The Best 5 Tracks On Blood Orange's nieuwe album, 'Freetown Sound'

Dev Hynes heeft net zijn nieuwe album uitgebracht, Freetown Sound, twee dagen eerder dan gepland. Freetown Sound is een vervolg op de kritische lieveling van 2013 Cupido Deluxe en het is de bedoeling, zei Hynes V Magazine in april, om "de manier aan te pakken waarop het christendom naar West-Afrika werd gebracht, en de manier waarop zwarte huishoudens heel erg vasthielden aan dat omdat het dit baken van hoop was." Omdat het een Blood Orange-album is, al die generaties strijd wordt gelegd over enkele jaren '80 klinkende, rinkelende synthesizers.

Zelfs als je nog nooit van Hynes hebt gehoord, heb je de eerste single waarschijnlijk al gehoord Cupido Deluxe terwijl je besluit een vreemdeling te kussen op een kelderfeest. Zijn muziek is steeds mooier en politieker geworden, culminerend in zijn lied voor Sandra Bland, dat hij vorig jaar uitbracht. In tegenstelling, "Je bent niet goed genoeg", de stomende single uit Cupido Deluxe werd met een klap op de wang uitgebracht Gia Coppola-dansvideo gemaakt om eruit te zien als een backstage-repetitie.

Het nieuwe Blood Orange-album bevat een groot aantal verassingsgast-medewerkers, waaronder Debbie Harry, Carly Rae Jepsen en gesproken woord van Ta-Nehisi Coates, waarvan Zwarte Panter serie is al de belangrijkste superhelden-tekst van het jaar.

Het album klinkt als een geheel stevig in de eerder gedefinieerde Blood Orange-esthetiek: dromerig, synthetisch geladen, schoner aan de randen dan The Weeknd, en even mooi en lyrisch als het beste van Solange Knowles, voor wie Hynes schreef: "Verliezend U". Natuurlijk is het album ook zo politiek als Kendrick's "Butterfly". Het nummer "Hands Up" zweeft in en uit audioclips van demonstranten die "handen omhoog, niet schieten!" Reciteren na het schieten van Michael Brown.

feat Ava Raiin, EmpressOf, Debbie Harry, Bea1991, Starchild, Ian Isiah, Nelly Furtado, Ta-Nehisi C, Kelsey Lu, Carly Rae Jepsen, Zuri Marley

- Devonté Hynes (@devhynes) 28 juni 2016

Zonder verder oponthoud, hier zijn enkele hoogtepunten van het album.

"Hadron collider"

Nelly Furtado begint het helderste en schoonste nummer op het album en zingt: "jij bent het gezicht … dat me laat dromen." Het is een eenzaam klinkende voorstelling en doet denken aan Furtado die zingt en draait in een lege ruimte.

"De deur", zingt Furtado, gesteund door Hynes, "altijd open" voor de gevaarlijke dingen in haar leven. Het nummer is voldoende transfixing als een bijna-Broadway-muzikaal klinkende ballade, maar de trieste dance-beat van Hynes komt halverwege samen met Furtado op het podium.

“Desirée”

Een van de vrolijkere deuntjes van het album, "Desirée", is gewoon een aangename, kille, golf klinkende track waarin Hynes steeds weer het woord "Desirée" zingt. Het is allemaal heel expressief en los tot de monoloog van Venus Xtravaganza uit Parijs is Burning begint.

In de film en op de baan, sleept performer Xtravaganza reden dat een blanke blanke vrouw in wezen prostitutie uitvoert door met haar man te slapen om de dingen te krijgen die ze van hem verlangt. Voor Xtravaganza is het geld voor overleving en voor chirurgie voor geslachtsaanpassing. Voor haar ingebeelde suburbaniet neukt ze haar man voor een nieuwe wasmachine en droger.

