Nieuwe Caledonian Crows schatten het gewicht van een object op een geniale manier

Kraaien zijn speciaal. Ze maken gereedschap uit het hoofd en ze verzamelen zich zelfs rond hun doden. En de lijst met wat ze speciaal maakt, wordt elke dag langer. Onderzoek gepubliceerd op woensdag in het tijdschrift Proceedings of the Royal Society B suggereert dat Nieuw-Caledonische kraaien, een soort uit de Stille Zuidzee, het gewicht van een voorwerp kan afleiden door het gewoon in de wind te zien waaien. Deze bevinding maakt dat Nieuw-Caledonische kraaien de enige bekende diersoort zijn - naast mensen - die deze oordelen kunnen maken zonder fysiek in wisselwerking te staan ​​met de objecten.

In de nieuwe paper schetste een team van onderzoekers een reeks experimenten waarin ze ontdekten dat kraaien het konden zien, gewoon door te kijken naar twee dozen die door een elektrische ventilator werden rondgeblazen, in welke doos het zwaardere object zich bevond. Dit soort gevolgtrekking lijkt misschien logisch voor de mens - een snoepreep gevangen in een opstuwing bijvoorbeeld is duidelijk licht van gewicht, terwijl een kokosnoot die van een boom valt duidelijk zwaar is. Onder niet-menselijke dieren is dit type waarnemingsvermogen echter eigenlijk vrij zeldzaam. Zelfs chimpansees, die 98,8 procent van hun DNA delen met mensen, hebben het gewicht van objecten in experimenten niet kunnen afleiden. Maar Sarah Jelbert, Ph.D., een postdoctorale onderzoeksmedewerker in de afdeling Psychologie aan de Universiteit van Cambridge en de eerste auteur van het papier, zegt dat het vermogen heel vanzelfsprekend is voor kraaien.

"Erkennende dat objecten zwaar of licht zijn doordat ze zien hoe ze in de wind waaien, lijkt heel intuïtief voor deze vogels", vertelt Jelbert. omgekeerde.

Jelbert en haar medewerkers trainden 12 in het wild gevangen Nieuw-Caledonische kraaien om voorwerpen in een buis van plexiglas te laten vallen om een ​​beloning te ontvangen (een klein stukje vlees op een dop van een fles). Nadat ze deze basistaak onder de knie hadden, gingen ze over op een iets complexere: zes van de vogels leerden alleen lichte voorwerpen in de buis te laten vallen, terwijl de andere zes vogels hetzelfde deden met alleen zware voorwerpen.

Nadat de vogels consequent alleen lichte of alleen zware voorwerpen hadden geselecteerd, creëerden de wetenschappers twee verschillende omstandigheden voor het "eigenlijke experiment": de experimentele toestand waarin twee objecten die door een touwtje waren opgehangen door een elektrische ventilator werden geblazen, en een controleconditie, waarin de objecten lagen nog steeds aan de snaren, maar rustten op de tafel met de ventilator uitgeschakeld. Vogels werden elke dag door beide omstandigheden geleid, waarbij ze de objecten observeerden en vervolgens de rechter in de buis moesten laten vallen, afhankelijk van hoe ze waren getraind. De kraaien pakten de taak snel vast en selecteerden de zwaardere doos correct 73 procent van de tijd in de experimentele proeven.

Wetenschappers weten dat kraaien goed zijn in leren - soms heel eng - maar dit fenomeen toont meer dan dat, betogen Jelbert en haar team. Ze denken dat "mentale wegen" eigenlijk een belangrijke overlevingsfunctie in het wild dient. In eerder onderzoek, corvids (de familie kraaien behoren tot) selecteert noten op gewicht, vermoedelijk om te bepalen of een moer vol is voordat deze wordt geopend. En dus wordt gedacht dat het vermogen om naar het gewicht van een noot te raden door het in de wind te laten zwaaien terwijl het zich nog op een boomtak bevindt, een nuttige vaardigheid in het wild is.

Jelbert suggereert dat er nog een ander gebruik is voor het vermogen dat ook foerageert, maar is iets minder voor de hand liggend.

"Het begrijpen van risico's is een grote," zegt ze. "Als je het verschil kunt zien tussen iets zwaars (en gevaarlijk) en licht (en dus niet erg schadelijk), kun je betere beslissingen nemen over de vraag of een bepaalde situatie veilig is." Het is bijvoorbeeld in het belang van de kraai als het kan bepalen of het veilig is om tijd door te brengen met een bepaald object dat boven hangt.

Hoewel de resultaten van het team laten zien dat Nieuw-Caledonische kraaien deze nieuwe vaardigheid snel en accuraat kunnen leren, zegt Jelbert dat ze vermoedt dat ze niet de enige dieren zijn die dit kunnen. Als zodanig moet toekomstig onderzoek zich richten op de vraag of andere dieren het gewicht van objecten kunnen afleiden zonder ze daadwerkelijk aan te raken.

"We weten dat deze kraaien bijzonder indrukwekkend zijn, ze maken gereedschappen in het wild en leren buitengewoon snel nieuwe regels", zegt ze. "Dit vermogen is misschien uniek voor deze vogels, maar ik heb het vermoeden dat het veel wijdverspreider kan zijn. Wat we nodig hebben is om deze test met andere soorten uit te voeren om uit te vinden."