Vrouwelijke superhelden veroverden strips in 2015, tv en films niet zo veel

Dit was een groot jaar voor superhelden en sidekicks die toevallig vrouwelijk zijn. Netflix heeft zijn enorm populaire, maar ongelijkmatige versie uitgebracht Jessica Jones (die ook een beetje Hellcat bevatte); CBS ging in première Super meid, geportretteerd als zowel emotioneel complex als suikerzoet door Melissa Benoist; Avengers: Age of Ultron bevorderde de liefde van Black Widow met Bruce Banner en gaf ons perma-angry Scarlet Witch, die zich bij de JV-ploeg voegde. En dat was verre van het einde ervan.

Mierenman gaf zijn enige vrouwelijke personage haar eigen superpak in een volgorde van volgordes, en beloofde ons een uiteindelijke Wesp film. Wonder Woman verscheen, maar zei niets, in trailers voor Batman vs. Superman: Dawn of Justice. Harley Quinn van Margot Robbie inspireerde veel opwinding en de twee andere vrouwelijke personages in Suicide Squad, Enchantress (Cara Delevigne, celebrity malcontent) en Katana (Karen Fukuhara) waren, nou ja, ook in trailers, nauwelijks!

2015 voor vrouwelijke superhelden in film en tv was deze emoji: ¯_ (ツ) _ / ¯. Het is zeker leuk om meer vrouwen in big-budget superheldenmedia te zien, maar het vieren van de komst van twee vrouwelijke hoofdrolspelers en een handvol geseksualiseerde zijpersonages voelt een beetje raar, vooral als je de gigantische sprong voorwaarts beschouwt die vrouwelijke superhelden in strips meenamen jaar.

Als 2015 een lauw jaar was voor live-action vrouwelijke superhelden, was het een ware renaissance voor vrouwelijke superhelden in hun eerste, en belangrijkste, medium. Door vrouwen geleide strips waren dit jaar zo populair dat de uitgevers zich helemaal overgaven om reeksen uit eerdere jaren opnieuw uit te geven, waaronder DC's She-Hulk, in een poging om de vraag van het publiek bij te houden.

Het mooie van strips is dat alles canon kan zijn, zelfs als uitgeverijen alleen besluiten om een ​​alternatieve tijdlijn te verkennen voor een handvol problemen. Het vermogen om in andere dimensies en tijdlijnen te gender-swappen, zoals Aarde 65, toegestane personages zoals Spider Gwen en haar rivaal, een geslachtsgeruilde, zwarte, vrouwelijke Captain America om te gedijen.

Spider Gwen, in een wereld waarin Peter Parker snel (en op mysterieuze wijze) werd verslagen en zijn vriendin Gwen Stacy een beetje door een radioactieve spin werd verslagen, laat het vertrouwde New York City-oorsprongsverhaal spelen in de witte en roze esthetiek van Gwen. Spider Gwen is met name minder grappig dan haar mannelijke tegenhanger, maar ze is een interessant experiment in geslacht en toon bij Marvel.

De andere gender-swap-experimenten van Marvel zagen meer succes. De makers van Thor: Goddess of Thunder drong aan op de vrijlating van het stripverhaal dat de mysterieuze vrouw die de hamer van Thor hanteerde, niet She-Thor of Thorina was, of enige andere domme draai, maar in plaats daarvan gewoon Thor, rechtmatige drager van Mjölnir. 2015's vrouw Thor verkocht de strips van haar mannelijke tegenhanger met een verbazingwekkende marge. Toen de strips onthulden dat de oorspronkelijke Thor het recht op zijn hamer aan Jane Foster had verloren, was het publiek opgetogen. (Je kent trouwens Jane Foster.) Denk aan Natalie Portman, het personage dat in de Thor films en wordt komisch genoemd in zowel de Avengers films? Dat is zij, behalve in het stripuniversum dat ze doodgaat als gevolg van blootstelling aan straling.)