De overpeinzingen van Hynes zweven ook rond op het circuit: "Is iemand je vriend?", "Misschien is het een kans voor mij om te gaan en eindelijk alleen te zijn." Er lijkt geen samenhangende scriptie te zijn, maar het is een bevredigende, hoofd- knikkende beat, met een aantal doelloze vragen over seks als een sociale machtsuitwisseling bovenop.

"Maar jij"

Op het risico heiligschennend te klinken, klinkt "But You" als het humeurige, contemplatieve nummer dat we mogelijk van Michael Jackson hebben gekregen, als zijn leven maar een heel ander leven had gekend. Toegegeven, het enige refrein van het nummer - "je bent speciaal op je eigen manier" - is behoorlijk sacharine, maar de melodie is zo fijn gemaakt dat Hynes gemakkelijk kan worden vergeven.

Hynes vertelde het The New York Times "Het gaat eigenlijk over een straat lopen, en ik probeer te bedenken wat ik moet doen, laten we zeggen, of er een jong blond meisje voor me is, en wij zijn de enigen op straat, en ik probeer het niet om haar bang te maken. '

"Beste voor jou"

"Best To You" is de beste kandidaat van het album voor opname in een afspeellijst met feesten. Het is een schande dat de stem van Hynes hier niet prominent aanwezig is, maar het is duidelijk dat het lied bedoeld is om het verlangen uit te stralen, zelfs uit de mond van een ander.

Er is een prachtig segment in het midden, wanneer de tekst verrassend wanhopig wordt. Een van de herhaalde regels van het couplet: "Ik voel dat mijn botten in mijn armen breken en ik kan je vertellen wat je wilt", klopt rond in de hersenen van de luisteraar, lang nadat het nummer voorbij is, des te krachtiger wanneer iemand Hynes 'opname onthoudt dat Freetown Sound is zijn meest persoonlijke album tot nu toe. Zoals Hynes fans op Twitter vertelde, zijn deze liedjes "een onvolledige studie van wie ik ben, wie ik was en waar ik vandaan kom terwijl ik naar buiten kijk naar mijn leeftijdsgenoten." Als dat waar is, bevestigt "Best To You" dat Hynes iemand wilde wanhopig.

“Augustine”

Hynes is van plan "Augustine" de eerste single van het album te zijn, en hij heeft de videoclip voor de track naast het album uitgebracht. In typische Blood Orange-mode is het een dansbaar nummer, hoewel de teksten onderwerpen onderzoeken die ervoor zorgen dat je terug in bed kruipt en je voor de wereld verbergt. "En niemand heeft me zelfs verteld hoe jij je zou moeten voelen," zingt Hynes in het refrein, in navolging van het wanhopige, verloren gevoel dat veel mensen hebben beschreven na recente aanvallen op zwarte jongeren in het nieuws. Hynes dubbelt over dat onderwerp en voegt eraan toe: "vertel eens, ben je je zoon kwijtgeraakt? vertel me dat je je liefde verloor? "en zelfs zijn publiek het beeld gaf van Trayvon Martin" in slaap vallen ".

In elk ander dansnummer, zou het herhaalde couplet van het liedje, "De dingen die ik met je zou doen, de dingen die ik je zou kunnen aandoen", lust betekenen, maar hier is het een bedreiging die Hynes maakt terwijl hij in een slijk van verdriet ligt. Hij beëindigt de track met apostrofs voor zowel Nontetha Nkwenkwe, een Afrikaanse ziener die in de jaren 1920 werkte, als de heilige Augustinus van Hippo, een Italiaanse katholieke priester en filosoof die diende in het door de Romeinen gecontroleerde Afrika. Terwijl het humanitaire werk van Nkwenkwe de ongeschoolde en de complicatie van de gendernormen betrof, geloofde Sint-Augustinus met name de slavernij als een flagrante zonde. Hynes presenteert al deze teksten aan zijn luisteraar, lokt ons in met zijn karakteristieke, mistige synthpop en verras ons met een rafelige emotie.