Elf Cowboys op 'The Shannara Chronicles' Bekijk 'Star Trek' Omdat tv gek is

The Shannara Chronicles oorspronkelijk beweerde een hoge fantasieshow te zijn, bevolkt met helden, edelen, Gandalf-achtige druïden en tonnen elven. En zo is het ook, maar het is ook iets anders - iets veel vreemder dan iemand redelijkerwijs had kunnen verwachten om uit MTV te komen, met zijn focus op onophoudelijk ontluikende romantiek en rebellie.

Wie had dat voorspeld, met slechts twee afleveringen over, Shannara zou een afleiding nemen die een Star Trek geinspireerde cowboy, rave? Niemand buiten de schrijverskamer.

Deze week boeide een stel hippies en hipsters Spock omdat ze een elf waren terwijl ze toekeken tocht, hier gepresenteerd als primaire documentatie van de historische reizen van de mensheid naar de ster. Daarna dansten ze op elektronische muziek in een fantasy-rave en haalden de titel "Weirdest Scene on Television This Week" uit De X bestanden.

Wat is hier aan de hand? Hoe werd de quest Hero of Thousand Faces slecht? Glimworm outtake?

Het antwoord heeft alles te maken met de wens van de show om zowel de fantasy- als de post-apocalyps-genrekaders te controleren. The Shannara Chronicles leunt in de Planeet van de apen, post-mensdom aard van de Shannara de omgeving van de wereld. In de eerste paar boeken van de serie was er een implicatie dat dit een post-apocalyptische aarde zou kunnen zijn in plaats van alleen maar een normale hoge fantasieënetting, maar het maakte op geen enkel niveau een enorm verschil, behalve wat achtergrondinformatie. kleur. Dit veranderde in latere romans, met hele verhaallijnen gebouwd rond schurken kunstmatige intelligenties en dergelijke.

De Shannara show, aan de andere kant, heeft alles te maken met de oude aarde-instelling. Vanaf het begin was het aanwezig op de achtergrond, maar naarmate het seizoen vorderde, werd het een steeds belangrijker element in de plot. Hier is giftig afval, gebruikt voor een ontploffing om weg te komen van een demon; er is een verlaten middelbare school, met een lettermanjas beschikbaar voor de elfprinses Amberle om aan te trekken als ze moet opwarmen. En nu is er een menselijke kolonie die op zoek is naar oude technologie en die gebruikt om te overleven in een ruwe omgeving. Dat is logisch, maar, jongen, is het in snel tempo uitgegroeid tot verwijzende onzin.

Wat is Shannara gaan met deze scènes? Waarom heeft het het oude aardse potentieel van de omgeving zo overdreven benadrukt dat het het bronmateriaal overstijgt? Waarom neemt het de tijd om hierop te focussen, in plaats van de sluipende horror en militaire fantasie van het originele boek dat zo goed werkte? Aan het kijken The Shannara Chronicles geeft geen antwoord op deze vragen. Er is hier geen samenhangend geheel en er zijn nog maar twee afleveringen over. Aan de ene kant: geen goed teken. Anderzijds: de belachelijkheid is fascinerend.