Laten we wachten om enthousiast te worden over technische tatoeages tot de echte mensen arriveren

Dilettante biohackers waren enthousiast over de 'tech tatoeages' die vorige week werden onthuld door het ontwerpbureau Chaotic Moon Studios, die het vermogen tot dataverzameling van een FitBit beloven zonder de last van het dragen van een opvallende polsband. Voor mensen die al slimme apparaten gebruiken om hun vitale functies te volgen, vertegenwoordigen de tats een (conceptuele, niet-voor-verkoop) stap naar een toekomst waarin de term 'wearable tech' overbodig is. Voor alle anderen zijn de tats gewoon een andere manier om gegevens te verzamelen die we nooit zullen gebruiken.

Dat zal veranderen.

De voorgestelde tijdelijke tatoeages zijn in essentie een cluster van sensoren die alle informatie verzamelen die mogelijk is vanaf het oppervlak van de huid, samen verpakt in een printontwerp dat doet denken aan wat Matrix ontwerpers beschouwden 'futuristisch'. Op dit moment zijn ze, gezien de staat van wearable tech-ontwikkeling, vrijwel uitsluitend gericht op het verzamelen van dezelfde soort informatie als een JawBone of Apple Watch - gegevens zoals hartslag, calorieverbranding, slaappatroon, en temperatuur. Dit is nuttige informatie, maar het is ook al beschikbaar voor het soort mensen dat op basis daarvan actieve beslissingen wil nemen.

Maar naarmate de tatoeages dynamischere toepassingen vinden, vinden ze ook een breder publiek. Uitlegvideo Chaotic Moon's suggereert dat het geven van artsen aan een constante stroom biometrische gegevens van hun patiënten uiteindelijk de noodzaak voor jaarlijkse controles zou kunnen elimineren, waardoor basisgezondheidszorg efficiënter en minder tijdrovend zou zijn. En zodra identificatie en gegevens kunnen worden ingesloten in het circuit, kunnen de tatoeages de creditcards en ID's vervangen om het bankieren veiliger te maken, aldus de ontwerpers.

De logica hier is moeilijk om mee te discussiëren. Helaas betekent dat niet dat de ontwerpers een goed argument maken, alleen dat we niet weten wat de hindernissen zijn voor het maken van meer bruikbare skin-tech.

Biohackers hebben al ontdekt hoe basis-identiteitsinformatie in hun lichaam kan worden opgeslagen door RFID-chips chirurgisch te implanteren, die het soort gegevens bevatten dat nodig is om autodeuren te openen, telefoons te ontgrendelen en, als instellingen zoals de TSA ooit aan boord komen, door te zwaaien veiligheidscontroles. Chaotic Moon noemt de chips niet, maar moet ze waarschijnlijk overwegen, aangezien ze zo klein kunnen zijn als rijstkorrels en niet nodig hebben om chirurgisch te worden geïmplanteerd. Zonder gegevensverzamelings- of opslagfuncties op RFID-niveau zijn de tech tats eigenlijk niet nuttiger dan elk slim apparaat op de markt. Met de RFID-chips bieden ze verschillende, niet-interactieve diensten.

Elk wearable tech-apparaat is alleen zo nuttig als de gegevens die het verzamelt. Terwijl biometrische sensoren manieren ontwikkelen om meer informatie te verzamelen en op te slaan en instellingen zoals banken, scholen en luchthavens uitzoeken hoe dit moet gebruik Die gegevens, technische tatoeages kunnen uiteindelijk hun huidige status overtreffen als louter nieuwigheden en daadwerkelijk de onopvallende, tijdbesparende, identiteitbeveiligende apparaten worden die ze bedoeld zijn. Voor nu zijn ze echter niets anders dan afgezwakte fitness-trackers voor mensen die hun cyborg uit de jaren '90 channelen.

Maar ze zien er niet al te slecht uit, wat veelbelovend is.