Amerika's invasieve planten kunnen zich veel verder verspreiden dan we dachten

In 2008 verscheen de veggie-horrorfilm van M. Night Shyamalan De gebeurtenis stelde zich een wereld voor waarin kwaad geplukte planten terugslaan. Hoewel slecht ontvangen, maakte de film een ​​scherpzinnige opmerking over onze relatie met het plantenrijk: we nemen alles van hen weg maar zijn gealarmeerd wanneer ze vergelden. Een nieuw Natuurecologie en -evolutie onderzoek, waarin het verontrustende vermogen van echte invasieve plantensoorten wordt getoond om nieuwe omgevingen over te nemen, suggereert dat we een onbeschaafde ontwaking tegemoet gaan.

Het onderzoeksteam achter de krant, die maandag is gepubliceerd, laat zien dat invasieve planten buitengewoon geschikt zijn voor nieuwe omgevingen en de lang gekoesterde aanname dat deze planten - getransporteerd door mensen van hun oorspronkelijke huizen naar vreemde landen - natuurlijk beperkt blijven tot gebieden die geschikt zijn voor hun groei. De huidige managementstrategie van Amerika, die nog steeds resulteert in ongeveer $ 120 miljard aan invasieve, op planten gebaseerde schade per jaar, gaat ervan uit dat we kunnen voorspellen waar de planten zullen groeien, maar de nieuwe studie lijkt anders te zeggen.

Dan Atwater, Ph.D., de hoofdauteur van de studie en een docent in de afdeling Biological Sciences aan North Carolina State University, vertelt omgekeerde dat de gevolgen verschrikkelijk kunnen zijn als we de hernieuwde vaardigheid van de planten niet opnemen in onze strijdstrategie.

"Wat zou er gebeuren als het probleem verergert? We zullen biodiversiteit blijven verliezen, schade blijven aanrichten aan ecosysteemdiensten en verder verlies lijden aan de landbouwproductie, "zei hij in een e-mail.

"Gevoelige en verstoorde ecosystemen worden altijd het zwaarst getroffen."

De invasieve plantensituatie in Amerika is al behoorlijk serieus, zelfs met de huidige interventies die de Amerikaanse overheid gebruikt om hun verspreiding te beheren. Nu, zoals de studie suggereert, hebben we te kampen met het idee dat ze zich nog verder kunnen verspreiden dan we ooit dachten.

In het onderzoek hebben Atwater en zijn team 815 soorten van elk continent onderzocht, waarbij werd gekeken naar miljoenen gegevenspunten waaruit bleek waar de planten vandaan kwamen en waar ze bloeide. Wat ze ontdekten was dat alle 815 van de planten "klimatologische nicheverschuivingen" doormaakten - veranderingen waardoor ze konden gedijen in klimaten die ze normaal niet zouden hebben. De planten die zich het best konden aanpassen aan nieuwe omgevingen waren meestal die welke waren opzettelijk gecultiveerd of leefden vooral lang.

Veel van die fabrieken hebben al grote delen van de VS overgenomen "Ik zou zeggen dat invasieve soorten al veel ecosystemen hebben overspoeld", zegt Atwater.

In het Amerikaanse Great Basin bijvoorbeeld, neemt een invasief Euraziatisch jaarlijks gras met de naam donsachtig brome - door de lokale bevolking bekend als "cheatgrass" - de steppe-gemeenschappen van het sagebrushproces over. Cheatgrass bestaat al sinds het midden van de 19e eeuw, toen het reisde naar Noord-Amerika via vervuild graanzaad en ballast op schepen en snel alle gebieden overnam waar inheemse vegetatie was weggesneden.

Nu, het is een enorm probleem in het Amerikaanse Westen, niet alleen omdat het het land afvuurt, maar ook omdat het zeer ontvlambaar is en bosbranden veroorzaakt die alle inheemse planten verbranden. "Onbeheerde, zeer grote delen van het Grote Bekken zijn verloren gegaan", zegt Atwater.

Aan de overkant van de Stille Oceaan wordt Hawaii geplaagd door een ongewone plant genaamd Myrica, ook bekend als de Vuurboom. Dit is een bijzonder krachtige plant, zegt Atwater, omdat het geen grond nodig heeft om stikstof te fixeren, een essentieel element - het zuigt het gewoon uit de lucht.

"Dat geeft het veel meer middelen dan de inheemse planten, die stikstof niet kunnen fixeren," zegt hij. "Nogmaals, dit creëert een positieve feedback versnellende invasie. Deze soort doet veel schade aan de ecosystemen van Hawaï."

Tenzij we miljarden dollars willen blijven ophoesten om de schade aan te pakken die deze fabrieken veroorzaken voor verloren banen, slechtere ecosystemen en landbouwverliezen, kunnen we maar beter achterhalen hoe we ze moeten beheren. Momenteel omvatten de beheersstrategieën van de National Park Service "inventaris en monitoring, preventie, vroege detectie en snelle reactie, behandeling en controle, en herstel", Het eten ervan is helaas zelden een optie, zegt Atwater. "Wilde dieren worden ook vaak aangetast omdat invasieve planten meestal niet smakelijk en niet voedzaam zijn," zegt hij. "Soms zijn ze ronduit toxisch."

Net zoals in De gebeurtenis mensen kunnen de planten niet de schuld geven. Net als wij zijn planten opportunisten die eenvoudig gebruik maken van de mogelijkheden om te groeien en te bloeien. Sommige planten, zoals de hebzuchtige moguls onder ons, zijn vooral ondernemend en hebben geen probleem om te profiteren van zwakte. Uiteindelijk is het echt niet de schuld van ons, maar de onze om alle vegetatie in het inheemse landschap te decimeren en een weg vrij te maken voor de onvermijdelijke wraak van het plantenrijk.

Deze kleine, dodelijke worm dateert van vóór de dinosaurussen. Bekijk deze video voor meer informatie.