Stanford Study Links Slaap en motivatie in muizenbreinen

$config[ads_kvadrat] not found

Ben Bieker: Using vim for Flutter Development

Ben Bieker: Using vim for Flutter Development
Anonim

Wetenschappers van Stanford hebben een neuraal circuit geïdentificeerd dat cruciaal is in slaapregelpatronen bij muizen, wat op een dag zou kunnen leiden tot betere medicijnen en interventies voor menselijke slapeloosheid.

Hun studie, gepubliceerd maandag in Nature Neuroscience, lokaliseert voor de eerste keer het deel van de hersenen van zoogdieren waar slaappatronen interageren met machines die verband houden met motivatie en beloning.

"Veel mensen bestuderen motivatie en veel mensen studeren slaap, maar er is eigenlijk niet veel bekend over hun link," vertelt hoofdauteur Ada Eban-Rothschild omgekeerde. Het is echter intuïtief zinvol dat er een verband is, aangezien onze mate van opwinding zeker van invloed is op onze motivatie om te slapen, of om 's ochtends op te staan. Dat is wat Eban-Rothschild interesseerde om de vraag te onderzoeken, zegt ze.

Dit nieuwe inzicht werd mede mogelijk gemaakt door nieuwe technologieën waarbij specifieke neurale circuits in genetisch gemanipuleerde laboratoriummuizen naar believen kunnen worden geactiveerd, gedeprimeerd en bewaakt. Voor de studie richtte Eban-Rothschild zich op het ventrale tegmentale gebied, oftewel VTA, een bundel zenuwcellen waarvan bekend is dat ze dopamine produceren en naar verschillende locaties in de hersenen transporteren. De VTA is een centraal onderdeel van belonings- en motivatiesystemen en is betrokken bij verslavingen, orgasmen, liefde en bepaalde psychiatrische stoornissen.

Dit is wat Eban-Rothschild ontdekte: toen muizen activiteit in hun VTA hadden uitgeschakeld, waren ze super in slaap. Zelfs een aantrekkelijke potentiële partner, smakelijke snoepjes of de geur van vosurine zouden hen niet lang kunnen laten sluimeren. Het tegenovergestelde was waar toen ze de VTA kunstmatig inschakelde, en muizen bleven ver voorbij hun bedtijden.

Het is niet zo dat de VTA-depressieve muizen volledig werden uitgeschakeld of gedrogeerd. Een ander experiment bewees dat ze in staat waren om wakker te blijven. Toen ze de muizen in een onbekende omgeving zette, gingen de muizen niet meteen slapen, ondanks het gebrek aan dopamine dat hun neurale circuits overspoelde. In plaats daarvan hebben ze veel tijd besteed aan het zorgvuldig samenstellen van een nest uit de beschikbare materialen. Pas toen het nest op de juiste manier was gebouwd, legden de beestjes hun hoofdjes neer voor een dutje.

Gewoonlijk motiveert dopamine actie. In dit geval was het de gebrek van dopamine die het gedrag van het nestbouwen motiveerde. Dit leidde Eban-Rothschild tot het inzicht dat misschien de actie van het voorbereiden van de slaap heel belangrijk kan zijn voor de slaap zelf. Zelfs in bekende kooien zouden de muizen een aantal rituelen ondergaan voordat ze zouden afslaan - het nest repareren, eten, verzorgen, herhalen.

Het is goed mogelijk dat veel menselijke slaapstoornissen kunnen worden voorkomen door meer aandacht te besteden aan hoe we ons op bed voorbereiden. "Stel je voor dat je een nest bouwt", stelt Eban-Rothschild. Zeker, het zou verstandig zijn om stimulerende activiteiten te vermijden die zouden kunnen leiden tot een injectie met dopamine in de hersenen, dicht bij het naar bed gaan.

Een beter begrip van de neurale connectie tussen motivatie en slaap kan ook leiden tot betere medicijnen om te helpen met slapen, aldus Eban-Rothschild. Tegenwoordig richten de meeste slaappillen zich op de hele hersenen, waardoor de activiteit op alle gebieden deprimerend wordt. Deze kunnen je misschien buitensluiten, maar de kwaliteit van de slaap is niet geweldig, omdat het lijkt alsof een deel van die neurale activiteit eigenlijk nodig is voor je hersenen om te herstellen op de manier zoals het moet.

Wat als een medicijn zich specifiek op de VTA zou kunnen richten - precies op het juiste moment op het juiste moment - zodat je hersenen kunnen uitschakelen, maar het de rest van het werk kunnen doen? De implicaties daarvan zouden enorm kunnen zijn, zowel voor slaapproblemen als voor psychiatrische stoornissen, zegt Eban-Rothschild. Maar het kost wat meer moeite om daar te komen.

"Het is echt een sterke associatie, maar er is meer onderzoek nodig", zegt ze. "Dit is nog maar het begin."

$config[ads_kvadrat] not found