De makers van HBO's 'Animals' Love Rats, Do not Like People

Op 5 februari, de eerste aflevering van de nieuwe animatieserie van HBO Dieren zullen in première gaan. Gelegen in de grijsachtige, drukke straten van New York City, zoomt elke aflevering in op de existentiële beproevingen van een andere soort die leeft in een over het algemeen onleefbare stad - ratten, duiven, katten, honden, bedwantsen en vele anderen. Door mensachtige worstelingen toe te wijzen aan de getrainde dieren van New York en deze verhaallijnen naar voren te sturen met ongemakkelijke, geïmproviseerde scherts, Dieren kan je misschien wel twee keer laten nadenken over de wezens die je normaal negeert of die afschuw uiten.

Voor Dieren de makers Phil Matarese en Mike Luciano, twee voormalige reclamemakers, die zich voorbereiden op de première, zijn een wervelstorm geweest. Hoewel ze hebben gewerkt aan Dieren voor meerdere jaren - ze begonnen met de productie in een voorraadkast bij hun oude reclamebanen - de show markeert beide van hun eerste officiële inspanningen in de showbusiness. Met de gebroeders Duplass achter de serie en een tweede seizoen al opgepikt door HBO in wat de grootste acquisitieovereenkomst van het netwerk zou kunnen zijn, Matarese en Luciano's Dieren is indrukwekkend substantieel voor een eerste project.

Ik belde met Matarese en Luciano om hun inleidende indrukken van showbusiness, de animatiestijl van Dieren en de soundtrack van de show, naast andere onderwerpen.

Dit is relatief nieuw voor jullie, toch?

Phil Matarese: Ik bedoel, het voelt oud omdat we het sinds 2011, 2012, zoiets als een webserie doen. Dus Mike en ik zijn al jaren in deze wereld en gebruiken het logo nu, maar ja, dit is absoluut nieuw voor ons. Dit is ons eerste project en we zijn er allebei erg mee bezig. Het was het eerste dat we samen hebben gedaan. We kenden elkaar een maand voordat we hiermee begonnen. Het is sneeuwballen in iets heel bizar.

Het is een vrij grote deal voor een eerste project.

P.M: Ja, het is gek, man. We schrijven nu seizoen 2 en het voelt goed. We zijn erg positief over dit kleine universum dat we hebben gemaakt. We zijn erg enthousiast over het maken van nog 10 extra in deze rare kleine wereld die we hebben gemaakt.

Ik wilde het hebben over de animatiestijl. Wat was je invloed daar?

P.M: Alles komt voort uit het kort van toen Mike en ik het allemaal helemaal zelf maakten - het kwam voort uit mijn onvermogen om te animeren. Ik heb nooit geleerd hoe ik het moet doen en ik ben niet naar school gegaan om te tekenen of iets dergelijks, dus daarom kijken de personages er zoals ze uitzien. Dat is waarom het dit soort van bijna stop-motion, niet-tweened aspect heeft. Daarom zien de personages er wat ruw uit en soms vallen hun vulkleuren naar buiten omdat ze allemaal op één specifiek programma zijn uitgevoerd. En de monden bewegen niet omdat ik niet wist hoe ze te bewegen. Ik deed personage-animatie voor de eerste twee afleveringen, maar voor de rest brachten we mensen mee die mijn stijl konden imiteren. Ik denk dat we in 2025 klaar zouden zijn als ik alles zou doen.

Zien de terugkerende personages van Phil en Mike ooit een zekere dynamiek tussen jullie twee?

Mike Luciano: Een klein beetje. Ik denk voornamelijk in de karakters van de rat en duif. Maar toen we het kort deden, was een deel van het plezier waarvan we ons realiseerden dat ze onderdeel zouden kunnen uitmaken van de show, een show waar we onszelf afvroegen: "Zou er een show kunnen zijn waarbij de twee hoofdpersonen elk hetzelfde bleven tijd, maar elke nieuwe aflevering zijn ze verschillende soorten en hebben ze een iets andere karakteristiek? "Het was dus erg leuk om Phil en Mike te zijn in elke aflevering, maar elke keer dat de omstandigheden veranderen, en in één zijn we katten dat zijn broeders die van elkaar houden. In 'Rats' zijn we universiteitsversies van onszelf, of ik ben de getrouwde man en Phil is de rare oomvriend.

Ik ben erg onder de indruk van de voice-overs. Hoewel de animaties niet exact zijn, brengen de voiceovers perfect alle emoties over.

P.M: Ik ben een lust voor het oog. De hoeveelheid knipoogjes en de bepaalde bogen van wenkbrauwen kunnen echt veel overbrengen. Op onze show zijn het maar kleine zwarte stippen, maar het is een kwestie van deze op een bepaalde manier te manipuleren. Je kunt er echt veel van vertellen.

Ja, er zijn kleine dingen zoals die waar ik van houd. Ook hoe personages over elkaar praten, alleen kleine dingen als dat.

ML: Dat is ons brood en boter.

