Komeet 46P: De kerstkomeet vangen op zijn helderst deze week

Als kometen door de nachtelijke hemel schijnen, kunnen ze verwondering en opwinding brengen aan hen die vanaf de aarde toekijken - of zelfs een gevoel van dreigende ondergang. In het verleden hebben mensen gedebatteerd over wat kometen zijn: een atmosferisch fenomeen, een vuur in de lucht, een ster met een bezemachtige staart?

U krijgt een kans om te zien welke visuele beschrijving het beste bij u past deze maand: komeet 46P / Wirtanen zal naar verwachting uiterlijk half december verschijnen, en dit is misschien zelfs zichtbaar voor het blote oog.

Anatomie van een komeet

Door de studie van Edmond Halley in de 17e eeuw van wat bekend werd als de komeet van Halley, realiseerden astronomen dat kometen zich binnen ons zonnestelsel bevinden. Ze hebben zeer elliptische of langwerpige banen rond de zon. Sommige hebben een baan die veel verder reikt dan Pluto, terwijl andere relatief dichtbij blijven.

Wanneer kometen verder weg zijn in het zonnestelsel, zijn ze niet veel om naar te kijken. Ze worden vaak vergeleken met vuile sneeuwballen. Maar in tegenstelling tot een rotsachtige asteroïde, heeft een komeet ook vluchtige bevroren gassen zoals methaan, koolmonoxide, kooldioxide en ammoniak, samen met hun kern van steen, ijs en stof.

Zie ook: NASA Video van "Weird Go-On" in Comet's Tail May Comet Science herschrijven

Wanneer een komeet dichter bij de zon komt, zorgt hitte ervoor dat de vluchtige elementen van de komeet van vast lichaam veranderen in gas in een proces dat sublimatie wordt genoemd. Terwijl water, methaan, koolstofdioxide en ammoniak vrijkomen, creëert het de staartkometen waarvan bekend is, evenals een heldere wolk die coma rond de kern wordt genoemd.

Kometen hebben eigenlijk twee afzonderlijke staarten: de ene een stofstaart, de andere een ion- of gasstaart. Zonnewind en stralingsdruk duwen de staarten weg van de zon. Ultraviolet licht ioniseert een deel van het staartmateriaal, waardoor een geladen gas ontstaat dat samenwerkt met de geladen zonnewind en uiteindelijk rechtstreeks van de zon wijst. De noncharged dust tail volgt nog steeds de baan van de komeet, wat resulteert in een meer gebogen staart.

Terwijl een komeet door dit proces gaat, zal hij oplichten, wat zorgt voor een geweldige show voor sterrenkijkers - of liever, cometgazers. Voorspellen hoe helder een komeet zal zijn, is echter notoir moeilijk, omdat het nooit precies duidelijk is hoe de gassen zich zullen gedragen. Zelfs het meten van de helderheid is lastig. In tegenstelling tot de manier waarop de helderheid van een ster wordt geconcentreerd in een enkel punt vanuit ons perspectief op aarde, wordt de helderheid van een komeet verspreid over een groter gebied.

Een bezoek van 46P / Wirtanen

Astronoom Carl Wirtanen ontdekte zijn naamgenoot-komeet in 1948. Hij was een bekwame objectjager en gebruikte foto's van de nachtelijke hemel om het snel bewegende object te spotten, althans astronomisch gezien.

De baan van komeet 46P / Wirtanen houdt het vrij dicht bij de zon. Het aphelium, of het verste punt van de zon, is ongeveer 5,1 astronomische eenheden (AU), wat net iets groter is dan de baan van Jupiter. Het perihelium, of de dichtstbijzijnde benadering van de zon, is ongeveer 1 AE, ongeveer de afstand van de aarde tot de zon. Dit pad neemt ongeveer 5,4 jaar in beslag, wat betekent dat het vrij vaak in beeld komt in vergelijking met andere beroemde kometen.

Op dit moment nadert het het perihelium. Het dichtst bij de zon liggende punt valt op 16 december - daarom zal het op deze dag het helderst zijn.

Komeet 46P / Wirtanen is een bijzonder actieve komeet - een hyperactieve komeet - en is meestal lichter dan andere kometen van vergelijkbare grootte. Dit maakt het een goede kandidaat om te bekijken. Voorspellingen suggereren dat het even helder zal zijn als een magnitude 3, die een beetje helderder is dan de zwakste ster in de Big Dipper, Megrez. Er zijn echter enkele voorspellingen die het buiten het zicht van het blote oog houden met een helderste magnitude van slechts 7.6. Het zwakste object dat zichtbaar is met het blote menselijke oog is magnitude 6, onder perfect waarneembare omstandigheden.

Als die magnitudes een beetje uitblijven, komt dat omdat astronomen een achterwaarts systeem gebruiken. Hoe kleiner het getal, hoe helderder het object.

Om te proberen deze komeet te zien, moet je op 16 december een zo donkere hemel als je kunt, wanneer deze het helderst is. Het zal liggen tussen het sterrenbeeld Stier en het Pleiaden sterrencluster.

Als je Comet 46P / Wirtanen niet met je blote oog kunt zien, gebruik dan een verrekijker of een kleine telescoop om een ​​glimp te vangen. De komeet is al in de lucht, maar heeft een telescoop nodig. U kunt nu beginnen met het gebruik van kaarten die 's nachts hun positie aangeven. De locatie aan de hemel betekent ook dat het zichtbaar is voor iedereen behalve de extreem zuidelijkste breedtegraden van de aarde.

De positie van de komeet vlakbij Stier maakt het ideaal om de hele nacht te spotten. Stier bevindt zich net na zonsondergang in het oosten en beweegt zich 's nachts naar het westen.

Mag je een heldere hemel hebben om te observeren. U kunt zelf beslissen of deze komeet voor goede of slechte resultaten voor 2019 zal zijn.

Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation door Shannon Schmoll. Lees hier het originele artikel.