5 Mensen die hun Vorige Leven Herinneren!
Inhoudsopgave:
Mind reading en het vermogen om de toekomst te voorspellen zijn geen vaardigheden die mensen over het algemeen associëren met het menselijk ras. Toch laat onderzoek zien dat veel mensen echt geloven in het bestaan van psychische krachten.
Je zou denken dat gevallen van bewezen psychische fraude door de jaren heen de geloofwaardigheid van psychische claims zouden verzwakken. Er zijn historische gevallen geweest, zoals Lajos Pap, het Hongaarse spiritistische medium, waarvan werd vastgesteld dat ze schijnverschijnselen deden bij dieren. En meer recentelijk werd de zelf-beschreven paranormale James Hydrick onthuld als een bedrieger. Hydrick bekende zijn paranormale demonstraties waarbij trucs werden geleerd in de gevangenis.
Een ander opmerkelijk voorbeeld betrof televangelist Peter Popoff. Zijn vrouw gebruikte een draadloze zender om informatie over predikanten naar Popoff via een oortje uit te zenden. Popoff beweerde deze informatie op paranormale wijze te ontvangen en groeide op naar roem als gastheer voor een nationaal televisieprogramma, waarin hij schijnbaar wonderbaarlijke genezingen uitvoerde bij leden van het publiek.
Misschien vind je dit ook leuk:
Maar ondanks dergelijke gevallen zijn er nog steeds veel mensen die vast geloven in de kracht van paranormale vermogens. Volgens een Amerikaanse Gallup-enquête, bijvoorbeeld, gelooft meer dan een kwart van de mensen paranormale vermogens - zoals telepathie en helderziendheid.
De gelovigen
Een recent rapport kan helpen om enig licht te werpen op waarom mensen blijven geloven in psychische vermogens. De studie testte gelovigen en sceptici met hetzelfde niveau van onderwijs en academische prestaties en ontdekte dat mensen die in psychische vermogens geloven, minder analytisch denken. Dit betekent dat ze de neiging hebben om de wereld vanuit een subjectief persoonlijk perspectief te interpreteren en kritieke informatie niet serieus nemen.
Gelovigen beschouwen psychische claims ook vaak als bevestigend bewijsmateriaal - ongeacht hun bewijsgrondslag. Het geval van Chris Robinson, die zichzelf als een "droomdetective" noemt, toont dit aan.
Robinson beweert terroristische aanslagen, rampen en sterfgevallen door beroemdheden te hebben voorzien. Zijn beweringen komen voort uit beperkt en twijfelachtig bewijs. Tests uitgevoerd door Gary Schwartz aan de Universiteit van Arizona gaven ondersteuning voor het vermogen van Robinson, maar andere onderzoekers die vergelijkbare methoden gebruikten, konden de conclusie van Schwartz niet bevestigen.
Vaag en generaal
Psychische claims zijn vaak algemeen en vaag - zoals het voorspellen van een vliegtuigcrash of de dood van een beroemdheid - en dit is gedeeltelijk waarom zoveel mensen geloven in de mogelijkheid van psychische vermogens.
Dit staat bekend als het Barnum-effect, een veel voorkomend psychologisch fenomeen waarbij mensen de neiging hebben om vage, algemene persoonlijkheidsbeschrijvingen te accepteren die op zichzelf van toepassing zijn.
Onderzoek heeft bijvoorbeeld aangetoond dat individuen hoge nauwkeurigheidsclassificaties geven aan beschrijvingen van hun persoonlijkheid die zogenaamd specifiek op hen zijn afgestemd, die in feite vaag en algemeen genoeg zijn om op een breed scala van mensen van toepassing te zijn. De naam verwijst naar de circusman Phineas Taylor Barnum, die een reputatie had als een meester psychologische manipulator.
Onmogelijk om te valideren
Veel paranormale claims zijn ook onmogelijk te bevestigen gebleken. Een klassiek voorbeeld is de bewering van Uri Geller dat hij het voetbal heeft "gewild" om tijdens een strafschop op Euro 96 te bewegen. De balbeweging gebeurde spontaan in een ongecontroleerde omgeving en Geller maakte de claim retrospectief.