P.M: Dat zijn we geweldig. We nemen met iedereen op. Als het een vierpersoonsteam is, dan zijn het vier mensen in de kamer die naar elkaar kijken en tegelijkertijd praten. Dus dat is erg leuk om dat soort dingen daar te houden. Er is niets leukers dan een rat te laten hoesten in zijn hand.

Iets anders waarvan ik gemerkt heb dat ik het echt leuk vind, is dat tot nu toe mensen walgelijk zijn en de dieren … niet zo veel.

ML: Daar is het. Jij hebt het.

P.M: We wilden niet dat mensen praatten, weet je? Omdat dat dan verwarrend en raar zou zijn. Het leek gewoon heel leuk om ze op bijna een volledig visuele manier te laten vertellen. Niet teveel tijd aan hen uitgeven omdat het niet om hen gaat. Het gaat over de dieren.

Het begon met de duiven?

P.M: We hebben een webserie gedaan en we hebben duiven gedaan, daarna hebben we een rat gedaan, toen hebben we kakkerlakken gedaan, daarna hebben we een paarden gedaan, en toen hebben we dit 12-minuten durende duiven kwart uur ding gemaakt dat we in New York hebben gestopt Televisiefestival. Dus ik denk dat ik altijd de Adam en Eva heb geïdentificeerd Dieren als de ratten om wat voor reden dan ook, maar ik vermoed dat het duiven zijn. …

ML: Ze zijn allebei.

Hoe was het om met de verschillende voice-overacteurs te werken die je hebt toegevoegd?

ML: Ze zijn geweldig geweest. Het coole deel voor ons over een Duplass-project vanaf het begin is dat iedereen die binnenkwam down was voor de ervaring van iets anders. Vanaf het begin maakten we het in eerste instantie op een kleine plaats. Ik bedoel, om eerlijk te zijn, we waren aan het maken in dit appartement en we hadden deze geweldige mensen die kwamen om het te doen - je weet wel, Aziz Ansari en Molly Shannon, mensen die ver waren gegaan met opnemen in een slaapkamer, maar ze kon niet koeler zijn, had niet aardiger kunnen zijn. Dan is het ook allemaal geïmproviseerd. Ik denk dat de acteurs het erg leuk vinden dat er volledige vrijheid is. We doen het op basis van een kale schets.

Het moet zo bemoedigend zijn om grote acteurs hun ware kunst en zelf toe te wijden om het te maken zoals jij het wilt.

P.M: Aziz Ansari heeft Madison Square Garden uitverkocht en kwam drie dagen later naar ons appartement. Dus het is net zoals, het is geweldig. Het is ongeloofelijk.

Ik ben dol op veel van de muziek die je gebruikt. Wat is het verhaal daarachter?

P.M: Mike en ik kiezen alle muziek die je op de show hoort. We zijn nauw betrokken bij elk proces van de show en dat was vooral iets dat we erg leuk vonden. We wisten dat we bands wilden gebruiken die we persoonlijk kenden. We hebben al die geweldige vrienden van ons die in Brooklyn in bands zitten, en dat soort dingen. Eerlijk gezegd is dat net als het geluid van New York voor ons. We zijn allebei muziekknapen die allebei muziek spelen en we wisten altijd dat het een groot deel van onze show zou worden. Mensen helpen zonder kick-ass muziekbegeleiders te krijgen die al deze dingen wissen is geweldig.

Wat is het themalied?

P.M: Dat zijn de mannen. Echt een van de mijn favoriete bands. Het is van twee albums geleden toen ze nog steeds heel erg luid waren. Het wordt 'dier' ​​genoemd.

Is uw achtergrond in advertenties van pas gekomen tijdens dit proces?

ML: Als er iets, de ervaring van Phil en ik uit een dergelijke professionele omgeving komt, zoals een kleinere zakelijke omgeving, denk ik dat we veel hebben geleerd over hoe je zoiets kunt beheren. Toen we hierheen verhuisden en onze eerste lichting animators ons daarbij hielpen, denk ik dat we een goed idee hadden om te weten hoe we de machine van een klein bedrijf moesten runnen.

P.M: Dat is een goed punt. Waar we werkten, was een dozijn mensen. Het was nogal smerig en ik denk dat Mike en ik onze werkethiek echt hebben verbeterd. Dat is iets dat we van hen geëxtrapoleerd hebben dat het echt waard was.

Uiteraard werk je aan het tweede seizoen, maar zijn er andere projecten in gedachten? Is animatie een grote concentratie voor jullie?

P.M: Ik denk dat we nu echt zijn ingepakt in de machine die dat is Dieren. Het is niet zoals Mike en ik zijn echt studenten van de wereld van animatie, dus we voelen ons er niet echt aan verplicht. Maar dat gezegd zijnde, ik denk dat we allebei hebben gemerkt dat we er dol op zijn. Het is zo'n coole wereld om je op verschillende manieren echt uit te drukken, dus de tijd zal het uitwijzen. We zullen zien wat er daarna gebeurt. Het kan van alles zijn!