Parkland Teen diagnosticeert de Amerikaanse steden met een probleem voor de volksgezondheid

Parkland middelbare school senior Rebecca Schneid is nog geen dokter, maar ze heeft al een diagnose van een van Amerika's meest urgente volksgezondheidsproblemen: gewapend geweld. Ze analyseerde de gegevens erachter, publiceerde haar resultaten en tragisch, leefde het zelf, toen een schutter het vuur op haar school opende - Marjory Stoneman Douglas High School in Parkland, Florida - 17 doden.

In oktober was Schneid co-auteur van een paper in de The American Journal of Medicine met Florida Atlantic University College of Medicine professor Charles Hennekens, Ph.D., identificeren van verschillende moorden in "zustersteden", Baltimore en New York. Ze dook het project binnen enkele maanden na de tragedie op haar middelbare school.

"Mijn doel in de afgelopen zeven maanden was om mensen voor te lichten over wat ons is overkomen en om ervoor te zorgen dat het niet opnieuw gebeurt", vertelt Schneid. Inverse. "Dus dit artikel is een stukje van dat, een manier om ervoor te zorgen dat de medische gemeenschap inzicht heeft in wat geweld kan voorkomen." Haar klasgenoten zijn door het hele land bekende namen geworden voor hun werk aan de March For Our Lives-rally in Washington, DC

Schneid, een bioloog in hart en nieren en redacteur van de studentenkrant The Eagle Eye, draagt ​​bij aan de beweging met haar door wetenschap beïnvloede merk activisme, en gebruikt de striktheid van statistieken om haar eigen boodschap naar huis te sturen: Amerika heeft een probleem met geweergeweld, en massaschieten zoals degene die ze zelf heeft meegemaakt, is slechts het topje van de ijsberg.

"Iets waar ik van houd, is dat dit artikel niet alleen over massale opnames gaat - het gaat er eigenlijk helemaal niet over," zegt ze. "Dat is iets dat ik de afgelopen zeven maanden echt heb geleerd. Massa-opnames zijn eigenlijk maar een klein percentage van het geweld van wapens in dit land."

Gegevens, geen politiek

Het document richt zich op trends in stedelijk vuurwapengeweld in Baltimore en New York, die van het begin af aan twee heel verschillende steden lijken te zijn. Vanuit het oogpunt van geweergeweld zijn ze inderdaad heel anders: het aantal moorden op New York is tegenwoordig aanzienlijk lager dan dat van Baltimore. Maar dat was niet altijd het geval, en het blootleggen van wat er in de loop van de jaren tussen de twee steden veranderde, hoop van Schneid en Hennekens, kan wijzen op factoren die kunnen leiden tot een beter geïnformeerde besluitvorming.

"Dit 'verhaal over twee steden' zou, als het beter wordt begrepen, de weg kunnen wijzen naar de afschaffing van de 'slechtste tijden' voor Baltimore en vele andere Amerikaanse steden, terwijl ze proberen hun hoge zelfmoordcijfers te verlagen," zei Hennekens. Ondanks hun verschillen worden de steden door de CDC als "peers" beschouwd op basis van 19 verschillende meeteenheden, zoals werkloosheid en bevolkingsdichtheid.

Hun paper nam overlijdenscertificaatgegevens verzameld door de CDC om aan te tonen dat terwijl moordcijfers in New York City en Baltimore ongeveer equivalent waren in 1979, de sterfgevallen per hoofd van de bevolking uiteenliepen. Hun resultaten wijzen erop dat New York nu rond de 10 per 100.000 mensen is, terwijl Baltimore rond de 40 op de 100.000 zweeft.

Hoewel het artikel alleen naar moordcijfers meer in het algemeen keek, is er zeker een verhaal over geweer geweld hier te vertellen. De FBI meldt dat tussen 2012 en 2016 11.004 van de 15.076 mensen vermoord in de Verenigde Staten door vuurwapens werden gedood.

Maar numerieke analyse, zegt Schneid, is waar dit artikel eindigt. Ze zegt het papier opzettelijk gaat niet zo ver om beleidsaanbevelingen te doen. Naarmate de tussentijdse verkiezingen dichterbij komen en geweergeweld een kwestie van steeds vitriërende politiek wordt, wil ze alleen een correlatie laten zien die iemand zou kunnen gebruiken om een ​​mening te geven.

"Ik denk dat dit voor mij eigenlijk een beetje verfrissend is. De afgelopen zeven maanden heb ik mijn mening gegeven en hoe ik me voel over welk beleid moet worden opgezet. Uiteraard zijn er gegevens om dit idee dat ik heb te steunen, "zegt ze. "We argumenteren hier niet eens echt. We laten alleen de gegevens zien die mensen kunnen gebruiken."

Een diagnose stellen

Schneid heeft een enorme hoeveelheid tijd besteed aan het spreken, analyseren en interpreteren van de gevolgen van vuurwapengeweld. Niettemin blijft haar doel om in de toekomst een soort dokter te worden. Ze kent dit al op jonge leeftijd, toen ze haar eerste diagnose stelde over de hond van haar grootouders. Ze vermoedde dat hij een urineweginfectie zou hebben. Toen haar grootouders 'hem naar de dierenarts brachten, bleek dat ze gelijk had.

"Ze zeiden dat ik zijn leven had gered, maar ik denk dat ze me gewoon probeerden te vleien," zegt ze. "Dat is een van de eerste momenten waarop ik dacht: ik kan dit voor de kost doen."

De eerste diagnose van Schneid was mogelijk voor een hond, maar haar meest recente verschijnt in dit artikel, over twee steden die beide worstelen met de ziekte-achtige progressie van geweld. Haar gegevens tonen aan dat New York tekenen van remissie vertoont, maar het land als geheel blijft lijden. Deze zomer meldde de CDC dat tussen 2014 en 2016 vuurwapengerelateerde moorden met 31 procent zijn toegenomen.

Dit artikel is een oefening in wat ze de rest van haar leven hoopt te doen: leer zoveel mogelijk over het onderwerp, ontdek de objectieve waarheid en gebruik dat om mensen te helpen.