Hoe het geheime wapen van 'SNL' de Westboro Baptist Church in zijn vrije tijd trollen

Een paar jaar geleden belandde ik in een gratis komedieshow buiten een vis-taco-stand in het oosten van Los Angeles. De man die de show opende deed een veel meer politieke daad dan het publiek had verwacht, en hoewel ze niet verliefd op hem werden, wist ik dat ik een levenslange vriend had gemaakt. Dit was mijn inleiding tot Dave Sirus, een kinetisch aangedreven contrarian van de oostkust die droomde van het reanimeren van onze wederzijds geliefde cartoon IP's en die zichzelf droeg met het niveau van politieke educatie die ofwel een perfect verkiesbare kandidaat-controleur of een indrukwekkend heethoofdige satiricus is.

Kort daarna zou ik ontdekken dat Dave een geheim alterego had, genaamd Brick Stone. Voorafgaand aan onze ontmoeting, maakte Brick een lange en indrukwekkende geschiedenis als de nummer één trol van de Westboro Baptist Church, een Midwesten haatgroep die regelmatig culturele centra, artistieke bijeenkomsten en begrafenissen uitkiest. In tientallen video's van verschillende jaren beschaamde "Brick" serieuze pesterijen met logica en microfoons in de vorm van dildo's in dit geweldige land van ons.

Nu heeft die scherpe politieke humor eindelijk een geschikte uitlaatklep gevonden, omdat Sirus werd opgepikt om schrijver te worden Saturday Night Live aan het begin van dit seizoen. Ik sprak met hem tijdens de laatste dag van schrijven voor de Adam Driver-aflevering over hoe het is om te zijn SNL's nieuw geheim wapen.

Hoe kwam je terecht? SNL dit jaar?

Ik kreeg de baan in de zomer. Ik had een tijdje met (castlid) Pete Davidson geschreven en heb een paar voorbeelden ingeleverd. Ik ben eigenlijk naar New York verhuisd, niet wetend of ik de klus wel of niet had. Zeven dagen voordat het seizoen begon, werd ik officieel ingehuurd. Ik kwam de volgende dag opdagen om te werken.

Hoe is het een SNL auteur? Is de cola net zo goed als in de jaren '80?

Het is niet zo angstaanjagend als mensen zeiden. De omgeving is veel koeler dan ik had verwacht. Iedereen heeft deze verwachting gebaseerd op culturele grappen en verhalen en, in mindere mate, het boek van Jay Mohr, dat dit als een echt angstaanjagende rit verkocht. Maar ik ben een eerstejaars schrijver en ik krijg elke week minstens één schets voor het doorlezen, dus het gaat goed.

Ik zou niet nalaten om niet te vragen: hoe was het om een ​​week met Donald Trump te werken?

Ik heb zijn haar gezien aan het einde van een werkdag van 18 uur: het is niet geweldig.

Werken met hem was eigenlijk best verbazingwekkend. De hele week waren er demonstranten voor het gebouw, wat raar is als ze tegen je protesteren, maar je bent het niet per se oneens met hen? Het Twitter-account Occupy Wall Street noemt mij persoonlijk een racist.

Het was mijn vierde week op de baan, jongens. Het is niet alsof ik hem heb geboekt.

Laten we het dus over Brick Stone hebben. Ik weet dat je de persona hebt moeten adopteren omdat je werk je veel doodsbedreigingen oplevert, maar waar komt het idee vandaan?

Ik heb Brick gemaakt omdat ik een paar heel eenvoudige 'gotcha'-interviews met domme mensen wilde doen. Toen zag ik een video van sommige mensen die de Westboro Baptist Church trollen. WBC houdt ervan om te protesteren buiten San Diego Comic Con en een kleine groep was omgekeerd om tegen hen te protesteren. Maar je kunt vertellen dat ze nog steeds van de aandacht hielden. Toen besefte ik wat Brick Stone kon doen. Brick Stone kon een manier vinden om Westboro aandacht te geven op een manier die ze nooit leuk zouden vinden. Tekens zijn niet confronterend. Ik kan ze dom doen voelen. En ik kon ze zich slecht laten voelen. En het enige wat ik moest doen was ze één voor één ontvangen en ze met logica uitdagen.

Hoe geef je slechte aandacht aan een groep die gelooft dat er niet zoiets bestaat als slechte aandacht?

Ze zijn trots. In zowel hun intelligentie als gevoel voor humor. Ze denken dat ze erg slim zijn en in een één-op-één gesprek kun je ze in verlegenheid brengen door hen te laten verdedigen wat ze niet willen. Je kunt niet liegen over logica - alleen maar het punt maken om ze het gevoel te geven dat ze aan het verliezen zijn. Het is verbaal pesten, maar met een zeer ethische voorsprong. Dat is wat zij ook doen. Ze denken dat ze een soort van magische formule hebben bedacht met vrije meningsuiting om weg te komen met het kwetsen van andere mensen. Ik kan hetzelfde doen.

Wat is het ergste dat je ze hebt zien doen?

