LEVEN wij in een BUITENAARDSE DIERENTUIN? - Strikt Geheim
De vraag hoeveel soorten er op aarde zijn, kan de meest elementaire maar meest ongrijpbare vraag van de wetenschap zijn. Historisch gezien zijn mensen, vanwege een onheilige wetenschappelijke drie-eenheid van vooringenomen technieken, dubieuze extrapolaties en gebrek aan middelen, behoorlijk slecht in het uitvinden hoeveel andere wezens op deze planeet bij ons wonen. Maar dat weerhield onderzoekers van Indiana University er niet van om het de oude universiteitsworst te geven: op basis van datasets en universele schaalwetten voorspellen ze dat de aarde misschien wel 1 biljoen soorten is.
Als dat klopt, betekent deze schatting dat 99,9 procent van de soorten niet genoemd en onontdekt blijft. In de Proceedings van de National Academy of Sciences, professor Jay Lennon en postdoctorale collega Kenneth Locey schrijven dat hun werk laat zien hoeveel diversiteit nog moet worden beschreven.
"Tot nu toe hebben we niet geweten of aspecten van biodiversiteit schalen met zoiets simpels als de overvloed aan organismen", zegt Locey in een verklaring. "Het blijkt dat de relaties niet alleen eenvoudig maar krachtig zijn, wat resulteert in de schatting van meer dan 1 biljoen soorten."
Dit aantal is veel groter dan eerdere voorspellingen - schattingen die Locey en Lennon schreven waren gebaseerd op een "dramatisch onder-bemonsterde" diversiteit van micro-organismen. Voordat wetenschappers in staat waren high-throughput-sequencing te gebruiken, negeerden ze in feite de miljarden organismen die in microscopische ruimten zoals bodem leven, in plaats daarvan gericht op grotere en meer voor de hand liggende flora en fauna. Deze tegenstrijdige kijk op soorten, betoogt sommige wetenschappers, is een voortzetting van een reeks historische misverstanden die zich hebben voorgedaan sinds de tijd van Charles Darwins 'Origin of Species'.
Hoewel Darwin nu wordt gecrediteerd voor de theorie van de evolutie en de niet-bestendigheid van soorten, was zijn bewoording over soorten in zijn beroemde tekst allesbehalve duidelijk: beschrijvingen van soorten als zowel "redelijk goed gedefinieerde objecten" als "variëteiten … elke twee bij elkaar verbindend" nauw verwante vormen. "Zijn onnauwkeurige definities leidden tot een eeuwige verwarring over wat een soort werkelijk is. In feite creëerde hij een studiegebied en richtte hij tegelijkertijd een gigantische hindernis op om vooruitgang te boeken op dat gebied. Goed gedaan, Chuck.
Vandaag - mede dankzij inspanningen van de National Science Foundation om de lacunes in het begrijpen van de biodiversiteit van de aarde tegen 2020 in te vullen - gaan taxonomen voorop en proberen de wezens van de planeet te ontdekken en te categoriseren. Maar de schattingen liepen nog steeds sterk uiteen, met enkele deskundigen die suggereerden dat het aantal slechts drie miljoen zou kunnen zijn. In een rapport uit 2014 schreef de NSF dat er wereldwijd 8,7 miljoen eukaryotische soorten kunnen voorkomen, een aantal dat suggereerde dat 86 procent van de bestaande soorten op het land en 91 procent van de soort in de oceaan nog niet was ontdekt. Dat aantal - 8,7 miljoen - wordt nog steeds overschaduwd door de schatting van de biljoen van 1 biljoen die deze week is aangekondigd.
De studie van Lennon en Locey (deels gefinancierd door de NSF) richt zich op wat langer over het hoofd is gezien: microscopisch kleine soorten. Hun analyse is de grootste ooit over microbiële gegevens - een onderzoek van 5,6 miljoen microscopische en niet-microscopische soorten uit 35.000 locaties over de hele wereld, behalve voor Antarctica. Genetische sequencing, schrijf de onderzoekers, heeft een "ongekend grote pool van informatie" opgeleverd.
De gegevens zijn deels ontleend aan de uitgebreide collectie van het Human Microbiome Project van de National Institutes of Health, de Tara Oceans Expedition en het Earth Microbiome Project. Het team paste vervolgens schaalveranderingswetgeving toe - die lineaire veranderingssnelheden voorspelt en sinds de negentiende eeuw in biologische voorspellingen is opgenomen - tot een lognormaal model van biodiversiteit om de schaal van alle macro- en micro-organismen op aarde te voorspellen.
"We vermoedden dat aspecten van biodiversiteit, zoals het aantal soorten op aarde, zouden schalen met de overvloed aan individuele organismen", zegt Lennon. "Na het analyseren van een enorme hoeveelheid gegevens, observeerden we eenvoudige maar krachtige trends in hoe biodiversiteit verandert in schalen van overvloed."
Hoewel het opwindend is om te denken dat er een biljoen soorten zijn, is de waarschijnlijkheid dat ze allemaal in een van onze levens worden ontdekt en gecatalogiseerd, vrijwel onbestaande. Bioloog Camilo Mora schrijft in PLOS Biology:
"Rekening houdend met de huidige beschrijvingen van eukaryote soorten in de afgelopen 20 jaar, het gemiddelde aantal nieuwe soorten beschreven per taxonoomcarrière (dwz 24,8 soorten) en de geschatte gemiddelde kosten om diersoorten te beschrijven (US $ 48.500 per soort) en aannemende dat deze waarden blijf constant en zijn algemeen onder taxonomische groepen, het beschrijven van de resterende soorten van de Aarde kan wel 1.200 jaar duren en zou 303.000 taxonomen nodig hebben voor een geschatte kostprijs van US $ 364 miljard."
En dat is als de soort waar we naar op zoek zijn niet uitsterven voordat we ze vinden. In tegenstelling tot Pokémon, vrij zeker dat we ze niet allemaal zullen vangen.
Mensen die denken dat de aarde plat is, zijn verkeerd, maar Flat-Earthers zijn geen noten
In het geval dat je het geluk hebt gehad om de recente hysterische Twitter-rants en -kopschriftkoppen te missen: Er zijn vandaag mensen die geloven dat de aarde plat is. De algemene theorie van Flat-Earthers is dat de aarde schijfvormig is, met het noordpoolgebied in het midden en het Antarctische ijs (bewaakt door NASA) langs de randen, ...
Maart Volle maan: Hoe de volle wormmaan zijn aardse naam kreeg
Ondanks het etiket lijkt de maan niet op wormen. In feite wordt de volledige wormmaan zo genoemd omdat hij samenvalt met de heropleving van regenwormen.
Paaseiland: een populaire theorie over zijn oude mensen kan verkeerd zijn
In een studie die maandag is gepubliceerd, beweren wetenschappers van de Universiteit van Californië, Los Angeles, de Universiteit van Queensland en het Field Museum of Natural History dat de meest iconische kenmerken van het eiland ook het beste bewijs zijn dat de oude Rapa Nui-samenleving geavanceerd en synergetisch was.