te leggen, dus gebruiken ze vliegers en ballonnen om luchtfoto's te maken. Ze hebben zoveel verschillende afbeeldingen uit zoveel hoeken over deze stapels dat het eigenlijk mogelijk is om het volume van de stapel te berekenen.

Dit is opwindend voor mij omdat dit een echte behoefte aanpakt. Het brengt verschillende soorten hulpmiddelen en strategieën samen om te pleiten voor verandering, er zijn ook veel verschillende soorten expertise aan het werk. Het netwerk verhoogt echt de capaciteit van iedereen. De wetenschappers leren van de activisten, de activisten leren van de wetenschappers en de technologen, en dit alles wordt gepubliceerd zodat diegenen van ons elders, in het hele land of verder, daadwerkelijk leren hoe de community science te doen.

Het is een goed voorbeeld van wat je 'Citizen Science' noemt. Maar is wetenschap geen wetenschap op een bepaald niveau? Kun je de terminologie een beetje voor mij ontleden?

We gebruiken de term 'community science' om het te onderscheiden van 'burgerwetenschap' in de zin dat we samenwerken om nieuwe technologie te ontwikkelen en milieugevingen samen te beantwoorden, of deel uitmaken van een grote groep mensen die allemaal uitwaaieren om kleine stukjes te verzamelen van gegevens om de vraag van iemand anders te beantwoorden.

Er zijn heel wat traditionele experts die deelnemen aan de gemeenschap - wat we geweldig vinden, is dat het vaak lokale bewoners zijn die de agenda bepalen, en vervolgens de expertise van technologen en wetenschappers en beleidsmakers wordt uitgeoefend, om zich te concentreren op die achtertuin of voortuin of aan het water of aan de rivier.

Gemeenschapswetenschap - hoewel het je als individu wel kan helpen om een ​​kit te maken en er iets mee te gaan doen - is een diepe gemeenschap streven.

Public Lab community die open source-tools ontwikkelt en toepast 4 exploratie en onderzoek http://t.co/vpmfOrB1G3 pic.twitter.com/IIivSZ33wL

- Tactical Tech (@Info_Activism) 6 april 2015

Dat onderscheid is logisch, maar hoe ziet het eruit in actie? Hoe past die crowdsourcing-impuls in de wetenschappelijke methode?

Terwijl u de software gebruikt om uw afbeeldingen te uploaden en deze in een soort gegevens te verwerken, wordt u verbonden met zelfstudies die zijn gemaakt door andere mensen in de community. Uw gegevens ontvangen opmerkingen van andere mensen die u kunnen helpen verbeteren wie u maakt om meer accurate gegevens te krijgen, worden mensen gevraagd 'Wow, wat was je aan het onderzoeken?' en verbond je je met iemand aan de andere kant van het land, misschien aan de andere kant van de wereld die net dezelfde heeft gevraagd dingen, zodat jullie twee kunnen samenwerken om een ​​nieuwe grens te verleggen. Met de spectrometer is er bijvoorbeeld een inspanning om het te gebruiken om petrochemische oliën te identificeren. U kunt het verschil zien tussen oliën van voedingskwaliteit en begrijpen of u een soort voedselfraude in uw keuken ondervindt.

Wat gebeurt er wanneer de wetenschap tot een ontdekking leidt? Volgt u traditionele of minder traditionele methoden om nieuwe informatie te verspreiden?

Sommige van onze gegevens gaan naar de pers, naar de media. We richten ons op gegevens die heel kleurrijk zijn: het zijn afbeeldingen, het zijn infraroodspectra, of het zijn in feite spectra die chemische handtekeningen laten zien die op zijn minst nauwkeurig genoeg zijn om te vergelijken met andere bekende monsters. Wanneer dit soort gegevens wordt gepubliceerd, wordt het bewustzijn vergroot, wat kan leiden tot een volledig onderzoek.

We hebben veel foto's van illegale houtkap die in de pers worden gepubliceerd en die handhavingsmaatregelen nemen. Aerial mapping wordt ook gebruikt in grondbezitzaken om informeel gebruik te documenteren om terug te duwen tegen ontwikkeling, om stealth-gebouwde delen van de stad te documenteren.

U gebruikt - begrijpelijk genoeg - een heleboel technische taal, dus het is de moeite waard om te vragen wat dit interessant, misschien zelfs leuk maakt voor de mensen die betrokken zijn bij uw programma's? Wie zijn deze mensen en waarom bevredigt dit hen?

Het zijn de mensen die graag willen geuren op het maken van de gereedschappen, en de mensen die graag een goed paar laarzen aantrekken en uit gaan en de gereedschappen gebruiken, en ook de mensen die het beleid begrijpen. Dat is echt een unieke mix die nergens anders voorkomt.