Het is de zomer van de toekomst

Rap carrières worden geleverd met vervaldatums. Zodra een rapper zijn eerste hit krijgt, begint het aftellen tot hun telefoontjes voor gastgesprekken stoppen met rinkelen, nachtclubs beginnen ze over te dragen voor jongere acts en hun duizenden fans krimpen naar een paar hipsters en zwarte vrouwen van middelbare leeftijd die net gevonden hebben Christus. De rapper van Atlanta, Future, die in 2011 brak met het nummer "Racks", leek een muur te hebben geraakt. In het laatste jaar zijn tweede album Eerlijk kreeg een gekritiseerde kritische reactie, hij ging door een scheiding met de zanger Ciara en het begon er uit te zien alsof zijn moment in de rapwereld voorbij was.

Laat in de herfst bracht hij vrij Monster, een full-length mixtape, waarbij hij samenwerkte met de populairste jonge producers van Atlanta, Metro Boomin en TM88, op een band die aanvoelde als zijn eerdere banden Streetz Watchin of True Story. Niet meteen een succes bij de release, maar het nummer "Fuck Up Some Commas" kreeg na enkele maanden van release wat meer grip. Het nummer kondigt zichzelf niet aan als een hit, maar het kapselt perfect in de nevel van drugs die Future verdubbelde met op Monster. Toen zag januari de release van zijn volgende tape Beest modus, hij volgde snel met 56 nachten, die allebei toonden dat misschien de toekomst klaar was om terug te keren. "Commas" klom langzaam omhoog in de Billboard 100-hitlijsten tot aan de # 55-gokkast, en deze uitgesproken straatmixen leken het merk van Future snel te herbouwen.

De aantrekkingskracht van de toekomst was altijd emotioneel, of het nu liefde was ("Turn on the Lights"), liefdesverdriet ("Throw Away") of simpelweg verdraaien ("March Madness"). Zijn bijnamen (Future Vandross en Future Hendrix) onthulden de verscheidenheid aan stijlen en de emotionele diepgang waar hij altijd in kon tappen, zelfs als hij door bas-trapkrapers liep. Maar bij deze laatste projecten is hij gekrompen dat bereik tot voornamelijk post-relatie wereld-vermoeidheid en worstelt om te zien wat hij wil van zijn leven. Momenten van ongegeneerde blijdschap die op nummers als "Feeling I Get" verschenen, worden nu vervangen door de verdoofde pijn van "56 Nights" of "Lay Up". Toekomstige nieuwere muziek mist misschien zelfs de aantrekkingskracht van de pop waarmee hij een paar jaar geleden flirtte, maar wat terugkomt is de emotionele rauwheid die altijd de essentie van zijn muziek is geweest.

Maar ondanks alles wat hij heeft uitgezet, is het moeilijk om specifieke statistieken te vinden die precies aangeven hoeveel succes hij tijdens deze laatste run heeft gevonden. Zijn muziek heeft nooit laat op de avond radio-mixen achtergelaten en als je rap-muziek hoort klinken van voorbijrijdende auto's, hoor je waarschijnlijk Future. Hij verschijnt niet op een lijst met liedjes die als 'het nummer van de zomer' kunnen worden beschouwd, maar Future heeft nog een act toegevoegd aan zijn carrière. Weinig muzikanten - vooral rappers - kunnen dat beweren.