'BoJack Horseman' Seizoen drie beste aflevering: vis uit het water

De film van Sofia Coppola uit 2003 Verloren in vertaling, zou je kunnen beweren, is een sciencefictionfilm. Het heeft alle attributen: een reiziger die met een inwoner een vreemd land binnenstapt en een cultuur die hij niet begrijpt. Gestrand en alleen, het personage van Bill Murray bouwt een kleine wereld voor zichzelf op een buitenlandse planeet. BoJack Horseman 'S vierde aflevering in het derde seizoen, "Fish Out of Water", werkt op vrijwel dezelfde manier, alleen de absurde wereld en het emotionele realisme van de show bieden de show een nog meer unieke wereld om te spelen.

In 'Fish Out of Water' wordt BoJack onder water naar een oceaanmetropool gestuurd om de zijne te promoten secretariaat film. Het onderwaterland wordt bevolkt door waterwezens van de show, die grotendeels afwezig waren in de bovengrondse wereld van de show. De locatie helpt bij het versterken van de soms wankele regels die de show heeft ten aanzien van de antropomorfe dierensamenleving. Door een nieuw land onder water te laten zien, helpt het structuur en regels aan het dierenrijk van de show te geven.

De aflevering ligt op de toespelingen op Vertaling behoorlijk dik. De eerste helft van de aflevering, waarin BoJack ronddwaalt door de stad naar een atmosferische, synth-beladen soundtrack, is een eerbetoon aan de film. Bojack leent ook veel van de narratieve keuzes van de film, zoals het gebruik van taal en cultuur om de protagonist verder te isoleren terwijl hij doorgaat met zijn voortdurende existentiële crisis. Er is zelfs een opname in de latere helft van deze aflevering die de eerste minuten van weerspiegelt Verloren in vertaling.

Beide Verloren in vertaling en 'Vissen uit het water' suggereren dat elke andere samenleving dan de onze een evenwaardige beschaving zou kunnen zijn. Bojack heeft de extra luxe om oceaanschepselen in deze metafoor te kunnen gebruiken, omdat ze altijd zijn vergeleken met uitheemse soorten. Het bouwen van de wereld in deze aflevering gebeurt alleen zo snel en zo natuurlijk. Op het moment dat Bojack van de onderzeeër afstapt, wordt hij geconfronteerd met nieuwe technologie (zijn ademhalingshelm), nieuwe geschreven taal (iets dat lijkt op Cyrillisch maar gemakkelijk leesbaar is voor Engelssprekenden) en wezens die vreemd zijn, zelfs volgens de normen van de show. De barrière tussen BoJack en deze nieuwe locatie is immens tot onoverkomelijk.

Zodra BoJack onder water arriveert, verschuift de toon van de aflevering naar een stomme film, omdat de helm van BoJack voorkomt dat de onderzeese bewoners hem horen en dat hij niet begrijpt wat hun onderzeese taal is. Maar het gevoel van ontzag en verwondering is perfect. De animatie heeft er nooit mooier uitzien dan in deze aflevering, en hoewel de show altijd een unieke look heeft behouden, zelfs met de normen van westerse animatie, voelde deze aflevering bijzonder alsof het echt de enveloppe was. Het is bijna anime-achtig in die zin dat de show zijn Chuck Jones capriolen voor een moment weg gooit in de sfeer van zijn eigen geanimeerde universum.

Terwijl de sci-fi tropen slechts geleend waren in Verloren in vertaling, BoJack Horseman verandert de aflevering in een letterlijke binnenkomst in het genre. Terwijl BoJack, die al een vreemde ruiter is, deze high-rise, high-tech stad met een astronautenhelm aflegt, begeeft hij zich in een wereld die altijd is voorgesteld als de buitenste ruimte op aarde. De oceaan en zijn oneindige mysteries zijn een geminiaturiseerde versie van onze wildste ruimtefantasieën. Tentacled wezens, grote grijze hoofden en langwerpige ogen, en alleen door geavanceerde technologie en onder druk staande voertuigen kan de oceaan worden doorkruist.

Als Verloren in vertaling was de enige inspiratiebron van "Fish Out of Water". Ik zou er nog steeds dol op zijn geweest, maar de totale tijd die is besteed aan het verwijzen naar de film is nog steeds slechts ongeveer de helft van de aflevering. Het beschikt over een lange busrit waarin BoJack een mannelijk zeepaardje helpt bij de geboorte van zeepaardpaarden; BoJack strandde op een verlaten oceaanweg die de wegfilms van Wim Wenders weergalmt; en een reis naar een zoutwaterfabriek die naar beide verwijst Willy Wonka en Charlie Chaplin. Deze aflevering is een petrischaaltje van experimenten.

De show eindigt, zoals gebruikelijk, met de poging van BoJack om zichzelf te actualiseren, en de wereld blijft zichzelf onthullen als een onverschillige machine van het toeval. Maar ik kan mezelf er niet van weerhouden om terug te gaan naar de sci-fi elementen van de show. Het is niet zozeer dat deze aflevering doelbewust deze futuristische richting nastreefde. Net als de rest van de serie omringt het wereldgebouw de grenzen van de centrale thema's van de show: existentialisme en geestelijke gezondheid. Maar tegen het einde, wanneer BoJack's alcoholisme en nicotinevrijstelling worden geholpen door specifiek onder water werkende waterdichte nicotinepleisters en een wodka-zetpil, kan ik niet anders dan me concentreren op de sci-fi-elementen van deze aflevering als zijn kenmerkende eigenschap. Omdat ruimte echt een gratis setting is voor de psyche.

In "Fish Out of Water" leeft BoJack een sci-fi-avontuur vol. Ik denk niet dat het een toeval is dat deze aflevering, die zich richt op het onderwaterleven, en Verloren in vertaling, die plaatsvindt in Japan, hebben de beelden van buitenaardse wezens vastgelegd. Maar voor de eerste keer in de drie seizoenen van de show konden de makers een vreemd en trippy landschap maken met een basis in de vreemde delen van onze echte wereld. Het is belangrijk om op te merken dat BoJack nuchter is voor het grootste deel van deze aflevering, terwijl eerdere afleveringen met krankzinnige beelden er vaak voor zorgden dat BoJack zich op een door geneesmiddelen aangedreven bender bevond. Hier vervangen melancholie en atmosfeer de manische depressie.