Ik ben niet naar de begrafenis gegaan omdat ik die bril niet wil maken. Dat is zo triest dat ik er nauwelijks mijn hoofd omheen kan slaan, maar dat is ook een goede motivatie om dit te blijven doen. Wanneer iemand sterft en de volgende dag een teken van die persoon heeft, is dat omdat ze onaangenaam willen zijn, maar ze weten zelden wie de persoon is. Ze hadden twee dagen later "Harris Wittels Is In Hell" -borden en ze luisterden zeker niet naar zijn podcast over Phish. Ze proberen zo fucking hard. De manier waarop ze over hun eigen familieleden praten is ook geweldig. Zoveel mensen die zijn vertrokken, worden onmiddellijk behandeld als devianten, wat me schokt. Meestal, wanneer iemand het gezin verlaat, willen ze niet "het gezin verlaten", omdat ze gewoon geen gemene dingen bij vreemden willen uitschreeuwen, en het gezin duwt ze uit om op De Zaak te vallen.

Wanneer mensen de WBC verlaten, hebben ze de neiging om rechtstreeks contact met je op te nemen om te vragen hoe ze mensen in de echte wereld kunnen zijn. Ik denk dat dit een bewijs is van wat een kracht is die ze jou vinden en dat ze weten dat je een 'goed' persoon bent.

Libby Phelps nam contact met me op nadat ze de kerk verliet en zei dat ze door de familie tramautized was en dat de Brick Stone-video's haar hielpen om daarmee om te gaan door die angstboezemers op tieten te laten lijken. Toen Zach Phelps vertrok, stuurde ik een bericht en vroeg of hij een exit-interview wilde doen. We hebben een Skype-gesprek van twee uur gevoerd. Er was veel gaande in zijn leven en hij kwam uiteindelijk in de kern terecht met een meltdown met een positief neveneffect. Hij ging door enkele ernstige dingen en kon de negativiteit niet meer aan - hij wilde gewoon een aardig persoon zijn en een normaal leven leiden.

Denk je dat je een verschil maakt bij de protesten?

Ik denk dat ik er het plezier voor uithaal. Ik maak ze op zijn minst minder gelukkig. Ik ga ze niet overtuigen om te vertrekken. Meestal krijg ik brieven van mensen - vooral homoseksuele kinderen in het zuiden - die bang zijn voor de WBC omdat ze bang zijn dat die idioten misschien gelijk hebben. Misschien gaan homo's wel naar de hel? En dan zien ze dat ik de WBC op boobs laat lijken en het haalt veel kracht uit die ideologie.

Vorig jaar werd WBC echt dol op het maken van hilarische parodie-wijnstokken om hun haatpeech te verspreiden. Dat soort virale interactie leek een directe reactie op jou.

Ze blijven manieren proberen te vinden om hun waardigheid te redden en hun boodschap over te brengen. Mijn video's zijn het populairste wat je kunt vinden bij het zoeken naar "Westboro" en dat haten ze. Ze hebben gewoon zoveel trots, ze moeten zichzelf bewijzen dat ze geestig zijn. Het zijn eigenlijk gewoon aandacht hoeren. Shirley Phelps denkt dat ze een geweldige zangeres is en ziet hun sociale media als een platform om dat te delen. Ze hebben geen toegang tot mensen buiten hun familie, dus, vooral voor de tieners, die hen gek maken met aandacht nodig hebben. Ze hebben contact met de buitenwereld nodig, maar ze kunnen het alleen op zulke negatieve manieren bereiken.

Wat was je favoriete uitje?

Malibu. Steve Drain's woede is gewoon heerlijk. Hij heeft zo'n groot ego dat het op een gegeven moment een Benny Hill-schets wordt waar ik hem gewoon achterna zit. Dat was ook de eerste waarbij ik een dildo als microfoon gebruikte, alleen omdat ze de opdracht hadden gekregen om niet met me te praten. Ik moest iets vinden om te zeggen dat hen boos genoeg zou maken om te praten. Dat is waar ik ze liet toegeven dat pasgeborenen naar de hel gaan en dat ik een "fag" ben omdat ik vrouwen aantrekkelijk vond. Het is zo klein en belachelijk, het is een perfect voorbeeld van wie ze zijn.

Wat zal hen naar beneden halen?

Het zal gewoon slinken omdat meer mensen hun leven niet willen besteden om dit te doen. Ze raken er verveeld mee. Ze piekten van aandacht en niemand gaf er meer om. Ze hebben niet de ballen voor een Waco, of zoiets groots en dramatischs. Het gaat gewoon dood. Ze zullen ergens een tijdje aan de kant van de weg zijn. Ze vinden het leuk om behandeld te worden alsof ze gevaarlijk zijn. Fred Phelps die zijn geest vindt aan het eind van zijn leven en probeert het te repareren, is een voorbeeld van hoe dit gaat. "Hé, waarom proberen we niet aardiger te zijn voor mensen?" Ze gaven hem een ​​hostel om te sterven omdat ze dachten dat hij krankzinnig was om zoiets te zeggen. Dat is hoe ver weg ze zijn.