Neanderthalers: "Tree Rings" in Jeugdtanden Onthullen Koud, Harde Bestaan

Eén lichtring plus één donkere ring betekent een jaar van het leven van een boom. Ingebed in deze ringen is informatie over het klimaat waarin de boom is gegroeid, elke cirkel een momentopname van het verleden. Hominins hebben ook tijdmachine-ringen, hoewel ze lastiger te herkennen zijn. In een studie die woensdag is vrijgegeven, krijgen wetenschappers ongelooflijk inzicht in het dagelijkse leven van Neanderthalers door te onderzoeken waar deze ringen wortel schieten: in tanden.

Deze studie, gepubliceerd in Science Advances, is de eerste die tanden gebruikt om de invloed van het oude klimaat op de ontwikkeling van hominine te onderzoeken. De tanden die het team analyseerde, waren afkomstig van drie personen, allemaal ontrafeld in dezelfde archeologische site in het zuidoosten van Frankrijk: twee Neanderthaler kinderen die 250.000 jaar geleden leefden, en een modern menselijk kind dat 5000 jaar geleden leefde. Met de tanden van het menselijke kind als een vergelijkingspunt, ontdekte het team dat Neanderthaler kinderen bijzonder hard leken te leven, ontsierd door intense milieu-elementen.

Studeer co-auteur Shara Bailey, Ph.D. is een universitair hoofddocent van de New York University of evolutionary anthropology. De Neanderthaler tanden, vertelt ze omgekeerde, onthullen dat de jongeren leefden in een aantal moeilijke klimatologische tijden waarin ze "stressvolle gebeurtenissen meemaakten die hun ontwikkeling in de winter beïnvloedden wanneer de middelen laag zouden zijn geweest."

Het feit dat deze harde ervaringen letterlijk in hun tanden worden geschreven, geeft een inkijk in de dagelijkse aspecten van het Neanderthaler bestaan.

"Het is moeilijk algemene uitspraken te doen over Neanderthalers als geheel, aangezien dit een zeer beperkte studie is," zegt Bailey. "Deze resultaten suggereren echter dat de groepen waarin deze mensen woonden niet voldoende culturele buffering hadden, zoals voedselopslag, die de kinderen zouden kunnen beschermen tegen voedingsstress of andere omgevingsstressoren." Haar collega en de hoofdauteur Tanya Smith, Ph. D. legt uit hoe kleine tanden zoveel informatie onthulden in de onderstaande video.

In de ringen van de tanden vonden zij en haar team barium, lood en zuurstof, die de individuele geschiedenis van verpleging, spenen, chemische blootstelling en seizoensklimaatvariatie registreerden. Naarmate een tand groeit tijdens de ontwikkeling van de foetus en de kinderjaren, wordt er elke dag een nieuwe laag sporenelementen gevormd. Elke "groeiring" trekt de chemicaliën in die in het lichaam circuleren, en omdat de ringen in lagen groeien, onthullen ze een chronologisch relaas van blootstelling.

De zuurstofisotopen in de Neanderthaler tanden onthulden dat deze kinderen door zeer koude winters en extremere seizoensperioden leefden dan het moderne menselijke kind.

"Wat ik het meest fascinerend vind aan deze studie, is de hoeveelheid informatie die we kunnen afleiden over het leven van een individu door te analyseren wat er in zijn tanden zit", co-auteur en Mount Sinai Icahn School of Medicine assistent-professor Christine Austin, Ph.D., vertelt omgekeerde. "We zijn in staat geweest om terug te gaan in de tijd, 250.000 jaar, en de seizoenen te bepalen waarin deze personen werden geboren, verzorgd en gespeend, en wanneer ze ziek werden of werden blootgesteld aan toxines zoals lood. Dat is veel informatie van een paar hele oude tanden! '

Eén set van de Neanderthaler-tanden bevatte ook verhoogd barium, wat direct gecorreleerd is aan de consumptie van moedermelk. Het gaf aan dat het kind in de lente werd geboren en ongeveer twee en een half jaar werd verpleegd. Hoewel dit misschien een lange tijd lijkt te duren - de Wereldgezondheidsorganisatie die baby's die uitsluitend zes maanden uitsluitend voeden - traditionele moderne mensen die in hunter-verzamelaarsomgeving wonen, neigen ook naar het verzorgen van hun kinderen voor dezelfde hoeveelheid tijd. Deze periode van borstvoeding, redeneert de wetenschappers, is misschien een link tussen levende populaties en Neanderthalers.

Wat echt verbaasde, ontdekten de onderzoekers dat beide Neanderthaler kinderen werden blootgesteld aan lood, wat nog nooit eerder in prehistorische monsters is gedocumenteerd. Sporen van lood in de tanden tonen aan dat deze kinderen ten minste twee keer werden blootgesteld aan lood tijdens de diepe winter of het vroege voorjaar. Er wordt nog steeds gespeculeerd over hoe deze kinderen werden blootgesteld aan lood in een pre-geïndustrialiseerde wereld, maar de wetenschappers hebben wel een aantal theorieën.

"Loodmijnen liggen relatief dicht bij het gebied waar deze tanden werden gevonden, dus het is waarschijnlijk dat er een kleine hoeveelheid lood aanwezig was in het voedsel en het water dat deze personen gedurende hun tijd daar innamen," legt Austin uit. "De intense belichtingstijden van korte duur die we hebben gezien, kunnen te wijten zijn aan een andere bron die specifiek is voor de koudere seizoenen, zoals vuren met lood die hout of andere materialen bevatten."

Dit handjevol tanden schetst een beeld van wat het betekende een Neanderthaler kind te zijn, levend in een barre milieusfeer waar de overkoepelende regel aanpassen of sterven. Seizoensgebonden stressoren leven voort in de tanden van die oude mensen, kleine aanwijzingen over onze verwanten ineengekropen in de kou.

"Ik blijf me verbazen over de details over voeding, stress en spenen die we kunnen opsommen uit fossiele tanden," zegt Bailey. "De vondst van lood was bijzonder verrassend en ik hoop dat we aanvullende studies kunnen volgen om dit bij andere personen te onderzoeken."