Waarom bijten muggen sommige mensen meer dan anderen?

Verrassend genoeg zijn maar weinig van de meer dan 3.000 muggensoorten gespecialiseerd in het bijten van mensen. In plaats daarvan zijn de meeste opportunistische feeders - voeding wanneer ze in staat en van veel verschillende bronnen zijn. Maar Aedes aegypti en Anopheles gambiae staan ​​bekend om hun voorkeur voor menselijk bloed en hun rol als vectoren die ziekten overdragen bij mensen. Ae. aegypti is al gekoppeld aan zika en dengue Een. gambiae draagt ​​de parasiet die malaria veroorzaakt.

Niet alleen vertonen bepaalde muggensoorten zeer sterke voorkeuren voor het verkrijgen van hun bloedmaaltijden bij mensen; ze lijken ook te discrimineren tussen mensen bij het kiezen van hun volgende maaltijd. Persoonlijk heb ik geluk - ik heb niet de neiging om veel gebeten te worden. Ik heb kamers gedeeld met mensen die met hap bedekt zijn terwijl ik met slechts een paar happen ontsnap. Ik ben er zeker van dat je iets soortgelijks hebt opgemerkt, welke kant van het arrangement je ook zou kunnen vallen.

Hoewel dit slechts een anekdote is, wordt het ondersteund door onderzoek. Dus waarom gebeurt het? Welke factoren kunnen de keuze van de mug beïnvloeden?

Er zijn veel verhalen over oude vrouwen over deze zaak, sommigen meer plausibel dan anderen. Sommigen denken dat bloedgroep, een blanke huid hebben, zweterig zijn en zelfs voedsel eten met knoflook of appelazijn, op de een of andere manier de hoeveelheid bijten kunnen beïnvloeden. Er zijn veel van deze anekdotes, en voor het grootste deel lijken ze niet veel invloed te hebben wanneer ze wetenschappelijk worden getest. Maar veel onderzoeksinspanningen worden besteed aan het begrijpen van voedingsopties voor muggen, voornamelijk in de hoop hun gedrag te manipuleren om ziekten bij de mens te bestrijden.

Alle muggensoorten gebruiken koolstofdioxide als een langetermijnindicator die een gastheer in de buurt is. CO₂ is echter alomtegenwoordig en biedt weinig informatie om een ​​gespecialiseerde mug te helpen het gewenste doelwit te identificeren. Van melkzuur is aangetoond dat het naast CO₂ een aanzienlijk attractant is en veel meer voorkomt in menselijke geur dan in andere dieren. Andere verbindingen zoals ammoniak, sommige carbonzuren, aceton en sulcaton dragen ook bij aan dit menselijke boeket.

Zie ook: CDC: Amerika's Bug Bite-probleem is drie keer groter geworden

Natuurlijk vertelt dit ons niet waarom mijn metgezellen over het algemeen meer gebeten worden dan ik, het verklaart gewoon waarom mensen eindigen als een muggenmaaltijd en geen vogel, koe of hagedis. Het beste bewijs voor wat de keuze van een mug tussen verschillende mensen motiveert, is de variatie in onze huidmicrobiota.

De microbiota van de menselijke huid

Deze microbiota bestaat voornamelijk uit niet-pathogene bacteriën en schimmels die op onze huid en in poriën en haarzakjes leven. De geurcombinatie die ze afgeven in de vorm van vluchtige organische stoffen is de kritische factor in het vertellen van muggen hoe smakelijk we zouden zijn.

Onze huidmicrobiota wordt niet gemakkelijk tussen mensen doorgegeven door contact. We hebben naar schatting 1m bacteriën per vierkante cm huid, vaak bestaande uit honderden soorten. Dit betekent dat muggen die kiezen tussen verschillende mensen misschien niet kiezen op basis van "ons", maar eerder de samenstelling van de micro-organismen die op onze huid leven.

Gezien de variatie en abundantie van bacteriën in de microbiota van onze huid is het misschien niet verrassend dat de ongelooflijk gevoelige geur- en smaakapparatuur van een vrouwelijke mug die op zoek is naar een gastheer deze verschillen kan detecteren. We hoeven alleen vrouwelijk gedrag hier te beschouwen als alleen bijten, en alleen dan wanneer ze hun eieren produceren.

De samenstelling van onze huidmicrobiota is meestal afhankelijk van onze omgeving - wat we eten en waar we wonen. Alles wat we aanraken, eten, drinken en wassen heeft de potentie om nieuwe microben te introduceren, maar er zijn aanwijzingen dat iemands genetica ook de microbiota van de huid in mindere mate kan beïnvloeden.

Er wordt aangenomen dat genetische variatie invloed heeft op hoe gastvrij je huid is voor de verschillende soorten microben die erop leven. Dit kan zijn door genetisch gecontroleerde productie van eiwitten in de huid die als barrières werken en voorkomen dat microben zich vestigen en groeien op de huid, of door meer alledaagse aspecten zoals de neiging van een persoon om te zweten of hoe vettig hun huid is.

Het is de moeite waard eraan te denken dat, omdat puur zweet geen waarneembare geur heeft, zweten zelf niet verantwoordelijk kan zijn voor het aantrekken van muggen. Integendeel, de variatie in de chemische samenstelling van zweet en zweetproductie tussen mensen kan resulteren in gunstige omstandigheden voor sommige microben die muggen kunnen aantrekken.

Hoewel we er vrij zeker van zijn dat muggen hun menselijke gastheer kiezen op basis van de bacteriën die op onze huid leven, is het minder duidelijk waarom ze de voorkeur geven aan de geur van het microbiële leven van sommige huid boven anderen. Als we dit geheim zouden kunnen leren, zouden we misschien de bacteriesamenstelling van onze huid kunnen veranderen om onszelf minder smakelijk doelwit te maken.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation van Richard Halfpenny. Lees hier het originele artikel.