'ReCore' schrijver Joe Staten legt het hart van het spel uit

Recore draagt ​​zijn Japans-heid op zijn mouw. Op een met zand geveegde planeet baant een sterke overlevende zich een weg over het desolate oppervlak, vergezeld door een robothondgenoot die niet misplaatst zou zijn in een Pixar-film. De mens, Joule, heeft sci-fi boosters op haar laarzen, als aanvulling op een stijlvolle utilitaire getup.Vanuit een visueel ontwerpstandpunt is ze een goed middenweg tussen Samus Aran en Mega Man, zij het met een meer geïmproviseerd gevoel voor mode.

Het is allemaal erg anime, wat gepast is omdat de game een samenwerking is tussen de vorige Metroid Prime dierenartsen Armature en de studio van Keiji Inafune, Comcept. Hoewel Recore is Inafune's conceptuele geesteskind - en, gezien het gaat over de relatie van de mensheid met robots, wat een Inafune-achtige premisse is het - wat misschien niet meteen opvalt, is dat het script voornamelijk komt van veteraan Halo schrijver Joe Staten.

Terwijl ik er nog veel van moet spelen Recore, de persoonlijkheid is meteen duidelijk. Het onderwerp van zijn vooronderstelling, een vreselijke plaag die het grootste deel van de mensheid vernietigt, wordt op de voorgrond geplaatst door een toon die opvallend anders is dan de vaak zelfrespectvolle toon. Halo; het zou niet misstaan ​​in een Japanse cartoon voor kinderen. (Dit is zoals het zou moeten zijn - zoals Staten mij geruststellen, sci-fi's tropen vertellen meestal slechts de helft van het verhaal).

Ondanks Joule's status als de laatste overlevenden van het menselijk ras, is ze vaak behoorlijk chipper, zelfs in het midden van noodzakelijke-voor-overlevingsactiviteiten. Mac, de vrolijke CoreBot-pup van Joule, zal achter de krachtaders aanlopen die Joule naar deuren gooit om ze te ontgrendelen; het is een schande dat er geen bevel is om hem te aaien. De robots in het spel spreken ook allemaal hun eigen schattige brabbeltaal.

Staten zegt dat persoonlijkheid altijd een sleutelprincipe was Recore.

"Inafune-san had dit geweldige idee over elke kern met een duidelijk herkenbare persoonlijkheid, die ik als een soort Sneeuwwitje en het verhaal van de Zeven Dwergen interpreteerde," zegt hij. "Elke dwerg was uniek van alle anderen, en hetzelfde zou waar moeten zijn van de CoreBots - het idee was er altijd dat het menselijke karakter het hoofd zou zijn van dit kleine gezin."

Omdat noch Comcept noch Armature was uitgerust voor een fulltime schrijver, namen Staten al vroeg deel aan het project door Inafune's ideeën voor de personages en het uitgangspunt in te vullen door gesprekken met beide studio's. Armature's Mark Pacini kende Inafune al, die diende als kanaal tussen Staten en Inafune. Een typisch iteratief proces begon, dat gedurende het hele project duurde, hoewel vroege discussies draaiden rond de instelling die de maan of Mars is.

Maar zoals oorspronkelijk het geval was met Halo - je kunt Staten bedanken voor het dwaze gevoel voor humor van Master Chief: schrijven Recore was echt meer over de personages dan iets anders.

“ Recore echt is meer unapologetically charmant, "Staten zegt. "Maar je hebt geen verhaal zonder personages en je wilt dat personages op interessante manieren op elkaar botsen en drama creëren. En ik vind het geweldig als die vonken van karakters komen, maar de vonken die ik het leukst vind, zijn misschien een beetje grappig en misschien een beetje triestig - dat soort dingen schrijf ik graag."

Die ideeën manifesteren zich hier met een meer knuffelige boodschap dan je vaak in sci-fi ziet, hoewel je dat niet zo vaak tegenkomt in Japanse spellen.

"We besloten al vroeg dat dit echt een verhaal was over - als het om enig idee ging - het was familie en gezelschap," zegt Staten. "En hoe in een familie of een groep vrienden het echt onze verschillen zijn die ons sterker maken."

Het is een interessante, zij het subtiele benadering voor elke moderne triple-A-game, in het bijzonder een die ook de eenzaamheid van niet-lineair "Metroidvania" -stijlontwerp omvat, zo genoemd naar het open werk van Koji Igarishi op Castlevania net zoals Metroid zelf. En hoewel het het onderwerp niet revolutionair verandert, is het verschil in toon verfrissend. Het is natuurlijk ook bedoeld voor een universele aantrekkingskracht.

"Datzelfde verhaal - weet je, het zou overal verteld kunnen worden. Sci-fi is slechts de verpakking, "zegt Staten. "Terug in de Halo dagen hebben we het vanuit die hoek niet geraakt. We wilden een first-person shooter maken over ruimtemarines. Wie de hoofdcommissaris was en de thema's die bij het verhaal zouden passen, kwamen later."

Interessant is dat Staten wijzen op een paar andere onverwachte ingevingen van de Wall-Es en Star Wars droids: Red Dead Redemption (voor zijn grensgevoel), Het Jungle Boek en zelfs Deerntje.

"Ik was laat op een avond op kanaal surfen en kwam toevallig deze clip van de show tegen", zegt hij. 'Lassie zou naar voren komen en blaffen, en de mensen zouden een heel ingewikkeld ding kunnen bevatten dat ze hen probeerde te vertellen. En er is iets geklikt - de CoreBots mogen geen herkenbare taal spreken. Ze zouden hun eigen kleine taal moeten spreken. '

Dat leidde uiteindelijk tot een CoreBot-alfabet, ontworpen door het team van Inafunes bij Comcept, waarvan Staten zegt dat het aansluit bij de rest van het spel.

"Zelfs als je de tekens voor de alfanumerieke symbolen bekijkt, hebben ze weinig charme en persoonlijkheid", zegt hij. "Elk personage heeft een klein gezichtje erin. En een grappige kleine pose. Dus zelfs op dat echt gedetailleerde niveau heeft het hetzelfde gevoel."

Het is nog maar een voorbeeld van wat kan voortkomen uit een leuk samenwerkingsverband.

"Elke studio, een persoon kan het niet hebben gemaakt Recore de speciale kleine schepping was het, "zegt Staten. "En ik heb echt het gevoel gehad dat we als een groep samenwerkten en dat ik het verhaal liet bloeden zoals ik schreef. Het was een motivatie voor mij om het kleine teamgeestverhaal van Joule en haar CoreBots te schrijven."

Staten is zich goed bewust van hoe dat allemaal klinkt. "Daar is jouw Barbara Walters-moment," lacht hij. "Maar het is waar, games zijn samenwerkingen tussen hele leuke groepen mensen die tegen elkaar botsen. Dat zijn kostbare dagen - je moet ervan genieten terwijl ze duren."