Misschien geïnspireerd door het succes van zijn vrouw Thor, Marvel heeft in 2015 een volledig vrouwelijke Avengers-strip uitgebracht Een kracht. Deze nieuwe ploeg, wonend in een wereld zonder mannen genaamd Arcadia, vocht buitenaardse wezens en beschuldigde elkaar van sabotage voor een volledige vlucht.Niemand was verrast toen de primaire boosdoener Loki bleek te zijn (door fans "Lady Loki" genoemd). A-Force wordt geleid door een meer serieuze dan gewone She-Hulk en bevat vrouwelijke versies van mannelijke klassiekers zoals Hawkeye, een zichtbaar zwangere Spider Woman en Spider-Gwen; typisch vrouwelijke klassiekers zoals Scarlet Witch, Agent Carter, Storm, Black Cat en Enchantress; een verzameling tienerhelden waaronder Dazzler, Ms. America, Sister Grimm en Shadowcat; en Carol Danvers als Captain Marvel. Hoewel de reeks niet voldoende in de persoonlijkheid van elke held kon graven, creëerde het een opstapje naar de solo-run van elke held, die ze allemaal in één fundamentele wereld wortel schoot. Het gaf nieuwe kijkers ook een verbluffende selectie vrouwelijke helden die film- en televisie-aanpassingen verdienen.

Wonder verkende ook de militante kapitein Marvel, kort in het kort over tijdreizen en de introductie van de Banshee Squad, Cap's horde vrouwelijke soldaten uit de jaren 40. Deze hedendaagse versie van Captain Marvel, of Carol Danvers, is een van de meest gewilde vrouwelijke rollen in Hollywood geworden. Genresde actrices lopen het gamma van ongepast jonge en goofy (Jennifer Lawrence) tot opwindend passen (Emily Blunt, Mission Impossible 'S Rebecca Ferguson, en Vikingen 'S Katheryn Winnick).

Wonder speelde Carol Danvers als een folie voor zijn nieuwe fan-favoriet Mevrouw Marvel 'S Kamala Khan. Hoewel Kamala erin slaagde haar eigen avonturen te beleven, maakte ze kennis met haar superheld-vermogens en nam ze regelmatig contact op met kapitein Marvel. Doreen Green, aka The Unbeatable Squirrel Girl, kreeg vergelijkbare steun van Marvel-helden waaronder Wolverine en Tony Stark.

In 2015 maakte ze comic-run, versloeg ze vijanden zo groot als Galactus met behulp van informatie over schurk trading cards voor haar gemaakt door Deadpool. Beide Mevrouw Marvel en Squirrel Girl geïllustreerd dat vrouwelijke superhelden niet grimmig hoeven te zijn om serieus te worden genomen; naast het zijn van oprechte en nauwkeurige afbeeldingen van vrouwelijke adolescentie, waren beide strips legitiem grappig. Aan het einde van het jaar bracht Marvel de eerste uitgave uit van Moon Girl en Devil Dinosaur, dat al een realistische weergave is van een nog jongere vrouwelijke superheld.

Voortdurend inhaalbewegend naar de innovatie van Marvel, bracht DC in 2015 een van de meest succesvolle vrouwelijke superheldscampagnes uit door twee van zijn jonge heldinnen naar Burnside te verplaatsen, een nieuwe wijk in Gotham die verdacht veel op Bushwick lijkt. Thuis in de hippe nieuwe wijk van Gotham is DC nieuw Batgirl en frenemy Zwarte kanarie versloeg schurken door codering, hacken en ouderwetse vuisten. Zwarte kanarie werd een rustige blik op indiemuziek en begon later op het jaar een langzame spanningstoot op te bouwen, maar Batgirl scheen, gebruikmakend van sociale media en sms'en op een niet-cringeworthy manier die organisch aan zowel de personages als de millennial lezers voelde.

Vrouwelijke superhelden slaagden dit jaar duidelijker in strips, in tegenstelling tot in film en televisie, omdat hun schrijvers en ontwerpers weigerden hen als gimmicks te behandelen. Sommige personages, zoals Captain Marvel, verwierpen vrouwelijkheid en gedroegen zich puur als soldaat. Sommigen, zoals de Batgirl van Burnside of Spider-Gwen, omhelsden wat speciaal is aan het meisje zijn, hun persoonlijkheden uitspelen in de context van tiener zijn, optimistisch, en bovenmenselijk. Zodra film en televisie de media bevolken met meer vrouwelijke superhelden, zullen we een vergelijkbaar verbredingseffect ervaren en kijkers hoeven niet te applaudisseren voor vrouwelijke superhelden omdat ze de enige zijn die beschikbaar zijn. Strips hebben ons getoond dat alles mogelijk is.