Wat is Cold Contagion? Waarom sommige mensen zich kouder voelen dan anderen

Toen HMS Beagle aan de zuidpunt van Tierra del Fuego aanmeerde, merkte Charles Darwin op over de capaciteit van de lokale bevolking om met kou om te gaan:

Een vrouw, die een pasgeboren kind zoog, kwam op een dag langs het vaartuig en bleef daar uit louter nieuwsgierigheid, terwijl de natte sneeuw viel en ontdooid op haar naakte boezem, en op de huid van haar naakte baby.

Japanse parelduikers duiken voor lange periodes in koud water zonder het comfort van duikpakken, terwijl velen van ons janken terwijl de wateren van de relatief warme Stille of Indische Oceaan ons middenrif bereiken.

Waarom is er zoveel variatie in onze reactie op kou?

De perceptie van verkoudheid begint wanneer zenuwen in de huid impulsen naar de hersenen sturen over de huidtemperatuur. Deze impulsen reageren niet alleen op de temperatuur van de huid, maar ook op de snelheid van verandering in huidtemperatuur.

Dus we voelen ons veel kouder in koud water springen, wanneer de huidtemperatuur snel daalt, dan nadat we daar een tijdje zijn gebleven, wanneer onze huidtemperatuur laag maar constant is.

De uitbarsting van zenuwimpulsen die door de dalende huidtemperatuur worden gegenereerd, geeft een vroege waarschuwing voor een gebeurtenis die de lichaamskerntemperatuur (de temperatuur van de inwendige organen) kan doen dalen. Als dit niet wordt gecontroleerd, kan een daling van de kerntemperatuur van het lichaam leiden tot dodelijke hypothermie.

Bij gezonde mensen voorkomen fysiologische systemen hypothermie. Impulsen vanuit de huid komen aan bij de hypothalamus, een hersengebied dat verantwoordelijk is voor het regelen van de interne omgeving van het lichaam, dat instructies in het zenuwstelsel genereert die een daling van de lichaamskerntemperatuur voorkomen.

Nerveuze impulsen die naar de spieren worden gezonden, genereren extra metabolische warmte door rilling. Bloedvaten die anders warm bloed van de inwendige organen naar de koude huid zouden transporteren, waar het bloed warmte zou verliezen, het meeste bloed en de hitte ervan zou vernauwen tot de inwendige organen.

Impulsen die aankomen in de hersenschors, het deel van de hersenen waar redenering optreedt, genereren informatie over hoe koud we ons voelen. Deze combineren met impulsen uit het limbische systeem, die verantwoordelijk zijn voor onze emotionele toestand, om te bepalen hoe ellendig we verkouden zijn. Deze gevoelens motiveren ons om bepaalde gedragingen uit te voeren, zoals opkrullen of meer kleding aantrekken en klagen.

Koud voelen is niet hetzelfde als koud zijn. Springen in een koel zwembad voelt koud aan, maar het kan ervoor zorgen dat de kerntemperatuur oploopt door het warme bloed dat in de kern wordt vastgehouden. De lichaamstemperatuur kan maximaal een uur hoog blijven.

Velen van ons hebben ook het koud gehad aan het begin van een koorts, wanneer de kerntemperatuur van het lichaam begint te stijgen. Tijdens een koorts worden de zenuwcircuits die de lichaamstemperatuur beheersen op een hoger niveau teruggezet, zodat het lichaam reageert alsof het koud is totdat de temperatuur zich rond dat hogere niveau stabiliseert.

Terwijl koorts wijst op een probleem, is er dan iets mis met het gevoel dat het te koud is in plaats van koud?

Sommigen van ons hebben de pech dat ze lijden aan het fenomeen van Raynaud, een aandoening waarbij de bloedstroom te laag is om de vingers en tenen warm te houden.

Het voelt te koud aan tijdens de zwangerschap, wanneer de foetus als een kleine oven fungeert, kan een symptoom zijn van een lage activiteit van het schildklierhormoon, waarvoor hormoonsuppletie nodig is.

Maar sommige gezonde mensen kunnen zich kouder voelen dan anderen in dezelfde omgeving. Vrouwen melden vaak dat ze zich kouder voelen dan mannen in dezelfde omgeving. Dit komt waarschijnlijk omdat ze een lagere huidtemperatuur hebben, een gevolg van meer onderhuids vet en het hormoon oestrogeen.

Sommigen van ons kunnen het gevoel hebben overmatig koud te zijn. Een studie van een tweeling vond dat de prevalentie van het gevoel van koude handen en voeten zeer erfelijk is, wat een genetische basis betekent voor overdreven temperatuurperceptie.

Sommigen van ons kunnen zich ook koud voelen, simpelweg vanwege hoe anderen dichtbij ons kijken, een fenomeen dat 'koude besmetting' wordt genoemd. In één onderzoek voelden gezonde vrijwilligers zich kouder als video's werden getoond van acteurs die zich verkouden hadden voorgedaan alsof de acteurs beweerden wees warm. De temperatuur van de handen van de vrijwilligers daalde als de bloedvaten naar hun handen vernauwden, ook al bevonden ze zich niet in een koude omgeving.

De meesten van ons die gezond zijn maar zich te koud voelen, hebben echter alleen de schuld. In tegenstelling tot Darwin's Vuurlanders, hebben we ons gewend aan een comfortabel warm gevoel. In de ontwikkelde wereld stellen we onszelf zelden bloot aan kou, laten dure kleding ons beschermen tegen verkoudheid buiten en laten energiebedrijven onze woon- en werkruimten opwarmen.

Door energiebedrijven toe te staan ​​het werk te doen dat ons metabolisme gewoonlijk deed toen we kou ervoeren, kan dit feitelijk bijdragen aan obesitas. We zouden waarschijnlijk allemaal veel beter af zijn als we meer tijd hadden om koud te zijn.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation van Duncan Mitchell, Andrea Fuller en Shane Maloney. Lees hier het originele artikel.