Waarom verwerpen meer Amerikanen het label "milieuactivist"?

Hoewel klimaatverandering algemeen wordt beschouwd als een van 's werelds meest urgente problemen in de 21e eeuw, identificeren steeds minder Amerikanen zichzelf als' milieuactivisten '. Uit een recente Gallup-peiling blijkt dat het aantal Amerikanen dat zichzelf als' milieuactivisten 'beschouwt, is gedaald 34 % in de afgelopen 25 jaar.

Deskundigen wijzen op politieke polarisatie van milieukwesties hier in de VS in de afgelopen decennia die de belangrijkste boosdoener zijn voor de afname van zelf-identificerende milieuactivisten. In 1991 identificeerde maar liefst 79% van zowel de Democraten als de Republikeinen zich als milieuactivisten. Vandaag, terwijl de zelfidentificatie aan beide zijden van het gangpad is afgenomen, hebben de Democraten bijna twee keer zoveel kans zich te identificeren met de term; slechts 27% van de Republikeinen geïdentificeerd als milieuactivisten, terwijl 56% van de Dems positief geïdentificeerd met de term. In de huidige verkiezingscyclus lijkt het erkennen van milieukwesties alsof het anathema was voor kandidaten aan de rechterkant, ondertussen hebben kiezers aan de linkerkant kritiek geuit op het gebrek aan inhoudelijke vragen over het milieu in de Democratische debatten van dit seizoen.

Er moet op worden gewezen dat de omgeving net zo werd gepolitiseerd een kwarteeuw geleden als het nu is, maar lang niet zo partijdig. 25 jaar geleden domineerde het milieu het politieke debat in dit land, maar in tegenstelling tot een partij die het bestaan ​​ontkende. In feite was de omgeving in de verkiezing van 1992 misschien wel het grootste probleem: de zittende Republikeinse George Bush en uitdager Bill Clinton vochten hand in hand om te bewijzen aan kiezers die de milieuvriendelijker president waren.

De afname van zelfverklaarde milieuactivisten is misschien minder een kwestie van minder en minder Amerikanen die schijten over het milieu, en meer een kwestie van semantiek. Over het algemeen oefenen wij Amerikanen meer milieuvriendelijke gedragingen uit dan ooit tevoren. Recycling, vermindering van het energieverbruik en een prioriteit voor het kopen van milieuvriendelijke producten zijn gemeengoed geworden; het is mogelijk dat voor velen de term 'milieuactivist' nu een soort van milieuactivisme kan afleiden. Volgens een recente Pew Research-studie ondersteunt bijna 74% van de volwassenen in de VS het milieu te beschermen, ondanks het dalende aantal mensen dat zichzelf wil identificeren als milieuactivisten.

Dingen zoals het kopen van elektrische auto's en het installeren van zonnepanelen op huizen - iets dat al tien jaar geleden als vrij radicaal werd beschouwd - zijn nu wat 'normale' mensen doen. Ondertussen zijn de doelpalen verschoven naar het punt waar 'environmentalism' extremere maatregelen betekent zoals het bezetten van bruggen of het neerhalen van illegale walvisschepen.

Dat gezegd hebbende, andere peilingen geven weliswaar enige geloofwaardigheid aan het feit dat de titels terzijde, Amerikanen zijn nu eigenlijk minder bezorgd om een ​​aantal individuele milieuproblemen dan in 1989. Respondenten in 2016 maken zich minder snel zorgen over vervuiling in de lucht en water. Zelfs na het veel gepubliceerde loodvergiftigingsincident in Flint, Michigan, waren Amerikanen nog steeds minder bezig met vervuiling in drinkwater dan in de late jaren 80.

Er is altijd een zeker niveau van cognitieve dissonantie geweest als het gaat om Amerikanen en het milieu: decennia lang hebben we de conceptuele ernst van milieuproblemen kunnen herkennen, terwijl we afstand hebben genomen van de werkelijke gevolgen of mogelijke oplossingen. In de jaren zeventig was de meerderheid van de Amerikanen zich ervan bewust dat luchtvervuiling en watervervuiling een probleem vormden, maar prioriteit gaven aan het creëren van banen, zelfs aan "vuile" banen die vertrouwden op enorme hoeveelheden vervuiling.

Tegenwoordig geloven bijna 3 op de 4 Amerikanen dat 'het land alles moet doen om het milieu te beschermen', maar minder dan de helft van de Amerikanen vindt dat het milieu een prioriteit moet zijn voor de overheid. Volgens een onderzoek van de Pew Research van januari was milieubeleid minder een prioriteit, zoals de economie, het terrorisme, de kosten voor gezondheidszorg, immigratie en het terugdringen van het begrotingstekort.

Het is waarschijnlijk het beste om niet te veel te lezen in de trend van afnemende aantallen Amerikanen die zichzelf identificeren als 'milieuactivisten'. We hebben inderdaad meer milieuvriendelijke gedragingen aangenomen dan in de afgelopen halve eeuw, maar er is een bijna consensus in de wetenschappelijke gemeenschap dat klimaatverandering een zeer reële zaak is en dat de planeet op weg is naar een grootschalige milieucrisis.

Echter, na het maken van zulke belangrijke stappen in het verhogen van het bewustzijn en vooral een maatschappelijke push om bewust milieugedrag te veranderen, is het belangrijk dat we niet te zelfgenoegzaam worden. We doen het beter dan vroeger, maar de meeste experts beweren dat labels verdoemd zijn, we doen nog steeds niet genoeg.