Wetenschappers mogen de Gravity Map of Mars gebruiken in hun zoektocht naar het leven op de rode planeet

Als je ooit goed hebt willen zien hoe het oppervlak van Mars er uitziet, kan NASA (en zelfs Google) snel een beeld bieden. Maar als je beter wilt weten wat het binnen van Mars lijkt, je hebt geen geluk gehad - tot nu toe.

NASA heeft zojuist een nieuwe, zeer gedetailleerde 'zwaartekrachtkaart' van de rode planeet vrijgegeven die een glimp van het interieur opvangt en waar en hoe bepaalde geologische kenmerken zich aan de oppervlakte hebben gevormd.

De zwaartekracht op het oppervlak van een planeet is over het algemeen glad en hetzelfde, ongeacht waar je bent. Maar daar zijn minieme anomalieën verspreid over de hele wereld, waar zwaartekrachteffecten iets groter of slechter zijn dan het gemiddelde tijdens de baan. Een zwaartekrachtkaart laat in principe zien waar die afwijkingen liggen.

"Gravity-kaarten laten ons toe om in een planeet te kijken, net zoals een arts een röntgenfoto gebruikt om een ​​patiënt te zien", zei MIT-onderzoeker Antonio Genova in een persbericht.

Het begrijpen van zwaartekrachtsanomalieën helpt wetenschappers om beter te begrijpen hoe een planeet zich heeft gevormd, en kan ook inzicht verschaffen over hoe toekomstige ontdekkingsreizigers zouden moeten gaan om een ​​planeet preciezer te bestuderen.

Daarom hebben Genova en zijn collega's een nieuwe zwaartekrachtkaart van Mars gemaakt. Ze publiceerden hun bevindingen in het nummer van 1 juli van het tijdschrift Icarus.

Er zijn drie grote afhaalrestaurants uit de nieuwe studie. Ten eerste wijst de nieuwe kaart op een mogelijke methode voor hoe sommige kenmerken gevormd over de scheidslijn van de gladde noordelijke laaglanden en de zwaar gecraterde zuidelijke hooglanden. Ten tweede bevestigden de onderzoekers dat Mars een buitenkern heeft die is gemaakt van vloeibaar gesmolten gesteente. Ten derde heeft het team waargenomen hoe de zwaartekracht van Mars de afgelopen elf jaar is veranderd - een enkele cyclus van zonneactiviteit - en geloven dat ze de hoeveelheid koolstofdioxide hebben vastgesteld die in de winter uit de atmosfeer vriest in de poolkap.

De onderzoekers ontwikkelden de kaart met behulp van Doppler samen met een hele reeks gegevens verzameld door drie verschillende NASA-banen: de Mars Global Surveyor, Mars Odyssey en de Mars Reconnaissance Orbiter. Elk ruimtevaartuig kan veranderingen in de zwaartekracht voelen terwijl het rond de planeet draait, vanwege de verspreide klomp van de rots op het oppervlak (de zwaartekracht is bijvoorbeeld sterker over een berg, maar zwakker over een kloof).

"Met deze nieuwe kaart hebben we zwaartekrachtafwijkingen kunnen zien die zo klein zijn als ongeveer 100 kilometer (ongeveer 62 mijl) en we hebben de aardkorstdikte van Mars bepaald met een resolutie van ongeveer 120 kilometer (bijna 75 mijl), "Zei Genova. "De betere resolutie van de nieuwe kaart helpt te interpreteren hoe de korst van de planeet in veel regio's de geschiedenis van Mars veranderde."

Het belangrijkste deel van de bevindingen is dat het zou kunnen helpen om te laten zien waar oude rivieren en waterwegen onder het oppervlak van de planeet reisden, voordat ze verdroogden of begraven werden in de loop van de tijd. Dat is cruciaal voor wetenschappers die tekenen van het verleden of het heden op Mars proberen te onderzoeken.

Natuurlijk kunnen zwaartekrachtsafwijkingen een gevolg zijn niet door de manier waarop water in het oppervlak van Mars is uitgehouwen, maar hoe de lithosfeer - de buitenste laag van de planeet - is gevormd dankzij het Tharsis-vulkanisch plateau, dat een belangrijke rol speelde rol in de evolutie van de rode planeet.

De nieuwe zwaartekrachtkaart heeft de grootste kortetermijnimpact op de ExoMars-missie die momenteel aan de gang is. Het unieke doel hiervan is om de biologie van Mars te bestuderen en te bepalen of er ooit leven op aarde is geweest. Russische en ESA-wetenschappers willen misschien de kaart gebruiken bij het bepalen van de beste plekken om te zoeken naar tekenen van leven op Mars.