Een wetenschappelijke verklaring van 'Blade Runner'-precipitaties

Vorige week, vroege concept art van de Blade Runner vervolg werd uitgebracht door Entertainment per week. Er is niet veel te doen en de details van de plot zijn nog steeds moeilijk te vinden, maar de concept art maakt één ding duidelijk: net als het origineel, dit Blade Runner film gaat een aquifer-waarde van regen kenmerken. Of, zoals directeur Denis Villeneuve het stelt: "Het klimaat is woest geworden." Maar is het op een logische manier onzinnig geworden?

Het origineel Blade Runner was een vochtige aangelegenheid. De film, opgenomen in perma-soggy 2019 in Los Angeles, was niet bedoeld als een accurate weergave van het nabije L.A. - meer een meditatie over de mensheid. De beslissing om 2019 in Los Angeles te laten regenen, was niet gebaseerd op wetenschappelijk onderbouwde hypothesen over de weersgesteldheid in de nabije toekomst. In plaats daarvan was het een esthetische en praktische keuze. In Future Noir: The Making of Blade Runner, legt regisseur Ridley Scott uit: "Het helpt wel een realistische kwaliteit aan het verhaal te geven, ja," zegt Ridley. "Maar echt, een groot deel van de reden dat we uiteindelijk genoegen namen met al die regen en nachtopnames was om de sets te verbergen. Ik was echt paranoïde dat het publiek zou opmerken dat we op een back-lot opnamen."

Gegeven wat we weten over weersystemen en het klimaat, was de beslissing om films te maken memorabel excentriek (als ook memorabel effectief).

Weer systemen

Weerpatronen bestaan ​​omdat onze planeet ongelijkmatig door de zon wordt verwarmd. Onze atmosfeer en oceanen verdelen en wisselen de warmte van de zon uit, beïnvloeden weersystemen en klimaten.

Hoewel we klimaten begrijpen als ze betrekking hebben op bepaalde regio's, is het weer een ingewikkeld en chaotisch iets. Variabelen in weersystemen zijn altijd in beweging, veranderen de manier waarop weerspatronen zich ontvouwen en maken plaats voor neerslag, hittegolven, droogtes en koude fronten. Er zijn veel bepalende factoren als het gaat om het klimaat, maar omdat onze vraag gaat over het al dan niet zien van de steeds regenachtige toekomstige LA zoals te zien in Blade Runner is een mogelijkheid, laten we een klein beetje naar het noorden gaan naar een gebied dat veel motregen ziet: de Pacific Northwest.

Het is de moeite waard om op te merken dat, hoewel Seattle de reputatie heeft dat het altijd regent, de regenvaltotalen niet echt zijn dat hoog. In feite is de gemiddelde regenval in Seattle slechts ongeveer 37 centimeter.

In 2004-2005 had LA 34 centimeter regen. Toegegeven, dat is echt hoog voor Los Angeles (huidige cijfers staan ​​in de enkele cijfers), maar het is niet zo dat LA zijn zonnige crediet heeft verloren. Dus waarom de doorweekte rep voor Seattle?

Het heeft veel te maken met de manier waarop het regent. Seattle is behoorlijk nat, en dat is te danken aan zijn ligging tussen de bergen en de oceaan. Vocht zit vast aan de kustkant van de bergen, waardoor het kustgebied natter wordt (en dus de andere kant van de bergen droger door vergelijking). De regen van Seattle komt niet noodzakelijkerwijs in stortregens, maar het feit dat het tussen de bergen en de Stille Oceaan ligt, betekent dat het vaak behoorlijk nat is. Hetzelfde geldt voor het hele kustgedeelte van de Pacific Northwest. Veel van de kenmerken van het PNW-klimaat zijn in overeenstemming met een oceanisch klimaat, maar het feit dat er nog steeds een regenseizoen is, "met meer regenval tijdens de herfst- en wintermaanden, betekent dat het enkele kenmerken deelt met het mediterrane klimaat dat wordt gezien bij lagere hoogten.

LA is een groot deel van het mediterrane klimaat, maar de dagelijkse klimaat- en weersomstandigheden verschillen sterk van de PNW. Het is verder naar het zuiden, het heeft niet dezelfde topografische kenmerken die vocht vasthouden en leiden tot de doorweekte omstandigheden die we in de PNW vinden, en, in het geval dat je het niet hoort, in een staat die een ernstige droogte doormaakt. Maar op dat laatste punt na het record heeft LA nog nooit het soort diepgaande en langdurige nattigheid ervaren die we van de Pacific Northwest gewend zijn. LA staat bekend om zijn zonneschijn.

Zou dat kunnen veranderen? Omdat cloud seeding niet mogelijk is, is het moeilijk om je voor te stellen dat LA de neerslag van Seattle consistent onderschept. Zelfs met geïnspireerde inspanningen voor cloud seeding, is de oefening geen magische zilveren jodide-kogel.

Cloud Seeding

Een decennia-oude methode voor weermodificatie, cloud seeding maakt gebruik van een chemische stof zoals zilverjodide om regenval uit wolken die al regen gaan produceren, te verhogen. Het is geen methode om regen te creëren, het is geen manier om het weer te beheersen, en het is verre van wat je Storms On Demand zou kunnen noemen.

Het is meer als een boost - denk aan espresso als wolken. Als alles goed gaat, kunnen wolken met zaaigoed 10-15% meer neerslag produceren dan wanneer ze niet gezaaid zouden zijn, en hoewel dat een aanzienlijk genoeg rendement is om Californië wat cash-sap in de wolken te laten krijgen, is het nog ver van LA nemen van de droge en zonnige City of Angels die we kennen naar de druilerige stad die we zien Blade Runner.

Zo ook de regenachtige 2019 in Los Angeles van Blade Runner onrealistisch? Ja waarschijnlijk. Maar zoals Scott zei, de keuze om Los Angeles regenachtig te maken in de film was grotendeels esthetisch en kwam voort uit de behoefte om een ​​kleine studio terug veel werk te laten doen zonder weg te geven dat het een klein en een achterpartij was.

Dat is heel erg in de geest van Blade Runner en het klinkt alsof die geest ook in het vervolg wordt meegenomen. Vroeg Villeneuve EW dat hij koffie had met Hampton Fancher, die het scenario van de originele film van Philip K. Dick's aanpaste Dromen Androids van elektrisch schaap? en Fancher gaf hem enig inzicht in de logica van de film.

"Hij vertelde me dat Blade Runner een droom was," zei Villeneuve. "We moeten gewoon weer dromen en ons niet te veel zorgen maken over logica. Dat heeft zoveel druk weggenomen en me de sleutel gegeven om verder te gaan."

Als de concept art iets is dat voorbijgaat, lijkt het erop dat regen weer een deel van de droom zal worden in de Blade Runner vervolg, hoewel het moeilijk te geloven is dat dit deze keer uit noodzaak zal zijn. Een fundamenteel stuk van de traditionele noir-esthetiek en nu een onlosmakelijk deel van de Blade Runner wereld, de regen is niet realistisch, maar het is indrukwekkend.