De RUIMTE-wet maakt het legaal om te mijnen voor water in de ruimte

De wetsvoorstel voor de SPACE-wet van 2015 is geslaagd voor beide huizen van het Congres. Elke dag gaat het naar het Oval Office voor de handtekening van president Barack Obama. Als het een wet wordt - en dat is zeer waarschijnlijk ook het geval - heeft de SPACE-wet (de Amerikaanse wet op de commerciële lancering van concurrentievermogen) grote gevolgen voor hoe mensen ruimtevaartactiviteiten uitvoeren.

Het eerste belangrijke dat de wet zou doen, is om private ruimtevaartbedrijven (SpaceX, Virgin Galactic, Blue Origin, enz.) Een uitgebreide buffer van acht jaar te geven voordat overheidsregels van kracht worden om innovaties en technologiestandaarden te reguleren. Overheidsreglementen worden vastgesteld om het risico te beperken dat er iets gebeurt tijdens een commerciële ruimtevlucht. Dat is niet helemaal een slecht idee, vooral als je bedenkt hoeveel privé raketten en schepen zijn opgeblazen in de afgelopen paar jaar.

Dat is natuurlijk de prijs van R & D. Je wordt niet beter in iets, tenzij je het meerdere keren hebt uitgeprobeerd, en dat is precies wat Elon Musk, Jeff Bezos, Richard Branson en andere miljonair space-oligarchen proberen te doen: Beter worden bij ruimtevluchten zodat ze eindelijk kunnen voldoen aan de normen van de overheid. De uitstel van uitstel - nu verlengd tot september 2023, zal deze bedrijven wat meer tijd geven om te leren zonder bang te hoeven zijn voor represailles.

NASA-beheerder Charles Bolden heeft benadrukt dat het noodzakelijk is dat particuliere bedrijven (letterlijk) opstijgen en een prominentere rol spelen in ruimtevaart en verkenning. Om ruimtevaart vooruit te laten gaan in de 21e eeuw en een groter deel van ons leven te worden, zal NASA de teugels van sommige operaties moeten overhandigen aan andere entiteiten die het kapitaal hebben om in lanceringen te investeren en dingen uit te trekken.

Het tweede deel van de factuur - over de rechten van ruimtebronnen - is veel crucialer. De wet zou bedrijven eigendomsrechten verlenen voor middelen die worden gevonden en gewonnen uit asteroïden en andere rotsen die rondzweven in de ruimte. De SPACE-wet is het eerste stuk van de Amerikaanse wetgeving om het probleem van natuurlijke hulpbronnen achter de baan van de aarde aan te pakken - en het zegt in feite: "vinders-houders". Titel IV van de wet definieert 'ruimtebron' als 'een abiotische bron in situ in ruimte. "Dat betekent vrijwel alles waar iemand gebruik van kan maken.

Hoewel de wet het bezit van asteroïden en planeten uitdrukkelijk verbiedt - wat sowieso in strijd zou zijn met internationale verdragen - maakt dit de weg vrij voor bedrijven om plannen te maken om mijn asteroïden, en zelfs de maan, te gebruiken voor bronnen. NASA heeft al voorstellen ontvangen voor hoe mensen een robot op het oppervlak van een asteroïde in de buurt van de aarde kunnen laten landen en er in kunnen graven voor bronnen.

Welke middelen zouden mensen precies zoeken? Het antwoord is water. Water is niet alleen een belangrijke hulpbron om mensen in leven te houden. Het heeft ook een groot potentieel voor gebruik als raketbrandstof. Als mensen op dit moment naar andere werelden willen reizen, moeten ze al hun brandstof bij zich hebben, waardoor ze opslagbeperkingen creëren en ook noodzakelijk zijn meer brandstof om alles rond te sjouwen. Maar als we verschillende plaatsen in de ruimte kunnen mijnen voor water, kunnen we onderweg schepen bijtanken.

Er is zelfs water op de maan - misschien wel miljarden tonnen - zittend onder het rotsachtige oppervlak. NASA zelf ontwikkelt momenteel twee verschillende missies die zullen onderzoeken hoe het te ontginnen en op te slaan, en tenminste enkele bedrijven zoals Moon Express en Shackleton Energy Resources ontwikkelen ook technologieën voor dergelijke operaties.

Watermijnen op het maanoppervlak transformeren de maan plotseling in een essentieel stopplaats voor bemande schepen die op weg zijn naar Mars en verder. Zoals ik al vele malen eerder heb genoemd, zal de maan een cruciale rol spelen in het helpen van ons om astronauten naar Mars te sturen. NASA wil de komende asteroïde omleidingsmissie gebruiken als een bewijs van het concept om gigantische rotsen van het oppervlak van asteroïden in de nabije aarde te halen en ze in de baan van de maan te plaatsen. De praktische redenen zijn onduidelijk, maar ik vermoed sterk dat als NASA in de toekomst verwacht om water te gebruiken als een jet-drijfmiddel, het de maan wil gebruiken als een hub voor wateropslag. Dit zou niet alleen beperkt kunnen zijn tot het uit de grond halen van water; het kan zich ook uitstrekken tot het houden van veel rotsen in een maanbaan waaruit water gemakkelijk kan worden gewonnen.

Water is in feite de belangrijkste bron waar we naar zoeken en gebruiken wanneer ruimtevaart uiteindelijk een normale manier van leven voor de mens wordt. En de SPACE Act is de eerste stap naar het veranderen van het zonnestelsel in onze eigen enorme zandbak - waar we rondrennen voor begraven schat voordat iemand anders er toegang toe heeft. Naarmate het vooruitzicht om astronauten naar Mars te brengen waarschijnlijker wordt, kunnen we verwachten dat de maan transformeert van een baken van ontdekking in een continent dat de aandacht trekt van industriëlen over de hele wereld.