De psychoactieve Opioïde Kratom kan een breder medicijn legalisatie-debat forceren

Terwijl het pot-debat voortwoekert, stort kratom, een psychoactieve drug gemaakt van de bladeren van een Zuidoost-Aziatische boom, stilletjes de online markt voor recreatieve drugs. De Xanax-achtige hoge, geruchten bijwerkingen en verslavend potentieel hebben sommige drugsbendesers die jeuken om het te verbieden. Maar, zoals artsen tijdens een hoorzitting in Wisconsin dinsdag opmerkten, is het een stuk minder gevaarlijk dan de voorgeschreven opioïden die bijna 9 miljoen Amerikanen in hun greep hebben. Het kan zelfs een manier bieden om te helpen.

Is het noodlot van kratom om onnodige criminalisering te ondergaan, in navolging van zijn nu algemeen aanvaarde en medisch heilzame groene voorganger? Het antwoord op die vraag is niet alleen relevant voor gebruikers, maar ook voor precedenten.

Een oude favoriet / klassieker van #phytoextractum. Ik krijg zelden los blad #kratom (voornamelijk omdat ik het nooit in bulk kan vinden voor bulkprijzen) maar phytos Bali-blad is een geweldige brandwond. Geweldige kwaliteit. Zeer ontspannen aroma met hints van energie om de dag door te duwen. #kratom #kratomlove #kratomlife #kratomincense #balileaf #commercialbali #phytoextractum

Een foto geplaatst door Rev (@rev_nixon) op

De wetenschappelijke gegevens die nodig zijn om een ​​met redenen omkleed besluit te nemen ontbreken, maar de geschiedenis biedt het noodzakelijke kader. In Thailand werden de bladeren traditioneel gekauwd door veldarbeiders die een extra impuls zochten, net als cocabladeren in Peru. De kratom-producerende plant Mitragyna speciosa boom werd in 1943 illegaal - maar niet noodzakelijk om veiligheidsredenen: sommige functionarissen hebben betoogd dat het verbod werd uitgevaardigd omdat kratom een ​​uitweg bood voor opiumverslaving in een tijd dat de opiumindustrie winst boekte. Ondanks het verbod, dat in 2013 bijna ten val kwam om spenen te helpen verslaven aan moeilijkere drugs zoals meth, blijft Kratom-thee nog steeds populair, meestal gesneden met hoestsiroop en Coca-Cola om een ​​cocktail lokaal bekend te maken als '4x100'.

Amerika's relatie met het medicijn staat nog in de kinderschoenen. De DEA classificeert het als een "drug van zorg" maar heeft het niet verbannen. Kratom's belangrijkste psychoactieve stof, een alkaloïde genaamd mytraginine, heeft opioïde-achtige effecten - stimulatie en pijnverlichting bij lage doses, sedatie bij hoge doses en euforie bij nog hogere doses. Verschillende variëteiten (stateside, onze relatie met kratom is nog in de kinderschoenen) - "Bali" voor euforie, "Green Vein Kali" voor pijnstilling en stimulatie - is komisch gemakkelijk online te kopen.

Verschillende soorten beloven verschillende hoogtepunten - "Bali" voor euforie, "Green Vein Kali" voor pijnstilling en stimulatie - dankzij verbindingen die ook serotonerge en adrenerge activiteit veroorzaken.

Deze effecten kunnen leuk zijn: Kratom kan van alles bieden, van ontspanning tot een boost in geslachtsdrift tot stressverlichting. Omdat kratom de hersenen kan misleiden tot het gevoel dat het op morfine zit, kunnen de effecten ook zijn nuttig. Dit geldt met name voor verslaafde opioïden, een niet onaanzienlijke Amerikaanse bevolking. Degenen die zich bezighouden met het drugsmisbruik van hun of anderen hebben het gebruikt als vervanging voor fysiek verslavende opioïden zoals hydrocodon, en documenteerden hun ervaringen op prikborden overal op internet.

Dat is alles om te zeggen dat kratom ongetwijfeld een medicijn is en ongetwijfeld een gevaarlijke. De komst op de Amerikaanse markt en de adoptie als een psychoactief aperitief zou in het verleden drugsbestrijdingsinstanties in de Caesariaanse positie hebben geplaatst om duimen omhoog of omlaag te geven. Inactiviteit zou de radicalere actie zijn. Maar in de nasleep van staten die marihuana legaliseren, vertegenwoordigt de wet-and-orderstandaard niet langer politieke zelfinenting. Onnodige drugsbeperkingen - en alle drugsverboden worden voor sommigen overbodig geacht - zijn politiek niet populair en worden vaak overladen met medische en wetenschappelijke minachting. Het is onwaarschijnlijk dat Kratom deel zal gaan uitmaken van het reguliere drugsdebat, maar de positieve effecten ervan zouden het tot een martelaar kunnen maken als een verbod wordt ingesteld.

Dat wil niet zeggen dat kratom geen negatieve effecten of verslavend potentieel heeft. Terugtrekking veroorzaakt vijandigheid, agressie en vermindering van emotionele controle. En het gebrek aan degelijke gegevens over de effecten ervan maakt zelfmedicatie een risicovolle onderneming. De supply chain is ook op zijn best twijfelachtig. Het kopen van drugs via internet is, hoewel gebruikelijk, over het algemeen gevaarlijker dan geneesmiddelen niet via internet kopen. Maar net als wiet lijkt kratom een ​​zeldzame balans te vinden: het biedt merkbare effecten, maar lijkt (in afwachting van de studie) relatief goedaardig.

Er is voldoende reden voor de overheid om onderzoek naar kratom te financieren of uit te voeren, maar er is weinig reden om het te verbieden zonder reproduceerbare resultaten. Dat voorspelt natuurlijk niets, tenzij de vooringenomenheid van de reclamebureaus minder sterk of veranderd is.

Kratom is het medicijn om te bekijken. Het zou de schuimige voorkant van een komende golf van in de handel verkrijgbare psychoactieve remedies kunnen vertegenwoordigen en het zou niets anders dan zichzelf kunnen vertegenwoordigen, het gesnoeid door een niet-inheemse soort.