Kari Faux's 'Lost En Los Angeles' is Wise Beyond Its Year in Hollywood

Kari Faux, een 22-jarige kunstenaar uit Little Rock, Arkansas, is grappiger, slimmer en (waarschijnlijk) getalenteerder dan jij en ik, en ze weet het waarschijnlijk. Het is duidelijk op haar eerste album van volledige lengte dat ze vorige week liet vallen, Lost En Los Angeles, op het onafhankelijke label Wolf + Rothstein. Als het gaat om jonge kunstenaars zoals Kari Faux, hebben we de neiging zich te concentreren op hun leeftijd; we blijven stilstaan ​​bij hoe indrukwekkend het is dat ze iets zo geweldigs hebben gemaakt met zo weinig ervaring.

🌴Lost En Los Angeles 🌴

Luister nu naar het volledige album op @AppleMusic: http://t.co/1JduKUhjSG #LELA pic.twitter.com/Rq9FQ3Ffht

- KARI FAUX (@KARIFAUX) 8 april 2016

Hoe graag je ook het verhaal achter de beklimming van Kari Faux wilt leren - hoe kwam ze bijvoorbeeld van Arkansas naar hier? - die zorgen staan ​​achter de muziek. Daar is de boodschap duidelijk - er is geen geheim voor haar succes. Het is dom duidelijk dat als je luistert Lost En Los Angeles, je luistert naar het werk van een meester.

Als je naar Kari Faux luistert, luister je naar een project waarvan de medewerker, bLAck Party (a.k. een Malik Flint), zichzelf leerde hoe je "de meeste instrumenten" op het album kon spelen, allemaal binnen een jaar. Hoewel het album is ontstaan ​​uit haar jarenlange stint in Los Angeles, leeft het buiten die grenzen. De focus ligt op de strijd om iets evergreens te maken.

"Er is niemand die echt begrijpt, maar dat betekent niet dat je het verkeerd begrijpt", begint Kari aan de intro van het album, sprekend over een gladde piano beladen nummer met een herhaalde mantra op de achtergrond: "focus en adem, focus en ademen. "Vanaf de sprong constateert Kari dat dit album een ​​therapiesessie, een gids en een feest is. Op het volgende nummer neemt het tempo toe terwijl ze over haar doel in Los Angeles rapt; ze is 'over het land, probeert iets te maken', terwijl jij thuis bent op de bank. Ouch, maar waar.

Zoals elk goed Hollywoodverhaal, Lost En Los Angeles zorgt ervoor dat je in je auto wilt springen en meedoen met het drama. Het album gaat verder om ons veel te vertellen: liefde en liefdesverdriet, drugsverslaafde avonturen, '70s-style-productie, het idee van Los Angeles als een relaxplek, en dan Los Angeles als een grote, verlamde industriepartij. Maar het nummer 'Leverancier' zet haar op als de bron voor je inspiratie, zowel met zijn directe songteksten ('je weet dat ik de shit heb die je hoog brengt') en zijn betoverende baslijn. Over "Nothing 2 Lose" en "Fantasy" verwerpt ze veronderstellingen over haar carrière ("waarom vecht je hier om relevant te zijn? Ik ben hier gewoon tryna betaal mijn huur") en haar rol in stereotiepe romans ("I ben niemands fantasie / ik zal je waarschijnlijk leeg laten als onze lichamen botsen. ")

Ik ben twee jaar geleden naar Los Angeles verhuisd, maar als ik luister Lost En Los Angeles, Ik ben op een andere planeet, ergens tussen thuis en mijn toekomst. Kari Faux's muziek regelt tijd, decennialang tartende, genres en tijdlijnen. Haar geluid is origineel, haar teksten zijn herkenbaar, en wanneer ze rapt over hoe zinloos alles is, creëert ze betekenis in schoppen. Naar mij, Lost En Los Angeles gaat niet over roem of probeert permanent relevant te zijn. Het gaat over hoe het leven is, op de meeste momenten, gewoon een hoop verwarrende bullshit. Kari Faux heeft dat in kunst veranderd, het soort dat je kunt tegenkomen terwijl je huilt, rijdt, of terwijl "je aan het werk bent." We zullen allemaal op een dag sterven, zeker, maar Kari Faux heeft iets tijdloos gemaakt, en dat is best goed manier om te verdwalen.

U kunt kopen Lost En Los Angeles op iTunes hier.