Wanneer geprofeste vaardigheden onderhevig zijn aan wetenschappelijk onderzoek, zetten onderzoekers ze in het algemeen in diskrediet. Dit gold voor Derek Ogilvie in de tv-documentaire van 2007, De Million Dollar Mind Reader. Onderzoek concludeerde dat Ogilvie oprecht geloofde dat hij krachten bezat, maar niet in staat was om de gedachten van baby's te lezen.
En wanneer wetenschappers paranormale claims hebben onderschreven, is de kritiek meestal gevolgd. Dit gebeurde in de jaren 70 toen natuurkundigen Russell Targ en Harold Puthoff een paper publiceerden in het prestigieuze tijdschrift Natuur, wat het idee ondersteunde dat Uri Geller echt paranormaal begaafdheid bezat. Psychologen zoals Ray Hyman weerlegden dit - en wezen op belangrijke methodologische tekortkomingen. Deze omvatten een gat in de laboratoriummuur dat uitzicht bood op tekeningen die Geller 'psychisch' had gereproduceerd.
Zie ook: Goop's "Medical Medium" Anthony William Dispenses Junk Science
Mixed Evidence
Een andere factor die geloof in psychische vermogens mogelijk maakt, is het bestaan van wetenschappelijk onderzoek dat positieve bevindingen oplevert. Dit versterkt de mening van gelovigen dat claims echt zijn en fenomeen reëel, maar negeert het feit dat gepubliceerde studies vaak worden bekritiseerd en replicatie noodzakelijk is om algemene acceptatie te laten plaatsvinden.
Een prominent voorbeeld hiervan was een paper van sociaal psycholoog Daryl Bem in de hoge kwaliteit Journal of Personality and Social Psychology. Er werd gezegd dat het onderzoek steun toonde voor het bestaan van precognitie (bewust cognitief bewustzijn) en voorgevoeligheid (affectieve vrees) van een toekomstige gebeurtenis. Maar andere onderzoekers slaagden er niet in deze resultaten te reproduceren.
Manier van denken
Het lijkt er dus op dat mensen ondanks voorvallen van fakery, valsheid in geschrifte en bedrog - evenals gemengd bewijsmateriaal - nog steeds zullen blijven geloven in paranormale verschijnselen. Onderzoek heeft inderdaad aangetoond dat een op de drie Amerikanen denkt dat ze een psychisch moment hebben meegemaakt - en bijna de helft van de Amerikaanse vrouwen beweert dat ze de aanwezigheid van een geest hebben gevoeld.
Of dit nu komt door een gebrek aan analytische vaardigheden, echte ervaringen, of gewoon om de wereld een beetje interessanter te maken, het lijkt erop dat gelovigen zullen blijven geloven - ondanks dat de wetenschap anders aangeeft.
Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd op The Conversation van Neil Dagnall en Ken Drinkwater. Lees hier het originele artikel.
De Momo-uitdaging: hoe het begon, wat het betekent en waarom het zo raar is
Lokale en nationale nieuwsuitzendingen zijn dol op de 'Momo-uitdaging'. Het virale nieuwsbericht houdt naar verluidt anonieme vreemdelingen op het internet in die kinderen een reeks steeds verontrusten instructies geven, waaronder het vertellen van hen om zichzelf pijn te doen. Maar het maakt niet uit of het "echt" is of niet.
Wat maakt je blij? het is misschien niet wat je denkt dat het is
De simpele vraag waar je blij van wordt, kan moeilijk te beantwoorden zijn. Het is misschien niet wat je denkt, dus sloot veronderstellingen af en begin opnieuw.
Panromantisch aseksueel: wat het is en wat het niet is
Ben je in een romantische relatie, maar merk je dat je niet geïnteresseerd bent in seks met je partner? Je bent misschien een panromantische aseksueel. Verward? Nou, lees verder.